رخدادهای مهم جنگ صفین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==محاصره شریعه فرات== | ==محاصره شریعه فرات== | ||
در ابتدای جنگ، سپاه شام زودتر به شریعه (محلی که می‌توان به راحتی از رودخانه آب برداشت) فرات رسیدند و با رسیدن سپاه عراق، به دستور معاویه، از برداشتن آب توسط سپاه عراق جلوگیری کردند.<ref>منقری، پیکار صفین، ص۲۱۹.</ref> امام(ع) با فرستادن قاصدهایی از معاویه خواست تا از بستن آب بر روی سپاهیان عراق خودداری کند؛ زیرا اگر خود زودتر به شریعه می رسید از برداشتن آب توسط شامیان جلوگیری نمی کرد. معاویه از پذیرش درخواست امام امتناع کرد و ادعا کرد آنچنان که شما آب را بر عثمان بستید ما هم آب را بر شما می بندیم.<ref>منقری، پیکار صفین، ص۲۲۰.</ref> | |||
پس از چیره شدن تشنگی بر سپاه عراق امام(ع) به آنان اجازه داد که بر سر آب با سپاه شام بجنگند و نتیجه جنگ چیرگی آنان بر شریعه بود. با آنکه برخی از عراقیان معتقد بودند که باید آب را بر شامیان ببندند امام(ع) دستور داد تا از برداشتن آب توسط آنان جلوگیری نشود.<ref>منقری، پیکار صفین، ص۲۲۱-۲۲۲.</ref> | |||
==شهادت عمار یاسر== | ==شهادت عمار یاسر== | ||
==بر نیزه کردن قرآن و حکمیت== | ==بر نیزه کردن قرآن و حکمیت== | ||
نسخهٔ ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۳
 | این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
در جریان جنگ صفین چه اتفاقات سرنوشت‌سازی رخ داد؟
جنگ صفین: کلیات رخداد
نبرد صفین جنگی میان سپاه امام علی(ع)، خلیفه مسلمانان، با سپاه شام به رهبری معاویة بن ابوسفیان به‌دلیل عدم پذیرش خلافت امام(ع) توسط معاویه بوده است. گفته شده که معاویه خون‌خواهی خلیفه سوم را بهانه‌ای برای سرباز زدن از پذیرش خلافت امام(ع) و آغاز جنگ قرار داد.[۱] قسمت عمده رخدادهای این نبرد در ماه صفر سال ۳۷ هجری قمری در منطقه صفین در کنار فرات و در نزدیکی شهر رقه در شام (سوریه امروزی) رخ داده است.[۲] نبرد صفین را نبردی سخت و مهلک قلمداد شده که در صورت ادامه یافتن می‌توانسته امت اسلامی را به کلی نابود کند.[۳]
هرچند در میانه جنگ شکست سپاه شام قطعی به نظر می‌رسید، معاویه با حیله عمرو بن عاص از شکست خود را رهانید و نتیجه جنگ را به حکمیت کشانید و به همین دلیل جنگ صفین بدون نتیجه به‌پایان رسید.[۴] تعداد کشته‌شدگان نبرد صفین مختلف گزارش شده است؛ نصر بن مزاحم منقری در کتاب وقعة صفین جمع کشته‌شدگان از سپاه عراق و شام را هفتاد هزار نفر به‌قلم آورده که از این تعداد چهل و پنج هزار نفر از لشکر شام و بیست و پنج هزار نفر از لشکر عراق بوده‌اند.[۵]
محاصره شریعه فرات
در ابتدای جنگ، سپاه شام زودتر به شریعه (محلی که می‌توان به راحتی از رودخانه آب برداشت) فرات رسیدند و با رسیدن سپاه عراق، به دستور معاویه، از برداشتن آب توسط سپاه عراق جلوگیری کردند.[۶] امام(ع) با فرستادن قاصدهایی از معاویه خواست تا از بستن آب بر روی سپاهیان عراق خودداری کند؛ زیرا اگر خود زودتر به شریعه می رسید از برداشتن آب توسط شامیان جلوگیری نمی کرد. معاویه از پذیرش درخواست امام امتناع کرد و ادعا کرد آنچنان که شما آب را بر عثمان بستید ما هم آب را بر شما می بندیم.[۷]
پس از چیره شدن تشنگی بر سپاه عراق امام(ع) به آنان اجازه داد که بر سر آب با سپاه شام بجنگند و نتیجه جنگ چیرگی آنان بر شریعه بود. با آنکه برخی از عراقیان معتقد بودند که باید آب را بر شامیان ببندند امام(ع) دستور داد تا از برداشتن آب توسط آنان جلوگیری نشود.[۸]
شهادت عمار یاسر
بر نیزه کردن قرآن و حکمیت
منابع
- ↑ جعفریان، رسول، تاریخ خلفا (از رحلت پیامبر تا زوال امویان)، قم، انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۲ش، ص۲۷۳-۲۷۸.
- ↑ جعفریان، تاریخ خلفا، ص۲۸۷-۲۸۹.
- ↑ منقری، نصر بن مزاحم، پیکار صفین، تحقیق عبدالسلام محمد هارون، ترجمه پرویز اتابکی، تهران، انتشارات آموزش انقلاب اسلامی، ۱۳۷۰ش، مقدمه مصحح، ص۱.
- ↑ شهیدی، سید جعفر، تاریخ تحلیلی اسلام (تا پایان امویان)، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۲.
- ↑ منقری، نصر بن مزاحم، وقعة صفین، تحقیق عبدالسلام محمد هارون، قم، منشورات مكتبة المرعشی النجفی، ۱۴۰۳ق، ص۵۱۳-۵۱۴.
- ↑ منقری، پیکار صفین، ص۲۱۹.
- ↑ منقری، پیکار صفین، ص۲۲۰.
- ↑ منقری، پیکار صفین، ص۲۲۱-۲۲۲.