معنای صوم و صیام

نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۲ توسط Rezapour (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
سؤال

در آیات قرآن کریم از کلمه‌های «صوم» و «صیام» استفاده شده است، آیا بین این دو کلمه تفاوتی وجود دارد؟

فعل صام یصوم از فعل‌هایی است که سه مصدر دارد: «صَوْمْ، صِیامْ، اصْطامْ». کلمه صیام و صوم به معنای ترک کردن و خودداری کردن آمده است.[۱] و تفاوتی با هم ندارد. در روزه‌داری خودداری کردن از کارهایی است که روزه را باطل می‌کند.[۲]

علامه طباطبایی می‌نویسد: کلمه «صیام» و «صوم» به معنای خودداری از عمل است؛ مثلاً خودداری از خوردن، نوشیدن، سخن گفتن، راه رفتن، آمیزش جنسی و مانند آنها است و چه بسا می‌توان گفت به معنای خودداری از کارهایی است که انسان به انجام آنها گرایش و اشتیاق دارد.[۳]

منابع

  1. فراهیدی، خلیل، کتاب العین، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۱۷۱؛ ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغه، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۳۲۳.
  2. ابن منظور، محمد، لسان العرب، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ج۱۲، ص۳۵۰.
  3. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۷.