حدیث حریص‌تر شدن انسان بر آنچه منع می‌شود: تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (لینک دهی و تکمیل مقاله)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش|fabbasi}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}آیا این حرف درست است که اگر انسان از چیزی منع شود، نسبت به آن حریص‌تر می‌شود؟
{{سوال}}آیا این حرف درست است که اگر انسان از چیزی منع شود، نسبت به آن حریص‌تر می‌شود؟
خط ۵: خط ۴:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


حدیث حریص‌تر شدن شدن بر انجام دادن آنچه از آن منع شده است در کتاب‌های اهل سنت از رسول خدا(ص) نقل شده است. خود اهل سنت اعتراف دارند که سند این حدیث ضعیف است. حدیث در کتاب‌های معتبر حدیثی شیعه نیامده است.
حدیث حریص‌تر شدن شدن بر انجام دادن آنچه از آن منع شده است، در کتاب‌های اهل سنت از رسول خدا(ص) نقل شده است. خود اهل سنت اعتراف دارند که سند این حدیث ضعیف است. حدیث در کتاب‌های معتبر حدیثی شیعه نیامده است.


== متن روایت ==
== متن روایت ==
خط ۱۶: خط ۱۵:


== بررسی سند روایت ==
== بررسی سند روایت ==
حدیث حریص‌تر شدن انسان بر آنچه منع شده است اولین بار در کتاب‌های جلال الدین سیوطی از علمای اهل سنت آمده است. مانند جامع الصغیر،<ref>سیوطی، جلال الدین، جامع الصغیر، ج۱، ص۳۳۱.</ref> جامع الاحادیث<ref>سیوطی، جلال الدین؛ جامع الاحادیث، ج۷، ص۱۱۶.</ref> و جمع الجوامع<ref>سیوطی، جلال الدین، جمع الجوامع، ج۱، ص۶۹۱۹.</ref> آمده است.
حدیث حریص‌تر شدن انسان بر آنچه منع شده است، در کتاب‌های اهل سنت آمده است. این حدیث را سیوطی اولین بار در کتاب جامع الصغیر،<ref>سیوطی، جلال الدین، جامع الصغیر، ج۱، ص۳۳۱.</ref> جامع الاحادیث<ref>سیوطی، جلال الدین؛ جامع الاحادیث، ج۷، ص۱۱۶.</ref> و جمع الجوامع<ref>سیوطی، جلال الدین، جمع الجوامع، ج۱، ص۶۹۱۹.</ref> آوره است.


سیوطی در کتاب جامع الاحادیث و جمع الجوامع بعد از ذکر روایت می‌گوید: عجلونی گفته است این حدیث را طبرانی نقل کرده است و در طریق او فردی به نام دیلمی وجود دارد که ضعیف است. علاوه بر این حدیث مرفوعه نیز می‌باشد.<ref>سیوطی، جلال الدین؛ جامع الاحادیث، ج۷، ص۱۱۶. سیوطی، جلال الدین، جمع الجوامع، ج۱، ص۶۹۱۹.</ref>
سیوطی در کتاب جامع الاحادیث و جمع الجوامع بعد از ذکر روایت می‌گوید: عجلونی گفته است این حدیث را طبرانی نقل کرده است و در طریق او فردی به نام دیلمی وجود دارد که ضعیف است. علاوه بر ضعیف بودن راوی، [[سلسله حدیث|سند]] حدیث [[حدیث مرفوع|مرفوعه]] نیز می‌باشد.<ref>سیوطی، جلال الدین؛ جامع الاحادیث، ج۷، ص۱۱۶. سیوطی، جلال الدین، جمع الجوامع، ج۱، ص۶۹۱۹.</ref>


در کتب دیگری از اهل سنت هم سند روایت ضعیف دانسته شده است.<ref>فتنی عاملی، محمد طاهر، تذکره الموضوعات، ص۱۷۲. عجلونی جراحی، اسماعیل، کشف الخفاء و مزیل الالباس، ج۱، ص۲۲۱. المناوی، عبد الرؤوف، فیض القدیر فی شرح الجامع الصغیر، ج۲، ص۵۱۸.</ref>
علمای دیگری از اهل سنت هم سند روایت را ضعیف دانسته‌اند.<ref>فتنی عاملی، محمد طاهر، تذکره الموضوعات، ص۱۷۲. عجلونی جراحی، اسماعیل، کشف الخفاء و مزیل الالباس، ج۱، ص۲۲۱. المناوی، عبد الرؤوف، فیض القدیر فی شرح الجامع الصغیر، ج۲، ص۵۱۸.</ref>


روایت حریص‌تر شدن انسان بر آنچه منع شده است، در کتب روایی معتبر شیعه نیامده است. روایات دیگر هم به این مضمون نقل شده که یا سندی برای آنها ذکر نشده یا اینکه سند آنها ضعیف می‌باشد.<ref>شهید ثانی، منیه المرید، قم، دارالعلم، ۱۴۱۹ق، ص۱۹۱. نمازی، علی، مستدرک سفینه البحار، ج۷، ص۳۶۶. متقی هندی، علی، کنزالعمال، مدینه، مؤسسه الرساله، ۱۴۰۱ ق، ج۱۶، شماره ۴۴۱۴۵ و ۴۴۱۴۶.</ref>
روایت حریص‌تر شدن انسان بر آنچه منع شده است، در کتب روایی معتبر شیعه نیامده است. روایات دیگر هم به این مضمون نقل شده که یا سندی برای آنها ذکر نشده است یا اینکه سند آنها ضعیف می‌باشد.<ref>شهید ثانی، منیه المرید، قم، دارالعلم، ۱۴۱۹ق، ص۱۹۱. نمازی، علی، مستدرک سفینه البحار، ج۷، ص۳۶۶. متقی هندی، علی، کنزالعمال، مدینه، مؤسسه الرساله، ۱۴۰۱ ق، ج۱۶، شماره ۴۴۱۴۵ و ۴۴۱۴۶.</ref>


