مذمت زنان نازا: تفاوت میان نسخه‌ها

در روایات اسلامی توصیه‌های بسیاری به فرزندآوری شده است و برای این مسئله حکمت‌های فراوانی ذکر شده است:

*فراوانی امت اسلامی: پیامبر(ص) فرمود: «فرزندانتان را زیاد کنید که من فردا با فراوانی شما بر دیگر امت‌ها افتخار می‌کنم.»<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، حکمت‌نامه کودک، ترجمه عباس پسندیده، قم دارالحدیث، ص۲۸، ح۲۹.</ref>

*داشتن فرزند صالح: پیامبر(ص) می‌فرمایند: «از سعادت مرد، داشتن فرزند صالح است».<ref>حکمت‌نامه کودک، ص۲۴، ح۱۸.</ref>  

خداوند در [[قرآن]] می‌فرماید: فرمانروایی «مطلق» آسمان‌ها و زمین از آن خداوند است هر چه بخواهد می‌آفریند. و به هر کس بخواهد فرزند دختر و به هر کس بخواهد فرزند پسر می‌دهد. یا آنها را پسران و دختران توأم با یکدیگر می‌گرداند و هر که را بخواهد عقیم می‌سازد. او دانای توانا است.<ref>سوره شوری، آیه ۵۰.</ref> از این آیه به دست می‌آید که نازایی خواستی الهی بوده و بیرون از [[اختیار انسان]] است و در آموزه‌های [[دین اسلام]] و [[مذهب تشیع]]، مذمت و نکوهش شخص هنگامی ممکن است که آدمی با انتخاب و اختیار کار بدی را انجام داده باشد. بر این پایه نازایی زنان چیزی نیست که شایسته مذمت قرار گیرد. بنابراین نمی‌توان معنای ظاهری این دست از روایات را پذیرفت. همچنین عقل نیز این مسئله را درک می‌نماید که مذمت بر مقابل کار بد و اشتباه اختیاری است و فهم چنین مطلبی نیاز به بیان دین ندارد و اگر در آموزه‌های دین آمده، برای تأکید فهم عقل است.

عده ای از زنان پیامبر(ص) نازا بودند ولی آن حضرت هیچ‌گاه از همسران خود جدا نشدند و نازایی آنان موجب بی‌مهری به آنان نگردید. در میان همسران پیامبر(ص) تنها [[حضرت خدیجه(س)]] و [[ام ابراهیم]] دارای فرزند شدند و بیشتر همسران آن حضرت برای پیامبر(ص) فرزندی نیاوردند. از این رو با نگاه به [[سیره پیامبران الهی]]، به ویژه پیامبر اسلام(ص) دانسته می‌شود که هیچ زن نازایی به خاطر نازایی‌اش سزاوار مذمت و نکوهش نیست.