روایت حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|امام حسین}}
{{درگاه|امام حسین}}
'''روایت حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند''' در منابع [[شیعه]] و [[اهل‌سنت]] با تعابیر مختلف نقل شده است. [[حضرت علی(ع) امام علی(ع)|امام علی(ع)]]  از [[رسول خدا(ص) پیامبر(ص)|رسول خدا(ص)]] نقل کرده که [[خداوند]] دو فرزندم [[حسن(ع)]] و [[حسین(ع)]] را از نوری که بر علی و [[فاطمه(س)|فاطمه]] افکنده، آفریده و آن دو همانند دو گوشواره آویخته به گوش، حرکت دارند و نور آن دو هفتاد هزار برابر نور شهیدان است.<ref>جنتی، احمد، نصایح، قم، الهادی، بیست وچهارم، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۷.</ref>
'''روایت حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند''' در منابع [[شیعه]]<ref>نگاه کنید به جنتی، احمد، نصایح، قم، الهادی، بیست وچهارم، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۷.</ref> و [[اهل‌سنت]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۸۴؛ مناوی، محمد عبدالرئوف، فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، ج۳، ص۴۱۵.</ref> با تعابیر مختلف نقل شده است. [[حضرت علی(ع) امام علی(ع)|امام علی(ع)]]  از [[رسول خدا(ص) پیامبر(ص)|رسول خدا(ص)]] نقل کرده که [[خداوند]] دو فرزندم [[حسن(ع)]] و [[حسین(ع)]] را از نوری که بر علی و [[فاطمه(س)|فاطمه]] افکنده، آفریده و آن دو همانند دو گوشواره آویخته به گوش، حرکت دارند و نور آن دو هفتاد هزار برابر نور شهیدان است.<ref>جنتی، احمد، نصایح، قم، الهادی، بیست وچهارم، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۷.</ref>


براساس روایات، [[حضرت آدم(ع)]] روزی در [[بهشت]]، متوجه نوری شد که بخشی از آن به دو گوشواره تعلق داشت و [[جبرئیل]] آن دو را حسن(ع) و حسین(ع) معرفی کرد.<ref>خسروی، موسی، ترجمه بحارالانوار، بخش امامت، تهران، اسلامیه، دوم، ۱۳۶۳ش، ج۷، ج۳، ص۷.</ref>
براساس روایات، [[حضرت آدم(ع)]] روزی در [[بهشت]]، متوجه نوری شد که بخشی از آن به دو گوشواره تعلق داشت و [[جبرئیل]] آن دو را حسن(ع) و حسین(ع) معرفی کرد.<ref>خسروی، موسی، ترجمه بحارالانوار، بخش امامت، تهران، اسلامیه، دوم، ۱۳۶۳ش، ج۷، ج۳، ص۷.</ref>


این حدیث علاوه بر کتاب‌های شیعه در کتب روایی اهل‌سنت نیز نقل شده است. در کتاب فیض القدیر شرح الجامع الصغیر آورده که حسن(ع) و حسین(ع) دو گوشواره [[عرش الهی]] هستند و گوشواره بودن را نه به معنای معلق و آویزان بودن، بلکه به نوعی زینت عرش دانسته است.<ref>در کتاب فیض القدیر شرح الجامع الصغیر نوشته محمد عبدالرئوف مناوی، در جلد ۳، صفحه ۴۱۵،</ref> علی بن ابوبکر هیثمی یکی دیگر از علمای اهل‌سنت از رسول خدا(ص) روایت می‌کند: «حسن و حسین(ع) دو گوشواره عرش خدا هستند. هنگامی که بهشتیان در بهشت استقرار می‌یابند، می‌گویند: پروردگارا، به ما وعده داده بودی که ما را به دو رکن از ارکانت زینت بدهی، خداوند پاسخ می‌دهد مگر این‌گونه نیست که شما را به حسن(ع) و حسین(ع) زینت داده‌ام.»<ref>مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۸۴.</ref>{{پایان پاسخ}}
این حدیث علاوه بر کتاب‌های شیعه در کتب روایی اهل‌سنت نیز نقل شده است. در کتاب فیض القدیر شرح الجامع الصغیر آورده که حسن(ع) و حسین(ع) دو گوشواره [[عرش الهی]] هستند و گوشواره بودن را نه به معنای معلق و آویزان بودن، بلکه به نوعی زینت عرش دانسته است.<ref>مناوی، محمد عبدالرئوف، فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، ج۳، ص۴۱۵.</ref> علی بن ابوبکر هیثمی یکی دیگر از علمای اهل‌سنت از رسول خدا(ص) روایت می‌کند: «حسن و حسین(ع) دو گوشواره عرش خدا هستند. هنگامی که بهشتیان در بهشت استقرار می‌یابند، می‌گویند: پروردگارا، به ما وعده داده بودی که ما را به دو رکن از ارکانت زینت بدهی، خداوند پاسخ می‌دهد مگر این‌گونه نیست که شما را به حسن(ع) و حسین(ع) زینت داده‌ام.»<ref>مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۸۴.</ref>{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۸

سؤال

این سخن از کیست: حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


روایت حسن و حسین دو گوشواره عرش هستند در منابع شیعه[۱] و اهل‌سنت[۲] با تعابیر مختلف نقل شده است. امام علی(ع) از رسول خدا(ص) نقل کرده که خداوند دو فرزندم حسن(ع) و حسین(ع) را از نوری که بر علی و فاطمه افکنده، آفریده و آن دو همانند دو گوشواره آویخته به گوش، حرکت دارند و نور آن دو هفتاد هزار برابر نور شهیدان است.[۳]

براساس روایات، حضرت آدم(ع) روزی در بهشت، متوجه نوری شد که بخشی از آن به دو گوشواره تعلق داشت و جبرئیل آن دو را حسن(ع) و حسین(ع) معرفی کرد.[۴]

این حدیث علاوه بر کتاب‌های شیعه در کتب روایی اهل‌سنت نیز نقل شده است. در کتاب فیض القدیر شرح الجامع الصغیر آورده که حسن(ع) و حسین(ع) دو گوشواره عرش الهی هستند و گوشواره بودن را نه به معنای معلق و آویزان بودن، بلکه به نوعی زینت عرش دانسته است.[۵] علی بن ابوبکر هیثمی یکی دیگر از علمای اهل‌سنت از رسول خدا(ص) روایت می‌کند: «حسن و حسین(ع) دو گوشواره عرش خدا هستند. هنگامی که بهشتیان در بهشت استقرار می‌یابند، می‌گویند: پروردگارا، به ما وعده داده بودی که ما را به دو رکن از ارکانت زینت بدهی، خداوند پاسخ می‌دهد مگر این‌گونه نیست که شما را به حسن(ع) و حسین(ع) زینت داده‌ام.»[۶]


منابع

  1. نگاه کنید به جنتی، احمد، نصایح، قم، الهادی، بیست وچهارم، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۷.
  2. برای نمونه نگاه کنید به مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۸۴؛ مناوی، محمد عبدالرئوف، فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، ج۳، ص۴۱۵.
  3. جنتی، احمد، نصایح، قم، الهادی، بیست وچهارم، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۷.
  4. خسروی، موسی، ترجمه بحارالانوار، بخش امامت، تهران، اسلامیه، دوم، ۱۳۶۳ش، ج۷، ج۳، ص۷.
  5. مناوی، محمد عبدالرئوف، فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، ج۳، ص۴۱۵.
  6. مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۸۴.