ناراحتی حضرت زهرا(س) در بارداری و تولد امام حسین(ع)

سؤال

بر اساس روایتی از معتبرترین کتب شیعه(=اصول کافی) امام سوم شیعیان تنها پس از ۶ ماه حاملگی مادرش بدنیا آمد و مادر ایشان یعنی فاطمه زهرا هنگام حاملگی و وضع حمل از کودک خود نفرت داشته است (حملته کرها و وضعته کرها). آیا این روایت درست است؟

درگاه‌ها

امام صادق(ع): زمانی که فاطمه(س) به حسين(ع) آبستن شد، جبرئيل نزد پيامبر(ص) آمد و گفت: همانا فاطمه پسرى خواهد زائيد كه امتت او را بعد از تو می‌كشند. (فَلَمَّا حَمَلَتْ فَاطِمَةُ بِالْحُسَيْنِ كَرِهَتْ حَمْلَهُ وَ حِينَ وَضَعَتْهُ كَرِهَتْ وَضْعَهُ؛ فاطمه در دوران بارداری به حسين(ع)، خوشحال نبود، و چون زائيد از زائيدنش هم خوشحال نبود سپس امام صادق(ع) فرمود: در دنيا مادرى ديده نشده كه پسرى بزايد و خوشحال نباشد، ولى فاطمه خوشحال نبود، زيرا دانست او كشته خواهد شد.

معنا

یکی از مستندات شبهه، استفاده نادرست از عبارت «حملته کرها و وضعته کرها» می‌باشد که ترجمه شده با حالت تنفر و اجبار آن را حمل کرده است که چنین برداشتی با توجه به لغت و کاربرد آن در قرآن کاملاً نادرست می‌باشد.

الف) در فرق بین دو کلمه «کره» (به ضم کاف) و «کره» (به فتح آن) بعضی معتقدند که اولی به معنای مشقت و دومی به معنای کراهت و بی‌میلی است و این دو با هم ملازمه ندارند چه بسا چیزی را انسان دوست دارد ولی برایش مشقت دارد و چه بسا چیزی بی‌مشقت است ولی انسان آن را دوست ندارد.

با توجه به این‌که «کره» در این آیه شریفه به ضم کاف آمده لذا به معنای مشقت و دشواری است.

ب) اساساً این متنی که در حدیث به کار رفته عین متن قرآنی است و حالت حاملگی و وضع حمل تمام مادران را بازگو می‌کند که در سوره احقاف بیان شده‌ است.

﴿وَوَصَّینَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کرْ‌هًا وَوَضَعَتْهُ کرْ‌هًا؛ و انسان را [نسبت‌] به پدر و مادرش به احسان سفارش کردیم. مادرش با تحمّل رنج به او باردار شد و با تحمّل رنج او را به دنیا آورد.﴾(احقاف:۱۵)