اعتبار کتاب تهذیب الاحکام شیخ طوسی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== جایگاه == | == جایگاه == | ||
تهذیب الاحکام، پس از [[اعتبار کتاب کافی|کافی]] و [[اعتبار من لایحضره الفقیه|من لایحضره الفقیه]]، سومین کتاب از کتب اربعه شیعه است. این کتاب شرح روایی کتاب المقنعه، رساله فقهی شیخ مفید، است.<ref>نصیری، علی، آشنایی با جوامع حدیثی شیعه و اهلسنت، قم، مرکز بینالمللی ترجمه و نشر المصطفی(ص)، ۱۳۹۸ش، ص۱۰۹.</ref> | |||
== اعتبار مؤلف == | == اعتبار مؤلف == |
نسخهٔ ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۱
کتاب تهذیب الاحکام شیخ طوسی، که از کتب اربعه شیعه است، از نظر اعتبار چگونه است؟
اطلاعات کتاب | |
---|---|
نویسنده | شيخ صدوق |
موضوع | حدیث |
زبان | عربی |
جایگاه
تهذیب الاحکام، پس از کافی و من لایحضره الفقیه، سومین کتاب از کتب اربعه شیعه است. این کتاب شرح روایی کتاب المقنعه، رساله فقهی شیخ مفید، است.[۱]
اعتبار مؤلف
شیخ طوسی (۳۸۵-۴۶۰ق) فقیه، محدث، رجالی، مفسر و متکلم برجسته شیعه، مشهور به شیخ الطائفه و نویسنده یکی از کتب اربعه شیعه است.[۲] گفته شده که شیخ طوسی علاوه بر جایگاه علمی برجستهای که در تألیف آثار شیعی و تربیت شاگردان بسیار داشت، مؤسس حوزه علمیه نجف بود؛ حوزهای که به یکی از مهمترین مراکز علمی جهان تشیع تبدیل شد.[۳] به غیر تهذیب الاحکام، کتابهای استبصار در حدیث، تبیان در تفسیر قرآن، اختیار الرجال در دانش رجال، النهایة در فقه و تلخیص الشافی در کلام از مهمترین آثار شیخ طوسی قلمداد شده است.[۴]
ابوجعفر محمد بن حسن طوسی تحصیلات اولیه خود را در طوس گذراند و در سال ۴۰۸ق در ۲۳ سالگی به عراق رفت.[۵] شیخ طوسی ۵ سال شاگرد شیخ مفید (درگذشت: ۴۱۳ق) بود. شیخ طوسی سالیان دراز شاگرد سید مرتضی استادش سید مرتضی بود. در سال ۴۴۹ق، شیخ طوسی به علت یک سلسله آشوبها میان شیعه و اهلسنت که به تاراجرفتن خانه و کتابخانهاش انجامید به نجف مهاجرت کرد و حوزه علمیه را در آنجا تأسیس کرد.[۶] شیخ طوسی دوازده سال پایانی عمر خود را در شهر نجف گذراند.[۷]
ویژگیها
منابع
- ↑ نصیری، علی، آشنایی با جوامع حدیثی شیعه و اهلسنت، قم، مرکز بینالمللی ترجمه و نشر المصطفی(ص)، ۱۳۹۸ش، ص۱۰۹.
- ↑ مطهری، مرتضی، کلیات علوم اسلامی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۸ش، ص۳۱۹.
- ↑ فرمانیان، مهدی و مصطفی صادقی کاشانی، نگاهی به تاریخ تفکر امامیه (از آغاز تا ظهور صفویه)، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۹۴ش، ص۵۶.
- ↑ شیخ طوسی، محمد بن حسن، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی، بیروت، دار الکتاب العربی، بیتا، مقدمه محقق، ص۱۴-۲۸.
- ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن بن علی، طبقات اعلام الشیعة، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۳۰ق، ج۲، ص۱۶۱.
- ↑ مطهری، کلیات علوم اسلامی، ص۳۱۹.
- ↑ دوانی، علی، سیری در زندگی شیخ طوسی، هزاره شیخ طوسی، تهران، مؤسسه انتشاراتی امیرکبیر، ۱۳۶۲ش، ص۲۰.