روایت «انی لا اری الموت الا السعادة»: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
(ابرابزار)
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|امام حسین}}
{{درگاه|امام حسین}}
'''إنّی لا أرَی المَوتَ إلّا سَعادَةً'''، به‌معنای «من مرگ را جز سعادت نمی‌بینم»، سخنی است از [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] که در آن مرگ با عزت در راه مقابله با ظلم را بر زندگی با ذلت در سایه ظالمان ترجیح داده است.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ص۱۴۴.</ref> این سخن از شعارهای عاشورا قلمداد شده است.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ص۱۸۶.</ref>  
'''إنّی لا أرَی المَوتَ إلّا سَعادَةً'''، به‌معنای «من مرگ را جز سعادت نمی‌بینم»، سخنی است از [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] که در آن مرگ با عزت در راه مقابله با ظلم را بر زندگی با ذلت در سایه ظالمان ترجیح داده است.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ص۱۴۴.</ref> این سخن از شعارهای عاشورا قلمداد شده است.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ص۱۸۶.</ref>


این سخن امام حسین(ع)، در روز دوم محرم سال ۶۱ق، ساعاتی پس از ورود کاروان امام حسین(ع)، به [[سرزمین کربلا]] در ضمن خطبه‌ای برای یاران و خانواده‌اش، گفته شده است.<ref>نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۸ش، ص۸۸.</ref> این جمله به‌صورت کامل چنین است:
این سخن امام حسین(ع)، در روز دوم محرم سال ۶۱ق، ساعاتی پس از ورود کاروان امام حسین(ع)، به [[سرزمین کربلا]] در ضمن خطبه‌ای برای یاران و خانواده‌اش، گفته شده است.<ref>نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۸ش، ص۸۸.</ref> این جمله به‌صورت کامل چنین است:


{{عربی بزرگ|إِنِّيْ لاَ أَرَى المَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً، وَالحيَاةَ مَعَ الظَّالِمِيَنَ إِلاَّ نَدَماً [بَرَماً]|ترجمه=من مرگ را جز خوش‌بختی و سعادت نمی‌بینم و زندگی با ستمکاران را جز ندامت و نکبت نمی‌بینم.<ref>ذهبی، شمس‌الدين محمد بن احمد، سير أعلام النبلاء، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۳۱۰.</ref>}}
{{عربی بزرگ|إِنِّيْ لاَ أَرَى المَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً، وَالحيَاةَ مَعَ الظَّالِمِيَنَ إِلاَّ نَدَماً [بَرَماً]|ترجمه=من مرگ را جز خوش‌بختی و سعادت نمی‌بینم و زندگی با ستمکاران را جز ندامت و نکبت نمی‌بینم.<ref>ذهبی، شمس‌الدين محمد بن احمد، سير أعلام النبلاء، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۳۱۰.</ref>}}


[[مرتضی مطهری]] این جمله را پیام شهید راه حق دانسته است؛ آنجا که انسان می‌خواهد زندگی ننگین در زیر سایه ظالمان داشته باشد و زندگی فقط برایش خوردن و خوابیدن باشد مرگ هزاران بار بر چنین زندگی ترجیح دارد.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ص۱۴۴.</ref> مطهری همچنین این شعار امام حسین(ع) را مصداق شعارهای زنده‌کننده جامعه و فرد قلمداد کرده است. از نظر او این جمله مصداق آیه {{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ|ترجمه=اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون خدا و پيامبر، شما را به چيزى فرا خواندند كه به شما حيات مى‌بخشد، آنان را اجابت كنيد}}<ref>سوره انفال، آیه۲۴.</ref> است که از طریق [[امر به معروف و نهی از منکر]] موجب حیات جامعه می‌شود.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ص۱۴۴ و ص۲۷۰.</ref>
[[مرتضی مطهری]] این جمله را پیام شهید راه حق دانسته است؛ آنجا که انسان می‌خواهد زندگی ننگین در زیر سایه ظالمان داشته باشد و زندگی فقط برایش خوردن و خوابیدن باشد مرگ هزاران بار بر چنین زندگی ترجیح دارد.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ص۱۴۴.</ref> مطهری همچنین این شعار امام حسین(ع) را مصداق شعارهای زنده‌کننده جامعه و فرد قلمداد کرده است. از نظر او این جمله مصداق آیه {{قرآن|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُمْ|ترجمه=ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون خدا و پیامبر، شما را به چیزی فرا خواندند که به شما حیات می‌بخشد، آنان را اجابت کنید}}<ref>سوره انفال، آیه۲۴.</ref> است که از طریق [[امر به معروف و نهی از منکر]] موجب حیات جامعه می‌شود.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ص۱۴۴ و ص۲۷۰.</ref>


