روایت حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند
این سخن از کیست: «حسن و حیسن دو گوشواره عرشند»؟
روایت حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند در منابع روایی شیعه و اهل سنت بیان شده است. هرکدام از منابع متن روایت را به گونه‌ای ذکر نموده، اما در مضمون نزدیک به یکدیگر هستند. این روایت از پیامبر(ص) نقل شده توسط ائمه و بزرگان اهل سنت نقل شده است.
متن روایت
حضرت علی(ع) می‌فرماید که از رسول خدا(ص) شنیدم: «خداوند متعال دو فرزندم حسن(ع) و حسین(ع) را از نوری که بر تو و فاطمه(س) افکند، آفریده است و آن دو همانند دو گوشواره آویخته به گوش، جنبش و حرکت دارند و نور آن دو هفتاد هزار برابر نور شهیدان است؛ ای علی(ع) همانا خدای عزیز و جلیل به من وعده فرموده که بر آن دو کرامتی عطا فرماید که هیچ‌کس به جز پیامبران و رسولان را به چنان کرامتی اکرام نفرموده باشد.»[۱]
در حالات حضرت آدم(ع) در روایات آمده است که روزی که ایشان وارد بهشت شدند متوجه نوری شدند که بهشت را روشن کرده بود؛ آن حضرت به جبرئیل گفت: این دختر کیست که از نور جمالش بهشت درخشان و روشن شده است؟ گفت: این فاطمه(س) دختر محمد(ص) یکی از فرزندان تو است که پیامبر آخرالزمان است. گفت این تاج چیست که بر سر دارد گفت: شوهرش علی بن ابی طالب(ع) است. پرسید این دو گوشواره چیست؟ گفت: دو فرزندش حسن(ع) و حسین(ع) هستند.[۲]
روایت در آثار روایی اهل سنت
این حدیث شریف علاوه بر کتاب‌های شیعه در کتب روایی اهل سنت نیز نقل شده است.
در کتاب فضائل الخمسه فی صحاح سته که فضائل پنج تن(ع) در صحاح شش‌گانه اهل سنت است، باب هجدهم این کتاب عبارت است از این مطلب که حسنین(ع) دو گوشواره عرش خدایند.
در کتاب فیض القدیر شرح الجامع الصغیر نوشته محمد عبدالرئوف مناوی، در جلد ۳، صفحه ۴۱۵، گفته است: «حسن و حسین(ع) دو گوشواره عرش الهی هستند و معلق و آویزان از آن نیستند، بلکه به نوعی زینت عرش هستند نه اینکه همانند گوشواره آویزان باشند.» طبرانی، این حدیث را در «المعجم الاوسط» از «عقبه بن عامر» به نقل از پیامبر(ص) آورده است؛ در شرح آن کتاب از «دیلمی» نقل نموده است که: «حسنین(ع) به منزله دو شنف از چهره‌اند و شنف گوشواره‌ای است که به گوش می‌آویزند. منظور آن است که یکی از حسنین(ع) در جانب راست عرش و دیگری در جانب چپ عرش قرار دارند.»[۳]
علی بن ابوبکر هیثمی یکی دیگر از علمای اهل سنت در کتاب «مجمع الزوائد، جلد ۹، صصفحه ۱۸۴» از عقبه بن عامر، از رسول خدا(ص) روایت می‌کند که: «حسن و حسین(ع) دو گوشواره عرش خدا و معلق به عرش‌اند و جدای از آن نمی‌باشند؛ پیامبر(ص) فرموده است هنگامی که بهشتیان در بهشت استقرار می‌یابند به عرض می‌رساند پروردگارا، به من وعده داده بودی که مرا به دو رکن از ارکانت زینت بدهی، خدای تعالی می‌فرماید: مگر این گونه نیست که تو را به حسن و حسین(ع) زینت داده‌ام.»
سند این حدیث به رسول اکرم(ص) می‌رسد و در کتب معتبر شیعه و سنی آمده است.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر
- بحارالانوار، ج۲۶، ص۲۹۳؛ علامه مجلسی.
- گنجینه معارف شیعه؛ محمد باقر کمره‌ای.