برگرداندن انگشتر در قنوت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
دلیلی بر | دلیلی بر استحبابِ برگرداندن نگین انگشتر به سمت کف دست در قنوت نماز ذکر نشده است. در برخی روایات از این عمل نهی کرده‌اند. شیخ صدوق در کتاب معانی‌الاخبار روایتی از [[امام صادق(ع)]] نقل کرده است: | ||
{{عربی بزرگ|إِنَّ الشِّرْكَ أَخْفَى مِنْ دَبِيبِ النَّمْلِ وَ قَالَ مِنْهُ تَحْوِيلُ الْخَاتَمِ لِيَذْكُرَ الْحَاجَةَ وَ شِبْهُ هَذَا؛ | {{عربی بزرگ|إِنَّ الشِّرْكَ أَخْفَى مِنْ دَبِيبِ النَّمْلِ وَ قَالَ مِنْهُ تَحْوِيلُ الْخَاتَمِ لِيَذْكُرَ الْحَاجَةَ وَ شِبْهُ هَذَا؛ | ||
همانا شرك از راه رفتن مورچه پنهان‌تر است و فرمود: از کارهای شرك‌آلود، گرداندن انگشتري است براي آنكه حاجت خود را از ياد نبرد و مانند آن.<ref>ابن بابويه، محمد، معاني الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۳۷۹، باب نوادر المعاني، حدیث۱.</ref>}} | همانا شرك از راه رفتن مورچه پنهان‌تر است و فرمود: از کارهای شرك‌آلود، گرداندن انگشتري است براي آنكه حاجت خود را از ياد نبرد و مانند آن.<ref>ابن بابويه، محمد، معاني الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۳۷۹، باب نوادر المعاني، حدیث۱.</ref>}} | ||
شیخ حر عاملی نیز این روایت را از معانی الاخبار شیخ صدوق نقل کرده‌اند.<ref>حر عاملي، محمد، وسائل الشيعه، حديث6032، ناشر موسسه آل البيت قم، چاپ دوم، سال ۱۴۱۴. ج۵، ص۹۹.</ref> نجاشی رجال‌شناس معروف شیعی همه راویان این حدیث را [[وجوه وثاقت حدیث|ثقه و مورد اعتماد]] دانسته است.<ref>نجاشى، احمد بن على، رجال النجاشي، قم، مؤسسة النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۲۴۶ و ص۳۲۶ و ص۳۵۴ و ص۳۸۴ و ۴۵۰.</ref> | |||
برگرداندن انگشتر در [[نماز در ادیان الهی|نماز]] را با استناد به این روایت، عمل درستی ندانسته‌اند. البته میان [[مراتب شرک به خداوند|شِرک]] اعتقادی و شرک عملی تفاوت وجود دارد. در شرک اعتقادی، انسان برای خدا شریک قائل می‌شود و با این کار مرتد می‌گردد. اما در شرک عملی فقط به عبادتِ فرد آسیب رسیده و ثوابش را از دست می‌دهد و چنین فردی مرتد نیست. | |||
برگرداندن انگشتر در [[نماز در ادیان الهی|نماز]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۰
برخی از نمازگزاران در قنوت نماز نگین انگشتر را به سمت کف دست برمی‌گردانند و با نگاه به نگین آن دعای قنوت می‌خوانند؛ آیا حديثی در مستحب بودن برگرداندن انگشتر در حال قنوت نقل شده است؟
دلیلی بر استحبابِ برگرداندن نگین انگشتر به سمت کف دست در قنوت نماز ذکر نشده است. در برخی روایات از این عمل نهی کرده‌اند. شیخ صدوق در کتاب معانی‌الاخبار روایتی از امام صادق(ع) نقل کرده است:
| « | إِنَّ الشِّرْكَ أَخْفَى مِنْ دَبِيبِ النَّمْلِ وَ قَالَ مِنْهُ تَحْوِيلُ الْخَاتَمِ لِيَذْكُرَ الْحَاجَةَ وَ شِبْهُ هَذَا؛
همانا شرك از راه رفتن مورچه پنهان‌تر است و فرمود: از کارهای شرك‌آلود، گرداندن انگشتري است براي آنكه حاجت خود را از ياد نبرد و مانند آن.[۱] |
» |
شیخ حر عاملی نیز این روایت را از معانی الاخبار شیخ صدوق نقل کرده‌اند.[۲] نجاشی رجال‌شناس معروف شیعی همه راویان این حدیث را ثقه و مورد اعتماد دانسته است.[۳]
برگرداندن انگشتر در نماز را با استناد به این روایت، عمل درستی ندانسته‌اند. البته میان شِرک اعتقادی و شرک عملی تفاوت وجود دارد. در شرک اعتقادی، انسان برای خدا شریک قائل می‌شود و با این کار مرتد می‌گردد. اما در شرک عملی فقط به عبادتِ فرد آسیب رسیده و ثوابش را از دست می‌دهد و چنین فردی مرتد نیست.
منابع
- ↑ ابن بابويه، محمد، معاني الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۳۷۹، باب نوادر المعاني، حدیث۱.
- ↑ حر عاملي، محمد، وسائل الشيعه، حديث6032، ناشر موسسه آل البيت قم، چاپ دوم، سال ۱۴۱۴. ج۵، ص۹۹.
- ↑ نجاشى، احمد بن على، رجال النجاشي، قم، مؤسسة النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۲۴۶ و ص۳۲۶ و ص۳۵۴ و ص۳۸۴ و ۴۵۰.