روایت شیرخوردن پیامبر از سینه ابوطالب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
روایت مورد سوال در [[کتاب کافی]] از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که {{متن عربی|لما ولد النبی(ص) مکث أیاما لیس له لبن فألقاه ابوطالب علی ثدی نفسه فأنزل الله فیه لبنا فیضع منه أیاما حتی وقع ابوطالب علی حلیمه السعدیه فدفعه الیها|ترجمه=هنگامی که رسول خدا(ص) متولد شد مادرش شیر نداشت و چند روز بی شیر ماند و خداوند از طریق ابوطالب او را به سینه می‌چسبانید و خداوند از این طریق به آن حضرت شیر می‌داد تا این که ابوطالب آن حضرت را به حلیمه سعدیه سپرد.}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ پنجم، ۱۳۶۳ش، کتاب الحجه، باب مولد النبی و وفاته، ص۴۴۸.</ref>
'''روایت شیرخوردن پیامبر از سینه ابوطالب''' از [[امام صادق(ع)]] در [[کتاب کافی]] نقل شده است: {{متن عربی||ترجمه=هنگامی که رسول خدا(ص) متولد شد مادرش شیر نداشت و چند روز بی شیر ماند و خداوند از طریق ابوطالب او را به سینه می‌چسبانید و خداوند از این طریق به آن حضرت شیر می‌داد تا این که ابوطالب آن حضرت را به حلیمه سعدیه سپرد.}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ پنجم، ۱۳۶۳ش، کتاب الحجه، باب مولد النبی و وفاته، ص۴۴۸.</ref>


[[علامه محمد باقر مجلسی]] در شرح این حدیث، گرچه آن را از نظر مبنای متأخرین ضعیف دانسته، امّا در مورد این حدیث می‌نویسد این عمل نوعی اعجاز است و با این رابطه اخوت و برادری که در میان [[رسول خدا(ص)]] و [[امیر المؤمنین علی(ع)]] وجود دارد بیشتر می‌گردد.<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآه العقول فی شرح اخبار آل الرسول، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۷۹ش، ج۵، ص۲۵۲.</ref>
[[علامه محمد باقر مجلسی]] در شرح این حدیث، آن را ضعیف دانسته است.<ref>مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏5، ص: 252</ref> البته علامه مجلسی معتقد است در صورت پذیرش روایت، باید آن‌را معجزه دانست.<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآه العقول فی شرح اخبار آل الرسول، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۷۹ش، ج۵، ص۲۵۲.</ref>


[[ملا صالح مازندرانی]] نیز در شرح اصول کافی این حدیث را رد نکرده است، بلکه روایتی را نیز از منابع [[اهل سنت]] به عنوان شاهد این روایت آورده است که آن حضرت فرمودند «کنت عجیا» و از قول زمخشری می‌نویسد: عجی کسی است که یا مادرش شیر ندارد یا مادرش مرده باشد.<ref>مازندرانی، مولا محمد صالح، شرح اصول کافی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، چاپ اول، ۲۰۰۰م، ج۷، ص۱۸۱.</ref>
در کتاب «النقود اللطیفه علی الکتاب المسمی بالاخبار الدخیله» آمده است: اگر در مورد حدیثی که مربوط به [[احکام عملیه]] (فقهی) نباشد به دلیل عدم وجود قرائن و شواهد مؤید آن، قطعیت صدور از [[معصوم]] حاصل نشود، رد آن حدیث و حکم به دروغ و جعلی بودن آن جایز نیست، حتی در مواردی که حدیث، [[خبر مرسل]] یا مجهول الاسناد باشد؛ بنابراین اگر نتوان اعتبار حدیثی را ثابت کرد نمی‌توان آن را با استدلال‌ها و شبهات ضعیف رد نمود. بنابراین نمی‌توان بر آن حدیث اثر شرعی عملی مترتب نمود زیرا به احکام عملیه ارتباط ندارد.<ref>صافی گلپایگانی، لطف الله، النقود اللطیفه علی الکتاب المسمی بالاخبار الدخیله، ضمیمه منتخب الاثر سه جلدی، قم، انتشارات دفتر آیت الله صافی گلپایگانی، چاپ اول، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۴۲۹–۴۳۰.</ref>{{پایان پاسخ}}
 
