لعنت شوندگان از جانب خدا و فرشتگان

از ویکی پاسخ
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۵ توسط Rahmani (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
سؤال

مطابق با برخی از روایات بعضی افراد علاوه بر این که نماز و عباداتشان مورد قبول واقع نمی‌شود، به ازای هر یا الله یا ربّ و ذکری که می‌گویند خداوند و فرشتگان بر وی لعنت می‌فرستند، منظور چه افرادی است؟

منظور از برخی روایات می‌تواند سخنان و روایاتی باشد که درباره دشمنان اهل بیت(ع) و کسانی که از نعمت ولایت اهل بیت(ع) محروم هستند باشد. چنان‌که حضرت امام رضا(ع) می‌فرماید: «به هنگام هر نمازی که نمازگزار به جا می‌آورد خداوند رحمتش را بر بندگان مؤمن و کسانی که اعتقاد درست دارند فرو می‌فرستد و بر بعضی از این مردم نیز لعنت می‌فرستد و راوی می‌گوید: فدایت شوم! این لعنت برای چیست؟ فرمود: به سبب این که حق ما را انکار کردند و ما را دروغگو شمردند.»[۱]

امام صادق ـ(ع) ـ از پدر بزرگوارش امام باقر ـ(ع) ـ نقل می‌کند که فرمود: خداوند علی ـ(ع) ـ را نشانه ای میان خود و آفریدگارش قرار داده و نشانه ای غیر او میان آنان نیست. هر کس از او پیروی کند مؤمن است و هر کسی او را منکر شود کافر است. و هر کس در او شک کند مشرک است.[۲]

امام صادق ـ(ع) ـ در روایت دیگری می‌فرماید: «جبرئیل نزد پیامبر آمد و گفت: ای محمد! خدا به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: من آسمان‌های هفت‌گانه و آن را که در آن هاست و نیز زمین‌های هفت‌گانه و آنچه را که بر روی آن هاست آفریدم و هیچ مکانی را بهتر از میان رکن و مقام نیافریدم، اگر بنده ای به اندازه عمر هفت آسمان و هفت زمین مرا عبادت کند و منکر تو و ولایت علی ـ(ع) ـ باشد، او را با چهره به سقر (جهنم) می‌افکنم.»[۳]

بنابر این بی تردید چنین روایاتی درباره مؤمنان راستین و ولایت مدار و پیروان امام علی ـ(ع) ـ و اهل بیت ـ(ع) ـ نیست، بلکه به مخالفان اهل بیت ـ(ع) ـ مربوط می‌شود که عبادت بدون ولایت امام علی ـ(ع) ـ بی‌ارزش و مانند عبادتی بی وضو به شمار می‌رود و نه تنها ارزشی ندارد، بلکه مورد لعن و نفرین خداوند متعال قرار می‌گیرند.


معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر

۱ـ آیت الله امینی، ابراهیم، مبانی امامت و ولایت در قرآن و روایات، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.

۲ـ آیت الله سبحانی، جعفر، منشور عقاید شیعه، قم، انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.

۳ـ آیت الله سبحانی، جعفر، فروغ ولایت، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، حوزه علمیه قم.


منابع

  1. ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابَوَیْه قمی، شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه، انصاری محلاتی، محمدرضا، قم، نسیم کوثر، اول، ۱۳۸۲، ص۴۰۳.
  2. ر. ک. همان.
  3. ر. ک. همان.