برگرداندن انگشتر در قنوت
برخی از نمازگزاران در قنوت نماز نگین انگشتر را به سمت کف دست برمیگردانند و با نگاه به نگین آن دعای قنوت میخوانند؛ آیا حديثی در مستحب بودن برگرداندن انگشتر در حال قنوت نقل شده است؟
برخی از نمازگزاران هنگام قنوت نماز، نگین انگشتر را که روی دست است به سمت کف دست برمیگردانند و بعد دعای قنوت را میخوانند در حالی که نه تنها روایتی بر مستحب بودن این کار در قنوت نماز وجود ندارد بلکه در روایت معتبری این کار شرک نامیده شده است. شیخ صدوق در کتاب معانی الاخبار روایتی آورده است که امام صادق(ع) فرمود:
« | إِنَّ الشِّرْكَ أَخْفَى مِنْ دَبِيبِ النَّمْلِ وَ قَالَ مِنْهُ تَحْوِيلُ الْخَاتَمِ لِيَذْكُرَ الْحَاجَةَ وَ شِبْهُ هَذَا؛ همانا شرك از راه رفتن مورچه پنهانتر است و فرمود: از کارهای شركآلود، گرداندن انگشتري است براي آنكه حاجت خود را از ياد نبرد و مانند آن.[۱] | » |
بقیه کتابها از جمله شیخ حر عاملی، این روایت را از معانی الاخبار شیخ صدوق نقل کردهاند.[۲]
نجاشی رجال شناس معروف شیعی همه راویان این حدیث را ثقه و مورد اعتماد دانسته است.[۳]
برگرداندن انگشتر در نماز که برخی از مومنان در قنوت آن را انجام میدهند، با استناد به این روایت معتبر، کار درستی نیست؛ البته بین شرک اعتقادی و شرک عملی تفاوت وجود دارد. در شرک اعتقادی، انسان برای خدا شریک قائل میشود و با این کار مرتد میشود؛ اما در شرک عملی فقط به عبادت آن فرد آسیب رسیده و ثوابش را از دست میدهد و چنین فردی مرتد نمیشود.
منابع
- ↑ ابن بابويه، محمد، معاني الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۳۷۹، باب نوادر المعاني، حدیث۱.
- ↑ حر عاملي، محمد، وسائل الشيعه، حديث6032، ناشر موسسه آل البيت قم، چاپ دوم، سال ۱۴۱۴. ج۵، ص۹۹.
- ↑ نجاشى، احمد بن على، رجال النجاشي، قم، مؤسسة النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۲۴۶ و ص۳۲۶ و ص۳۵۴ و ص۳۸۴ و ۴۵۰.