قرائت‌های مختلف قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
قرآن در مناطق مختلف اسلامی، از لحاظ کم یا زیاد بودن کلمات، تفاوتی نداشته و تنها سیر تکاملی خود را از نظر حرکات، نوع نوشتار و [[تجوید|قواعد تجویدی]] گذرانده است.<ref>محمد طاهر عبدالقاهر الکردی، تاریخ القرآن، ص۱۲۰.</ref> | قرآن در مناطق مختلف اسلامی، از لحاظ کم یا زیاد بودن کلمات، تفاوتی نداشته و تنها سیر تکاملی خود را از نظر حرکات، نوع نوشتار و [[تجوید|قواعد تجویدی]] گذرانده است.<ref>محمد طاهر عبدالقاهر الکردی، تاریخ القرآن، ص۱۲۰.</ref> | ||
در زمان [[عثمان بن عفان|عثمان]] خلیفه سوم، [[جمع‌آوری قرآن توسط خلیفه اول و خلیفه سوم|مصحف‌های قرآن یکی شد]]، اما علت‌های مختلفی مانند خالی بودن از نقطه و اِعراب، خالی بودن وسط کلمات از «الف»، تفاوت | در زمان [[عثمان بن عفان|عثمان]] خلیفه سوم، [[جمع‌آوری قرآن توسط خلیفه اول و خلیفه سوم|مصحف‌های قرآن یکی شد]]، اما علت‌های مختلفی مانند خالی بودن از نقطه و اِعراب، خالی بودن وسط کلمات از «الف»، تفاوت لهجه‌ها، اِعمال رأی و اجتهاد قاریان، در اختلاف قرائت‌ها مؤثر بودند.<ref>رسم‌الخط المصحف، ترجمهٔ یعقوب جعفری، ص۱۷۱–۱۷۷؛ محمد هادی معرفت، تاریخ قرآن، ص۱۴۰–۱۵۳.</ref> این اختلاف قرائت‌ها به کم یا زیاد شدن برخی حروف یا حرکات، تعداد آیات و [[رسم‌الخط قرآن|رسم‌الخط]] ختم شد؛<ref>علوم القرآن عند المفسرون، ص۲۷–۳۵.</ref> البته هیچ‌کدام از این علت‌ها باعث کم یا زیاد شدن کلمات نشد.{{مدرک|date=نوامبر ۲۰۲۱}} | ||
[[امام صادق(ع)]] قرآن را یکی دانسته که از سوی خداوند نازل شده است و اختلاف بر سر قرائت آن، از جانب قاریان صورت گرفته است.<ref>کلینی، الکافی، ج۲، ص۶۳۰.</ref> | [[امام صادق(ع)]] قرآن را یکی دانسته که از سوی خداوند نازل شده است و اختلاف بر سر قرائت آن، از جانب قاریان صورت گرفته است.<ref>کلینی، الکافی، ج۲، ص۶۳۰.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۰۳
اختلاف قرائت‌ها در قرآن چیست؟ چرا قرآن‌ها در مناطق مختلف اسلامی، گاه با هم تفاوت دارند؟
قرآن در مناطق مختلف اسلامی، از لحاظ کم یا زیاد بودن کلمات، تفاوتی نداشته و تنها سیر تکاملی خود را از نظر حرکات، نوع نوشتار و قواعد تجویدی گذرانده است.[۱]
در زمان عثمان خلیفه سوم، مصحف‌های قرآن یکی شد، اما علت‌های مختلفی مانند خالی بودن از نقطه و اِعراب، خالی بودن وسط کلمات از «الف»، تفاوت لهجه‌ها، اِعمال رأی و اجتهاد قاریان، در اختلاف قرائت‌ها مؤثر بودند.[۲] این اختلاف قرائت‌ها به کم یا زیاد شدن برخی حروف یا حرکات، تعداد آیات و رسم‌الخط ختم شد؛[۳] البته هیچ‌کدام از این علت‌ها باعث کم یا زیاد شدن کلمات نشد.[نیازمند منبع]
امام صادق(ع) قرآن را یکی دانسته که از سوی خداوند نازل شده است و اختلاف بر سر قرائت آن، از جانب قاریان صورت گرفته است.[۴]
مشهورترین و معروف‌ترین قاریانی که قرآن طبق قرائت آنها تلاوت می‌شود، عبارت‌اند از:
- عبدالله بن عامِر یَحْصُبی (درگذشت ۱۱۸ق)، از شام.
- عبدالله بن کثیر دارمی (درگذشت ۱۲۰ق)، از مکه.
- عاصم بن ابی النَجود اسدی (درگذشت ۱۲۸ق)، از کوفه که قرائت او توسط شخصی به نام حفص به‌طور دقیق، ضبط و منتشر شد. قاریان جمهوری اسلامی ایران و بیش‌تر کشورهای اسلامی به روش او قرائت می‌کنند.
- ابوعمرو بن علاء مازنی (درگذشت ۱۵۴ق)، از بصره.
- حمزة بن حبیب زیّات (درگذشت ۱۵۶ق)، از کوفه.
- نافع بن عبدالرحمن اللیثی (درگذشت ۱۶۹ق)، از مدینه.
- علی بن حمزه کسایی (درگذشت ۱۸۹ق)، از کوفه.
علاوه بر این افراد، خلف بن هشام، یعقوب حضرمی و ابوجعفر مخزومی را نیز از قاریان مشهور دانسته‌اند. برخی نیز تعداد دیگری را به آنها افزوده‌اند.[۵]