۶٬۸۱۴
ویرایش
←تعریف و علت پیدایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
محققان علم رجال را علمی دانسته‌اند که در آن درباره حالات و اوصاف راویان حدیث، از جهت قبول یا رد قول آنان در نقل روایات معصومان(ع) بحث می‌شود. در این علم به تحقیق درباره وجود یا عدم وجود صفاتی در راوی چون [[عدالت]]، فسق، [[وثاقت]] و… پرداخته می‌شود.<ref>قربانی، زین‌العابدین، علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، قم، انصاریان، ۱۳۷۸ش، ص۸۶؛ آقا‌بزرگ طهرانی، محمدمحسن بن علی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۸۰.</ref> | محققان علم رجال را علمی دانسته‌اند که در آن درباره حالات و اوصاف راویان حدیث، از جهت قبول یا رد قول آنان در نقل روایات معصومان(ع) بحث می‌شود. در این علم به تحقیق درباره وجود یا عدم وجود صفاتی در راوی چون [[عدالت]]، فسق، [[وثاقت]] و… پرداخته می‌شود.<ref>قربانی، زین‌العابدین، علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، قم، انصاریان، ۱۳۷۸ش، ص۸۶؛ آقا‌بزرگ طهرانی، محمدمحسن بن علی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۸۰.</ref> | ||
در بین راویان احادیث افراد مختلف با عقاید گوناگون و خصوصیات اخلاقی متفاوت وجود دارد که با انگیزه‌های مختلف به نقل روایت پرداخته‌اند. این عقاید و انگیزه‌ها | در بین راویان احادیث افراد مختلف با عقاید گوناگون و خصوصیات اخلاقی متفاوت وجود دارد که با انگیزه‌های مختلف به نقل روایت پرداخته‌اند. این عقاید و انگیزه‌ها می‌توانست تحریف لفظی و معنوی روایات شود.<ref>سبحانی، جعفر، کلیات فی علم الرجال، قم، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، ۱۳۶۹ش، ص۲۵.</ref> به همین دلیل، عالمان شیعه و اهل‌سنت بر ضبط صفات راویان و تالیف کتاب‌های رجالی تاکید داشتند. این تأکید را نشان‌دهنده اهمیت علم رجال در فهم علوم دینی برشمرده‌اند.<ref>سبحانی، کلیات فی علم الرجال، ص۲۸.</ref> | ||
== | == تاریخچه == | ||
علم رجال را یکی از قدیمی‌ترین [[علوم اسلامی]] دانسته‌اند که قدمت آن به اوائل نیمه دوم قرن اول قمری باز می‌گردد. چنان‌که ابو رافع کاتب [[امام علی]](ع)، برای اولین بار کتابی در این زمینه نوشت و در آن اسامی [[شیعیان شیعه|شیعیان]] امام(ع) و نیز اسامی شرکت کنندگان در جنگ‌های بصره، [[صفین]] و [[نهروان]] را وارد نمود.<ref>الذریعه الی تصانیف الشیعه، همان، ص۸۰؛ سبحانی، جعفر، کلیات فی علم الرجال، قم، مرکز مدیریت حوزه علمیه، ۱۳۶۹، ج۲، ص۵۷.</ref> پس از او نیز افراد دیگری از شیعیان در زمان [[ائمه]](ع) در این خصوص کتاب نوشتند، مانند عبد الله بن جبله متوفی ۲۱۹ از اصحاب [[امام کاظم]](ع)، حسن بن علی بن فضال متوفی ۲۲۴ از اصحاب امام کاظم(ع)، علی بن الحسن متولد ۲۰۶، فضل بن شاذان از اصحاب [[امام رضا]](ع)، محمد بن خالد برقی از اصحاب امام کاظم(ع) و احمد بن محمد بن خالد برقی متوفی ۲۷۴، ولی متأسفانه کتاب هیچ‌کدام از افراد ذکر شده اکنون در دست نیست.<ref>علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، ص۸۹–۹۰ و کلیات فی علم الرجال، ص۵۷.</ref> اما علمای دیگری پیوسته در طی قرون بعدی در این موضوع تألیفاتی داشته‌اند. | |||
== اصول علم رجال == | == اصول علم رجال == | ||