بخشیده شدن گناهان کبیره با زیارت امام حسین(ع): تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (added Category:درگاه امام حسین(ع) using HotCat) |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]] |
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۵
سؤال
در روایات آمده است زیارت امام حسین(ع) باعث بخشیدن گناهان گذشته و آینده میگردد آیا موجب بخشیدن گناهان کبیره هم میشود؟
زیارت امام حسین(ع) آثار و برکات فراوان دارد که آمرزش گناهان یکی از آنهاست. بر اساس روایات کسی که به زیارت امام حسین(ع) می رود خداوند همه گناهان او را میآمرزد یعنی گناهان صغیره و گناهان کبیره:
- امام صادق(ع) فرمود: به درستی که چون شخصی به قصد زیارت حسین(ع) از خانهاش خارج شود، در همان قدم اول گناهانش آمرزیده میشود، سپس پیوسته با هر قدم پاک و پیراسته میشود تا نزد قبر برسد.[۱]
- امام صادق(ع) فرمود: کسی که با آب فرات غسل نماید و قبر امام حسین(ع) را زیارت کند مانند روزی که از مادر متولد شده از گناه پاک میشود گرچه در میان گناهان او گناه کبیره نیز باشد.[۲]
- در روایتی دیگر نیز فرمود: کسی که امام حسین(ع) را با معرفت زیارت کند و برای خدا و ذخیره آخرت (نه برای ریا کاری و مانند آن) به خدا سوگند گناهان گذشته و آینده آن آمرزیده میشود.[۳]
- امام موسی کاظم(ع) فرمود: کمترین ثوابی که برای زائر حسین(ع) در جنب شط فرات نوشته میشود، در صورتی که با معرفت به حق و حرمت و ولایت او همراه باشد این است که گناهان گذشته و آینده اش آمرزیده میشود.[۴]
اینکه در روایات از آمرزش گناهان به برکت زیارت امام حسین سخن گفته شده شامل همه گناهان کبیره و صغیره میشود و دلیلی وجود ندارد که این مسئله تنها مربوط به گناهان صغیره باشد.
مطالعه بیشتر
- لطف الله صافی، پرتوی از عظمت حسین(ع)، نشر مدرسه المهدی، قم.
- شیخ جعفر، تستری، خصائص الحسینه، چاپ الحیدریه، نجف، ۱۳۷۵ق، ترجمه خلیل الله فاضلی.
- شیخ محمد حسن اصفهانی، نورالعین فی المشی الی زیارت الحسین(ع)، مکتبه الصدوق، تهران، ۱۳۶۳ش.
منابع
- ↑ کامل زیارات، تصحیح عبدالحسین امینی، چاپ اول، نشر میقات، تهران، ۱۳۶۵ش، ص۲۹۴.
- ↑ شیخ محمد حسن اصفهانی، نور العین فی المشی الی زیارت الحسین، مکتبه الصدوق، ۱۳۶۳ش. ص۱۵۷.
- ↑ شیخ محمد حسن اصفهانی، نور العین فی المشی الی زیارت الحسین، مکتبه الصدوق، ۱۳۶۳ش. ص۱۵۸.
- ↑ کامل زیارات، تصحیح عبدالحسین امینی، چاپ اول، نشر میقات، تهران، ۱۳۶۵ش، ص۲۹۶.