۶٬۸۷۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo}} | {{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo}} | ||
جامع الاخبار کتابی روایی حاوی مطالب مختلف کلامی، اخلاقی، اجتماعی و حتی جغرافیایی است. این کتاب با تکیه به آیات متنوع قرآن و بیش هزار حدیث فراهم آمده است. درباره اصل این کتاب و نویسنده آن میان محققان این حوزه اختلاف وجود دارد. در تحقیقات جدیدتر نویسنده این کتاب را محمد بن محمد شعیری احتمال دادهاند. | |||
== مؤلف == | == مؤلف == | ||
درباره مؤلف این کتاب بین محققان اختلافاتی وجود دارد. برخی نویسنده این اثر را [[شیخ صدوق]] (متوفای اواخر قرن چهارم) یا [[امین الاسلام طبرسی]] (متوفای نیمه قرن ششم) دانستهاند. این نظر را [[علامه مجلسی]]<ref>محمدباقر المجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ج ۱، ص ۱۳-۱۴.</ref> و [[محدث نوری]]<ref>حسین بن محمدتقی النوری، خاتمة مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم، مؤسسة آلالبیت، ج ۱، ص ۳۴۹-۳۵۳.</ref> رد کردهاند. دلیل این امر یادکرد مؤلف از محدثان و مؤلفان قرن ششم و هفتم هجری است. [[آقابزرگ تهرانی]]، کتابشناس بزرگ معاصر، پس از بررسی نظرات مختلف درباره مؤلف این اثر به این نتیجه میرسد که صاحب این اثر اهل بیهق بوده و در اواخر قرن ششم میزیسته است. از آنجا که در متن این کتاب از مؤلف با عنوان محمد بن محمد یادشده است، آقابزرگ از یازده تن از رجال شیعه آن دوره با عنوان محمد بن محمد یاد میکند، اما از میان این احتمالات کسی را انتخاب نمیکند.<ref>الشیخ آقابزرك الطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج ۵، ص ۳۳-۳۶.</ref> | درباره مؤلف این کتاب بین محققان اختلافاتی وجود دارد. برخی نویسنده این اثر را [[شیخ صدوق]] (متوفای اواخر قرن چهارم) یا [[امین الاسلام طبرسی]] (متوفای نیمه قرن ششم) دانستهاند. این نظر را [[علامه مجلسی]]<ref>محمدباقر المجلسی، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ج ۱، ص ۱۳-۱۴.</ref> و [[محدث نوری]]<ref>حسین بن محمدتقی النوری، خاتمة مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم، مؤسسة آلالبیت، ج ۱، ص ۳۴۹-۳۵۳.</ref> رد کردهاند. دلیل این امر یادکرد مؤلف از محدثان و مؤلفان قرن ششم و هفتم هجری است. [[آقابزرگ تهرانی]]، کتابشناس بزرگ معاصر، پس از بررسی نظرات مختلف درباره مؤلف این اثر به این نتیجه میرسد که صاحب این اثر اهل بیهق بوده و در اواخر قرن ششم میزیسته است. از آنجا که در متن این کتاب از مؤلف با عنوان محمد بن محمد یادشده است، آقابزرگ از یازده تن از رجال شیعه آن دوره با عنوان محمد بن محمد یاد میکند، اما از میان این احتمالات کسی را انتخاب نمیکند.<ref>الشیخ آقابزرك الطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج ۵، ص ۳۳-۳۶.</ref> | ||
یکی از احتمالات مطرح شده توسط آقابزرگ تهرانی [[محمد بن محمد الشعیری]] است. <ref>الشیخ آقابزرك الطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج ۵، ص ۳۵</ref> برخی محققان با اتکا به درج نام مؤلف کتاب توسط کاتب با عنوان شعیری در پشت برگه شماره ۶۸ یکی از نسخههای سهگانه موجود در کتابخانه ملی ایران محتمل دانستهاند که نام نویسنده این کتاب محمد بن محمد شعیری باشد.<ref>خانبابا مشار، فهرست کتب چاپی عربی، بیجا، بینا، ص ۲۳۹.</ref> | یکی از احتمالات مطرح شده توسط آقابزرگ تهرانی [[محمد بن محمد الشعیری]] است.<ref>الشیخ آقابزرك الطهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج ۵، ص ۳۵</ref> برخی محققان با اتکا به درج نام مؤلف کتاب توسط کاتب با عنوان شعیری در پشت برگه شماره ۶۸ یکی از نسخههای سهگانه موجود در کتابخانه ملی ایران محتمل دانستهاند که نام نویسنده این کتاب محمد بن محمد شعیری باشد.<ref>خانبابا مشار، فهرست کتب چاپی عربی، بیجا، بینا، ص ۲۳۹.</ref> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
