قوم لوط: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== ویژگی قوم لوط == | == ویژگی قوم لوط == | ||
قوم لوط اهل مداين بودند. [[امام باقر(ع)]] فرمود: قريه قوم لوط كه عذاب بر آن ها نازل شد، «سدوم» نام داشت.<ref>ميزان الحكمه، ج۴، حديث ۱۹۶۰۶.</ref> آيينشان بت‌پرستى و فحشا در بين آنها زياد بود و اولين كسانى بودند كه لواط در ميان آنها شايع شد؛<ref>اعراف: ۷/ ۸۰.</ref> به طورى كه علنى مرتكب مى شدند و حيا نمى‌كردند.<ref>عنكبوت:۲۹/ ۲۹.</ref> اين عمل شنيع آن چنان ترويج يافت كه به عادت اجتماعى تبديل گشت و مردان زنان را رها كرده، در كنار راه‌ها در كمين پسران و مردان مى نشستند. | قوم لوط اهل مداين بودند. [[امام باقر(ع)]] فرمود: قريه قوم لوط كه عذاب بر آن ها نازل شد، «سدوم» نام داشت.<ref>ميزان الحكمه، ج۴، حديث ۱۹۶۰۶.</ref> آيينشان بت‌پرستى و فحشا در بين آنها زياد بود و اولين كسانى بودند كه لواط در ميان آنها شايع شد؛<ref>اعراف: ۷/ ۸۰.</ref> به طورى كه علنى مرتكب مى شدند و حيا نمى‌كردند.<ref>عنكبوت:۲۹/ ۲۹.</ref> اين عمل شنيع آن چنان ترويج يافت كه به عادت اجتماعى تبديل گشت و مردان زنان را رها كرده، در كنار راه‌ها در كمين پسران و مردان مى نشستند. | ||
طبق گفته قرآن، قوم لوط رسولان را تکذیب کردند.<ref>آیه ۱۶۰ سوره شعراء</ref> و اسراف کار و تجاوزکار و جاهل و نادان توصیف شدند.<ref>آیه ۸۱ سوره اعراف. آیه ۱۶۶ سوره شعراء. آیه ۵۵ سوره نمل</ref> در قرآن مجيد در سورههاى "اعراف"، "هود"، "حجر"، "انبياء"، "نمل" و "عنكبوت" اشاراتى به وضع قوم لوط و گناه شنيع آنها شده است. | |||
== ملاقات فرشتگان با حضرت ابراهیم(ع) == | == ملاقات فرشتگان با حضرت ابراهیم(ع) == | ||
نسخهٔ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۵
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
قوم لوط چه كسانى بودند؟
حضرت لوط(ع)
حضرت لوط(ع) برادرزاده و هم دوره حضرت ابراهيم(ع) و از سرزمين بابل (عراق امروز) و كلدان بود. نام وی ۲۷ بار در قرآن آمده است.
ویژگی قوم لوط
قوم لوط اهل مداين بودند. امام باقر(ع) فرمود: قريه قوم لوط كه عذاب بر آن ها نازل شد، «سدوم» نام داشت.[۱] آيينشان بت‌پرستى و فحشا در بين آنها زياد بود و اولين كسانى بودند كه لواط در ميان آنها شايع شد؛[۲] به طورى كه علنى مرتكب مى شدند و حيا نمى‌كردند.[۳] اين عمل شنيع آن چنان ترويج يافت كه به عادت اجتماعى تبديل گشت و مردان زنان را رها كرده، در كنار راه‌ها در كمين پسران و مردان مى نشستند.
طبق گفته قرآن، قوم لوط رسولان را تکذیب کردند.[۴] و اسراف کار و تجاوزکار و جاهل و نادان توصیف شدند.[۵] در قرآن مجيد در سورههاى "اعراف"، "هود"، "حجر"، "انبياء"، "نمل" و "عنكبوت" اشاراتى به وضع قوم لوط و گناه شنيع آنها شده است.