در کتاب «النقود اللطیفه علی الکتاب المسمی بالاخبار الدخیله» آمده است: اگر در مورد حدیثی که مربوط به [[احکام عملیه]] (فقهی) نباشد به دلیل عدم وجود قرائن و شواهد مؤید آن، قطعیت صدور از [[معصوم]] حاصل نشود، رد آن حدیث و حکم به دروغ و جعلی بودن آن جایز نیست، حتی در مواردی که حدیث، [[خبر مرسل]] یا مجهول الاسناد باشد؛ بنابراین اگر نتوان اعتبار حدیثی را ثابت کرد نمی‌توان آن را با استدلال‌ها و شبهات ضعیف رد نمود. بنابراین نمی‌توان بر آن حدیث اثر شرعی عملی مترتب نمود زیرا به احکام عملیه ارتباط ندارد.<ref>صافی گلپایگانی، لطف الله، النقود اللطیفه علی الکتاب المسمی بالاخبار الدخیله، ضمیمه منتخب الاثر سه جلدی، قم، انتشارات دفتر آیت الله صافی گلپایگانی، چاپ اول، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۴۲۹–۴۳۰.</ref>
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۷

سؤال

آیا حدیث شیر خوردن پیامبر(ص) از سینه ابوطالب، جعلی است یا صحت دارد؟

روایت شیرخوردن پیامبر از سینه ابوطالب از امام صادق(ع) در کتاب کافی نقل شده است: «هنگامی که رسول خدا(ص) متولد شد مادرش شیر نداشت و چند روز بی شیر ماند و خداوند از طریق ابوطالب او را به سینه می‌چسبانید و خداوند از این طریق به آن حضرت شیر می‌داد تا این که ابوطالب آن حضرت را به حلیمه سعدیه سپرد.»[۱]

علامه محمد باقر مجلسی در شرح این حدیث، آن را ضعیف دانسته است.[۲] البته علامه مجلسی معتقد است در صورت پذیرش روایت، باید آن‌را معجزه دانست.[۳]

در کتاب «النقود اللطیفه علی الکتاب المسمی بالاخبار الدخیله» آمده است: اگر در مورد حدیثی که مربوط به احکام عملیه (فقهی) نباشد به دلیل عدم وجود قرائن و شواهد مؤید آن، قطعیت صدور از معصوم حاصل نشود، رد آن حدیث و حکم به دروغ و جعلی بودن آن جایز نیست، حتی در مواردی که حدیث، خبر مرسل یا مجهول الاسناد باشد؛ بنابراین اگر نتوان اعتبار حدیثی را ثابت کرد نمی‌توان آن را با استدلال‌ها و شبهات ضعیف رد نمود. بنابراین نمی‌توان بر آن حدیث اثر شرعی عملی مترتب نمود زیرا به احکام عملیه ارتباط ندارد.[۴]


منابع

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ پنجم، ۱۳۶۳ش، کتاب الحجه، باب مولد النبی و وفاته، ص۴۴۸.
  2. مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏5، ص: 252
  3. مجلسی، محمد باقر، مرآه العقول فی شرح اخبار آل الرسول، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۷۹ش، ج۵، ص۲۵۲.
  4. صافی گلپایگانی، لطف الله، النقود اللطیفه علی الکتاب المسمی بالاخبار الدخیله، ضمیمه منتخب الاثر سه جلدی، قم، انتشارات دفتر آیت الله صافی گلپایگانی، چاپ اول، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۴۲۹–۴۳۰.