در کتاب جامع الاخبار طی ۱۴۰ فصل درباره ۱۴۰ موضوع از معارف اسلامی و شیعی بحث شده است.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۶۹۳.</ref> محتوای کتاب به شش بخش قابل تقسیم است: بخش اول، فضیلت شناخت خداوند متعال و مطالبی راجع به توحید و عدل. بخش دوم، بیان فضیلت [[رسول اکرم(ص)]] و [[اهلبیت(ع)]]. بخش سوم، درباره ذکر، استغفار و انواع نمازها. بخش چهارم: بیان صفات مؤمن که در این رابطه بسیاری از مسائل اخلاقی، اجتماعی، خانوادگی و آداب و مستحبات زندگی را بیان کرده است. بخش پنجم: درباره مرگ، معاد، روح، بهشت، و قیامت. همچنین در خلال فصول، مباحث گوناگون و پراکنده کلامی و جغرافیای تاریخی آورده شده است. مانند مباحثی درباره [[مرجئه]] و [[قدریه]] و آن سوی [[کوه قاف]] و اطلاعاتی درباره برخی مکان های جغرافیایی. نیز، در بخش پایانی کتاب در فصلی با عنوان نوادر روایات پراکنده با موضوعات مختلف نقل شده است.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۶۹۳.</ref> | |||
محتوای کتاب به شش بخش قابل تقسیم است: بخش اول، فضیلت شناخت خداوند متعال و مطالبی راجع به توحید و عدل. بخش دوم، بیان فضیلت [[رسول اکرم(ص)]] و [[اهلبیت(ع)]]. بخش سوم، درباره ذکر، استغفار و انواع نمازها. بخش چهارم: بیان صفات مؤمن که در این رابطه بسیاری از مسائل اخلاقی، اجتماعی، خانوادگی و آداب و مستحبات زندگی را بیان کرده است. بخش پنجم: درباره مرگ، معاد، روح، بهشت، و قیامت. همچنین در خلال فصول، مباحث گوناگون و پراکنده کلامی و جغرافیای تاریخی آورده شده است. مانند مباحثی درباره [[مرجئه]] و [[قدریه]] و آن سوی [[کوه قاف]] و اطلاعاتی درباره برخی مکان های جغرافیایی. نیز، در بخش پایانی کتاب در فصلی با عنوان نوادر روایات پراکنده با موضوعات مختلف نقل شده است.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۶۹۳.</ref> | |||
نویسنده در دیباچه کتاب غرض خود از نگارش را شوق فراوان به فراهم آوردن اثری درباره زهد و موعظه بر اساس روایات [[اهلبیت(ع)]] بر میشمرد. روایاتی مستند که متکی به احتجاجهای قرآنی و مؤید به استدلالهای عقلانی باشد. نویسنده آرزوی نگارش چنین اثری را از بیستسالگی داشته است. آرزویی که پس از پنجاهسالگی محقق میشود. او دلیل اصلی نگارش کتاب پس از گذشت این سالیان را آگاهی خود به اهمیت [[نهی از منکر]] و سودمندی پند و موعظه در شریعت بر میشمرد.<ref>محمد بن محمد الشعیری، جامع الأخبار، نجف، المطبعة الحیدریة، ص ۲-۳. </ref> | نویسنده در دیباچه کتاب غرض خود از نگارش را شوق فراوان به فراهم آوردن اثری درباره زهد و موعظه بر اساس روایات [[اهلبیت(ع)]] بر میشمرد. روایاتی مستند که متکی به احتجاجهای قرآنی و مؤید به استدلالهای عقلانی باشد. نویسنده آرزوی نگارش چنین اثری را از بیستسالگی داشته است. آرزویی که پس از پنجاهسالگی محقق میشود. او دلیل اصلی نگارش کتاب پس از گذشت این سالیان را آگاهی خود به اهمیت [[نهی از منکر]] و سودمندی پند و موعظه در شریعت بر میشمرد.<ref>محمد بن محمد الشعیری، جامع الأخبار، نجف، المطبعة الحیدریة، ص ۲-۳. </ref> | ||
خط ۲۲: | خط ۲۰: | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
۱. ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، عبدالله بن عیسی افندی، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی، ج ۳، ص ۳۳۳-۳۳۴. | ۱. ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، عبدالله بن عیسی افندی، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی، ج ۳، ص ۳۳۳-۳۳۴. | ||
۲. «جامع الأخبار و مؤلف آن»، حبیبالله عظیمی، وقف میراث جاودارن، سال دوم، ش ۷، ص۱۳۰. {{پایان مطالعه بیشتر}} | ۲. «جامع الأخبار و مؤلف آن»، حبیبالله عظیمی، وقف میراث جاودارن، سال دوم، ش ۷، ص۱۳۰. {{پایان مطالعه بیشتر}} |
ویرایش