فضیلت زیارت اربعین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
درباره [[زیارت اربعین]]، دو روایت مهم در دست است: یکی تعلیم زیارت اربعین بـه [[صفوان بن مهران جمال]] توسـط [[امام صادق]] (علیه‌السّلام)<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=وسائل الشیعة|نام خانوادگی=حر عاملی، محمد بن حسن|جلد=14|صفحه‌ها=478 -19644}}</ref>و دیگری روایـت امام عسکری (علیه‌السّلام)است که زیارت اربعین را، یکی از نشانه‌های [[مؤمن]] بیان می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=وسائل الشیعة|نام خانوادگی=حر عاملی، محمد بن حسن|جلد=14|صفحه‌ها=478-ح19643}}</ref> | درباره [[زیارت اربعین]]، دو روایت مهم در دست است: یکی تعلیم زیارت اربعین بـه [[صفوان بن مهران جمال]] توسـط [[امام صادق]] (علیه‌السّلام)<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=وسائل الشیعة|نام خانوادگی=حر عاملی، محمد بن حسن|جلد=14|صفحه‌ها=478 -19644}}</ref>و دیگری روایـت امام عسکری (علیه‌السّلام)است که زیارت اربعین را، یکی از نشانه‌های [[مؤمن]] بیان می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=وسائل الشیعة|نام خانوادگی=حر عاملی، محمد بن حسن|جلد=14|صفحه‌ها=478-ح19643}}</ref> | ||
در حدیث امام حسن عسکری (علیه‌السلام) زیارت اربعین به عنوان یکی از نشانه‌های مومن شمرده شده است | در حدیث امام حسن عسکری (علیه‌السلام) زیارت اربعین به عنوان یکی از نشانه‌های مومن شمرده شده است: | ||
زیارت اربعین که از طریق صفوان جمال از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت شده چنین است: «عَنْ صَفْوَانَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ: قَالَ لِی مَوْلَایَ الصَّادِقُ (سلام‌الله‌علیه) فِی زِیَارَةِ الْاَرْبَعِینَ تَزُورُ عِنْدَ ارْتِفَاعِ النَّهَارِ وَتَقُولُ: السَّلَامُ عَلَی وَلِیِّ اللَّهِ وَحَبِیبِهِ السَّلَامُ عَلَی ی خَلِیلِ اللَّهِ وَنَجِیبِهِ. السَّلَامُ عَلَی صَفِیِّ اللَّهِ وَابْنِ صَفِیِّه... | {{قرآن|«عَنْ اَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْعَسْکَرِیِّ (علیه‌السّلام) اَنَّهُ قَالَ عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْاِحْدَی وَالْخَمْسِینَ وَزِیَارَةُ الْاَرْبَعِینَ وَالتَّخَتُّمُ فِی الْیَمِینِ وَتَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَالْجَهْرُ بِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»﴾؛|ترجمه=«از ابی‌محمد، حسن بن علی عسکری (علیهماالسلام) روایت است که فرمودند: علامت مؤمن پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز خواندن، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، نهادن پیشانی بر خاک و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم».}} | ||
زیارت دیگر آن است که جابر بن عبدالله انصاری در این روز خوانده است و متن زیارت بعنوان زیارت‌نامه آن امام در نیمه ماه رجب نقل شده و با جمله «السلامُ عَلَیکم یا آلَ الله... » شروع می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مفاتیح الجنان|نام خانوادگی=قمی، شیخ عباس|جلد=، زیارت اربعین}}</ref> | |||
روایت فوق در سه کتاب شریف و معتبر شیعی(مصباح المتهجد<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مصباح المتهجد|نام خانوادگی=طوسی، محمد بن حسن|جلد=1|صفحه=788}}</ref>- تهذیب الاحکام<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تهذیب الاحکام|نام خانوادگی=طوسی، محمد بن حسن|جلد=6|صفحه=52}}</ref> -المزار<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=المزار|نام خانوادگی=مفید، محمد بن محمد|جلد=1|صفحه=53}}</ref> ؛) بیان شده است. | |||
زیارت اربعین که از طریق [[صفوان جمال]] از [[امام صادق]] (علیه‌السّلام) روایت شده چنین است: | |||
{{قرآن|«عَنْ صَفْوَانَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ: قَالَ لِی مَوْلَایَ الصَّادِقُ (سلام‌الله‌علیه) فِی زِیَارَةِ الْاَرْبَعِینَ تَزُورُ عِنْدَ ارْتِفَاعِ النَّهَارِ وَتَقُولُ: السَّلَامُ عَلَی وَلِیِّ اللَّهِ وَحَبِیبِهِ السَّلَامُ عَلَی ی خَلِیلِ اللَّهِ وَنَجِیبِهِ. السَّلَامُ عَلَی صَفِیِّ اللَّهِ وَابْنِ صَفِیِّه... »|ترجمه=؛«مولایم امام صادق (سلام‌الله‌علیه) پیرامون زیارت اربعین چنین فرموند: هنگامی که وسط روز شد، بگو: سلام بر حبیب و ولی خدا، سلام بر دوست و برگزیده خدا، سلام بر منتخب خدا و فرزند منتخب».}}<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=وسائل الشیعة|نام خانوادگی=حر عاملی، محمد بن حسن|جلد=14|صفحه‌ها=478 ح19645}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مصباح المتهجد|نام خانوادگی=طوسی، محمد بن حسن|جلد=1|صفحه=788}}</ref> | |||
