معنای صوم و صیام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (تکمیل اولیه مقاله)
(اصلاح و حذف قسمتی از متن)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
فعل '''صام یصوم''' از فعل‌هایی است که سه مصدر دارد: «صَوْمْ، صِيامْ، اصْطامْ» که در اصل به معنای خودداری کردن است. كلمه صيام و صوم در لغت به یک معناست و تفاوتی با هم ندارد و در [[روزه‌|روزه‌داری]] خودداری کردن از کارهایی است که روزه را باطل می‌کند.<ref>ابن منظور، محمد، لسان العرب، دار صادر، بيروت، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ج۱۲، ص۳۵۰.</ref>
فعل '''صام یصوم''' از فعل‌هایی است که سه مصدر دارد: «صَوْمْ، صِيامْ، اصْطامْ». كلمه صيام و صوم  به معنای ترک کردن و خودداری کردن آمده است.<ref>فراهيدى، خليل، كتاب العين، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۱۷۱؛ ابن فارس، احمد، معجم مقاييس اللغه، قم، مكتب الاعلام الاسلامي، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۳۲۳.</ref> و تفاوتی با هم ندارد. در [[روزه‌|روزه‌داری]] خودداری کردن از کارهایی است که روزه را باطل می‌کند.<ref>ابن منظور، محمد، لسان العرب، دار صادر، بيروت، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ج۱۲، ص۳۵۰.</ref>


در کتاب‌های لغت کلمه «صوم و صیام» به معنای ترک کردن و خودداری کردن آمده است.<ref>فراهيدى، خليل، كتاب العين، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۱۷۱؛ ابن فارس، احمد، معجم مقاييس اللغه، قم، مكتب الاعلام الاسلامي، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۳۲۳.</ref> از اين روى به اسبى كه از رفتن و علف خوردن باز مى‏‌ايستد، «صَائِم‏» گویند و همچنين به نيمروز و سر ظهر به تصوّر ايستادن خورشيد در ميان آسمان «صَوْم‏» گفته می‌شود.<ref>راغب اصفهانى، حسين، ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن با تفسير لغوى و ادبى قرآن، مترجم: غلامرضا خسروی حسینی، تهران، مرتضوی، چاپ اول، ۱۳۶۹ش، ج‏۲، ص۴۳۵.</ref>
[[علامه طباطبایی]] می‌نویسد: كلمه «صيام» و «صوم» به معناى خوددارى از عمل است؛ مثلا خودداری از خوردن، نوشيدن، سخن گفتن، راه رفتن، آمیزش جنسی و مانند آنها است و چه بسا می‌توان گفت به معناى خوددارى از كارهايى است كه انسان به انجام آنها گرایش و اشتیاق دارد.<ref>طباطبايى، محمدحسين، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۷.</ref>
 
[[علامه طباطبایی]] می‌نویسد: كلمه «صيام» و «صوم» در لغت به معناى خوددارى از عمل است؛ مثلا خودداری از خوردن، نوشيدن، سخن گفتن، راه رفتن، آمیزش جنسی و مانند آنها است و چه بسا می‌توان گفت به معناى خوددارى از كارهايى است كه انسان به انجام آنها گرایش و اشتیاق دارد.<ref>طباطبايى، محمدحسين، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۷.</ref>


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۸

سؤال

در آيات قرآن کریم از کلمه‌های "صوم" و "صيام" استفاده شده است، آيا بين اين دو کلمه تفاوتي وجود دارد؟

فعل صام یصوم از فعل‌هایی است که سه مصدر دارد: «صَوْمْ، صِيامْ، اصْطامْ». كلمه صيام و صوم به معنای ترک کردن و خودداری کردن آمده است.[۱] و تفاوتی با هم ندارد. در روزه‌داری خودداری کردن از کارهایی است که روزه را باطل می‌کند.[۲]

علامه طباطبایی می‌نویسد: كلمه «صيام» و «صوم» به معناى خوددارى از عمل است؛ مثلا خودداری از خوردن، نوشيدن، سخن گفتن، راه رفتن، آمیزش جنسی و مانند آنها است و چه بسا می‌توان گفت به معناى خوددارى از كارهايى است كه انسان به انجام آنها گرایش و اشتیاق دارد.[۳]

منابع

  1. فراهيدى، خليل، كتاب العين، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۱۷۱؛ ابن فارس، احمد، معجم مقاييس اللغه، قم، مكتب الاعلام الاسلامي، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۳۲۳.
  2. ابن منظور، محمد، لسان العرب، دار صادر، بيروت، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ج۱۲، ص۳۵۰.
  3. طباطبايى، محمدحسين، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۷.