موارد جایز بودن دروغ: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
دروغ از گناهان کبیره است و تنها زمانی جواز پیدا می کند که امری شرعی مهمتر در میان باشد. | |||
قرآن بر این آموزه تاکید دارد که هرگاه با دشمن عهدی بسته شد، مسلمانان ملزم هستند که آن را تا پایان مدتش نگه دارند و هیچ قدمی برخلاف آن برندارند؛ اما این پایبندی مشروط به آن است که دشمن نیز پایبند مفاد پیمان باشد و در جهت گسستن آن حرکتی نکند. این پایبندی نشانه [[تقوی]] شمرده شده است. با این حال نمیتوانند بی آنکه دشمن را خبردار کنند، پیمان را ندیده بگیرند، بلکه باید به آنان اعلام نمایند که از این پس، آن پیمان ارزشی ندارد و آنان پایبند آن نیستند. خداوند میفرماید: {{قرآن|وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ|ترجمه=اگر می دانی که گروهی در پیمان خیانت میورزند، به آنان اعلام کن که همانند خودشان عمل خواهی کرد، زیرا خدا خائنان را دوست ندارد|سوره=انفال|آیه=۵۸}} | قرآن بر این آموزه تاکید دارد که هرگاه با دشمن عهدی بسته شد، مسلمانان ملزم هستند که آن را تا پایان مدتش نگه دارند و هیچ قدمی برخلاف آن برندارند؛ اما این پایبندی مشروط به آن است که دشمن نیز پایبند مفاد پیمان باشد و در جهت گسستن آن حرکتی نکند. این پایبندی نشانه [[تقوی]] شمرده شده است. با این حال نمیتوانند بی آنکه دشمن را خبردار کنند، پیمان را ندیده بگیرند، بلکه باید به آنان اعلام نمایند که از این پس، آن پیمان ارزشی ندارد و آنان پایبند آن نیستند. خداوند میفرماید: {{قرآن|وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ|ترجمه=اگر می دانی که گروهی در پیمان خیانت میورزند، به آنان اعلام کن که همانند خودشان عمل خواهی کرد، زیرا خدا خائنان را دوست ندارد|سوره=انفال|آیه=۵۸}} |
نسخهٔ ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۰
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
دروغ از گناهان کبیره است و تنها زمانی جواز پیدا می کند که امری شرعی مهمتر در میان باشد.
قرآن بر این آموزه تاکید دارد که هرگاه با دشمن عهدی بسته شد، مسلمانان ملزم هستند که آن را تا پایان مدتش نگه دارند و هیچ قدمی برخلاف آن برندارند؛ اما این پایبندی مشروط به آن است که دشمن نیز پایبند مفاد پیمان باشد و در جهت گسستن آن حرکتی نکند. این پایبندی نشانه تقوی شمرده شده است. با این حال نمیتوانند بی آنکه دشمن را خبردار کنند، پیمان را ندیده بگیرند، بلکه باید به آنان اعلام نمایند که از این پس، آن پیمان ارزشی ندارد و آنان پایبند آن نیستند. خداوند میفرماید: ﴿وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ؛ اگر می دانی که گروهی در پیمان خیانت میورزند، به آنان اعلام کن که همانند خودشان عمل خواهی کرد، زیرا خدا خائنان را دوست ندارد﴾(انفال:۵۸)