منع شدن از عملی اگر باعث بیشتر شدن مشکلات و حریص شدن انسان‌ها بر انجام آن عمل باشد، هزاران قانون مدنی، حقوقی، اجتماعی، تابلوهای ممنوعیت راهنمایی رانندگی و … نه تنها بازدارنده نخواهند شد و بلکه با استناد به اینگونه روایات چون باعث بیشتر شدن جرم می‌شوند، باید حذف شوند. عمل به اینگونه روایات به معنای بیهوده بودن دستورات الهی و اجتماعی خواهد شد زیرا خود این دستورات باعث زیادتر شدن گناهان خواهد شد.
منع شدن از عملی اگر باعث بیشتر شدن مشکلات و حریص شدن انسان‌ها بر انجام آن عمل باشد، هزاران قانون مدنی، حقوقی، اجتماعی، تابلوهای ممنوعیت راهنمایی رانندگی و … نه تنها بازدارنده نخواهند شد و بلکه با استناد به اینگونه روایات چون باعث بیشتر شدن جرم می‌شوند، باید حذف شوند. عمل به اینگونه روایات به معنای بیهوده بودن دستورات الهی و اجتماعی خواهد شد زیرا خود این دستورات باعث زیادتر شدن گناهان خواهد شد.

نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۳

سؤال
آیا این حرف درست است که اگر انسان از چیزی منع شود، نسبت به آن حریص‌تر می‌شود؟


حدیث حریص‌تر شدن شدن بر انجام دادن آنچه از آن منع شده است، در کتاب‌های اهل سنت از رسول خدا(ص) نقل شده است. خود اهل سنت اعتراف دارند که سند این حدیث ضعیف است. حدیث در کتاب‌های معتبر حدیثی شیعه نیامده است.

متن روایت

روایتی در کتاب‌های اهل سنت آمده است که رسول اکرم(ص) فرمود:

بررسی سند روایت

حدیث حریص‌تر شدن انسان بر آنچه منع شده است، در کتاب‌های اهل سنت آمده است. این حدیث را سیوطی اولین بار در کتاب جامع الصغیر،[۲] جامع الاحادیث[۳] و جمع الجوامع[۴] آوره است.

سیوطی در کتاب جامع الاحادیث و جمع الجوامع بعد از ذکر روایت می‌گوید: عجلونی گفته است این حدیث را طبرانی نقل کرده است و در طریق او فردی به نام دیلمی وجود دارد که ضعیف است. علاوه بر ضعیف بودن راوی، سند حدیث مرفوعه نیز می‌باشد.[۵]

علمای دیگری از اهل سنت هم سند روایت را ضعیف دانسته‌اند.[۶]

روایت حریص‌تر شدن انسان بر آنچه منع شده است، در کتب روایی معتبر شیعه نیامده است. روایات دیگر هم به این مضمون نقل شده که یا سندی برای آنها ذکر نشده است یا اینکه سند آنها ضعیف می‌باشد.[۷]

منع شدن از عملی اگر باعث بیشتر شدن مشکلات و حریص شدن انسان‌ها بر انجام آن عمل باشد، هزاران قانون مدنی، حقوقی، اجتماعی، تابلوهای ممنوعیت راهنمایی رانندگی و … نه تنها بازدارنده نخواهند شد و بلکه با استناد به اینگونه روایات چون باعث بیشتر شدن جرم می‌شوند، باید حذف شوند. عمل به اینگونه روایات به معنای بیهوده بودن دستورات الهی و اجتماعی خواهد شد زیرا خود این دستورات باعث زیادتر شدن گناهان خواهد شد.

منابع

  1. سیوطی، جلال الدین، جامع الصغیر، ج۱، ص۳۳۱.
  2. سیوطی، جلال الدین، جامع الصغیر، ج۱، ص۳۳۱.
  3. سیوطی، جلال الدین؛ جامع الاحادیث، ج۷، ص۱۱۶.
  4. سیوطی، جلال الدین، جمع الجوامع، ج۱، ص۶۹۱۹.
  5. سیوطی، جلال الدین؛ جامع الاحادیث، ج۷، ص۱۱۶. سیوطی، جلال الدین، جمع الجوامع، ج۱، ص۶۹۱۹.
  6. فتنی عاملی، محمد طاهر، تذکره الموضوعات، ص۱۷۲. عجلونی جراحی، اسماعیل، کشف الخفاء و مزیل الالباس، ج۱، ص۲۲۱. المناوی، عبد الرؤوف، فیض القدیر فی شرح الجامع الصغیر، ج۲، ص۵۱۸.
  7. شهید ثانی، منیه المرید، قم، دارالعلم، ۱۴۱۹ق، ص۱۹۱. نمازی، علی، مستدرک سفینه البحار، ج۷، ص۳۶۶. متقی هندی، علی، کنزالعمال، مدینه، مؤسسه الرساله، ۱۴۰۱ ق، ج۱۶، شماره ۴۴۱۴۵ و ۴۴۱۴۶.