{{نقل قول|مرتضی مطهری: این جمله‌ امام حسین(ع) سزاوار است که با آب طلا نوشته شود و در همه دنیا پخش‌ گردد: من مرگ را جز خوشبختی نمی‌بینم و زندگی با ستمکاران را جز ملالت و نکبت نمی‌بینم.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ص۱۸۶.</ref>}}
{{نقل قول|مرتضی مطهری: این جمله امام حسین(ع) سزاوار است که با آب طلا نوشته شود و در همه دنیا پخش گردد: من مرگ را جز خوشبختی نمی‌بینم و زندگی با ستمکاران را جز ملالت و نکبت نمی‌بینم.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ص۱۸۶.</ref>}}


==منابع==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
خط ۲۱: خط ۲۱:
| شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان
| شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان
| شاخه فرعی۲ = امام حسین(ع)
| شاخه فرعی۲ = امام حسین(ع)
| شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۲۸: خط ۲۸:
| ویرایش = شد
| ویرایش = شد
| لینک‌دهی = شد
| لینک‌دهی = شد
| ناوبری =  
| ناوبری =
| نمایه =  
| نمایه =
| تغییر مسیر = شد
| تغییر مسیر = شد
| ارجاعات =  
| ارجاعات =
| بازبینی = شد
| بازبینی = شد
| تکمیل =  
| تکمیل =
| اولویت = ج
| اولویت = ج
| کیفیت = ب
| کیفیت = ب

نسخهٔ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۹

سؤال

این سخن از کیست و به چه معناست: «إنّی لا أرَی المَوتَ إلّا سَعادَةً»؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


إنّی لا أرَی المَوتَ إلّا سَعادَةً، به‌معنای «من مرگ را جز سعادت نمی‌بینم»، سخنی است از امام حسین(ع) که در آن مرگ با عزت در راه مقابله با ظلم را بر زندگی با ذلت در سایه ظالمان ترجیح داده است.[۱] این سخن از شعارهای عاشورا قلمداد شده است.[۲]

این سخن امام حسین(ع)، در روز دوم محرم سال ۶۱ق، ساعاتی پس از ورود کاروان امام حسین(ع)، به سرزمین کربلا در ضمن خطبه‌ای برای یاران و خانواده‌اش، گفته شده است.[۳] این جمله به‌صورت کامل چنین است:

مرتضی مطهری این جمله را پیام شهید راه حق دانسته است؛ آنجا که انسان می‌خواهد زندگی ننگین در زیر سایه ظالمان داشته باشد و زندگی فقط برایش خوردن و خوابیدن باشد مرگ هزاران بار بر چنین زندگی ترجیح دارد.[۵] مطهری همچنین این شعار امام حسین(ع) را مصداق شعارهای زنده‌کننده جامعه و فرد قلمداد کرده است. از نظر او این جمله مصداق آیه ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُمْ؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون خدا و پیامبر، شما را به چیزی فرا خواندند که به شما حیات می‌بخشد، آنان را اجابت کنید[۶] است که از طریق امر به معروف و نهی از منکر موجب حیات جامعه می‌شود.[۷]

منابع

  1. مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۲ش، ص۱۴۴.
  2. مطهری، حماسه حسینی، ص۱۸۶.
  3. نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۸ش، ص۸۸.
  4. ذهبی، شمس‌الدين محمد بن احمد، سير أعلام النبلاء، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۳۱۰.
  5. مطهری، حماسه حسینی، ص۱۴۴.
  6. سوره انفال، آیه۲۴.
  7. مطهری، حماسه حسینی، ص۱۴۴ و ص۲۷۰.
  8. مطهری، حماسه حسینی، ص۱۸۶.