این حدیث را [[سید بن طاووس]] با سند خویش از صفوان روایت می‌کند. متن زیارت، در « [[اقبال الاعمال]]» سید بن طاووس، « [[المزار|المزار الکبیر]]» محمد بن جعفر مشهدی، « [[مصباح کفعمی|المصباح]]» [[کفعمی]] و « [[مصباح المتهجد]]» [[شیخ طوسی]] آمده است. [[علامه مجلسی]] هم در [[بحارالانوار]]، <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالانوار|نام خانوادگی=علامه مجلسی، محمدباقر|جلد=101|صفحه=331}}</ref>به نقل از [[تهذیب الاحکام|تهذیب]] [[شیخ طوسی]] آن را نقل کرده است. گرچه در بعضی کلمات، تفاوت‌های جزئی میان نقل‌ها دیده می‌شود، ولی کلیت آن ثابت و یکسان و معتبر می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تهذیب الاحکام|نام خانوادگی=طوسی، محمد بن حسن|جلد=6|صفحه=52}}</ref> | |||
[[امام صادق]] (سلام‌الله‌علیه) همچنین در روایت فرمودند: | |||
{{قرآن|«کان الامام جعفر بن محمّد الصادق (علیه‌السّلام) جالساً... فقام الیه ابو نصیر وصفوان الجمّال، فقالا: جعلنا الله فداک، دلّنا علی شیعتکم. فقال (علیه‌السّلام): «یعرف شیعتنا بخصال شتّی». فقلت: جعلت فداک، بماذا یُعرفون؟ قال: «بالسخاء... وزیارة الاربعین...»»|ترجمه=؛ «مفضل بن عمر می‌گوید: امام صادق (سلام‌الله‌علیه) نشسته بودند... ابونصیر و صفوان جمال به نزد ایشان آمدند و عرضه داشتند: فدایت شویم، ما را به (نشانه) شیعیانتان راهنمائی بفرما. آن حضرت پاسخ دادند: شیعیان ما نشانه‌های مختلفی دارند. به حضرت عرضه کرد: فدایت شوم به چه نشانه‌ای شناخته‌ای می‌شوند؟ (حضرت ضمن شمردن چند نشانه) فرمودند: به سخاوت... و زیارت اربعین».}}زیارت دیگر آن است که [[جابر بن عبدالله انصاری]] در این روز خوانده است و متن زیارت بعنوان زیارت‌نامه آن امام در نیمه [[ماه رجب]] نقل شده و با جمله «السلامُ عَلَیکم یا آلَ الله... » شروع می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مفاتیح الجنان|نام خانوادگی=قمی، شیخ عباس|جلد=، زیارت اربعین}}</ref> | |||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
نسخهٔ ۴ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۰
در منابع اسلامی، در خصوص زیارت اربعین چه فضایلی بیان شده است؟
فضیلت زیارت اربعین
در احادیث فراوانی از امامان معصوم (علیه‌السّلام) به زیارت اربعین سفارش شده است؛ به طوری که امام حسن عکسری علیه السلام در مناسبت‌های گوناگون به آن ترغیب و در حدیثی، یکی از نشانه‌های مؤمن را زیارت اربعین شمرده شده است.[۱]
این سفارش‌های مؤکد ازآن‌روست که پیش از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) به هیچ‌روی اربعین جلوه‌ای نداشته و اهل بیت (علیه‌السّلام) خواسته‌اند به بهانه‌های گوناگون، ازجمله با تاکید بر زیارت اربعین، نام و یاد آن حضرت زنده نگه داشته شود. زیارت اربعین به قدری در پاسداشت مقام سیدالشهدا (علیه‌السّلام) تاثیر داشته که زیارت اربعین که ابتدا به چند ده نفر محدود می‌شد، امروزه به حضور میلیونی زائران حسینی در کربلا تبدیل شده است. بارها بر اهمیت و فضیلت زیارت اربعین امام حسین (علیه‌السّلام) در کتب روایی تاکید شده است چنانکه در جلد ۱۴ وسائل الشیعه بابی با این عنوان وجود دارد: «باب تاکّد استحباب زیارت الحسین (علیه‌السّلام) یوم الاربعین من مقتله و هو یوم العشرین من صفر».[۲]
در اهمیت زیارت اربعین همین بس که در زمان امام صادق (علیه‌السّلام) با وجود بیم و ترس از حکومت جائر، مردم از امام سؤال می‌کردند که با وجود ترس از خبرچینان و عوامل حکومت، آیا به زیارت حضرت سیدالشهدا برویم؟ و حضرت می‌فرمودند که بروید.[۳]این در حالی است که فقهای شیعه در مسئله حج، یکی از شرایط استطاعت را «تخلیه سرب» بیان فرموده‌اند؛ یعنی باید امنیت باشد و اگر امنیت نباشد، استطاعت محقق نیست؛ اما در مورد زیارت سیدالشهدا (علیه‌السّلام) حتی با نبود امنیت نیز مردم را ترغیب به زیارت می‌کردند.فضیلت زیارت اربعین از قدیم در کتاب‌های روایی مطرح بوده است چنانکه شیخ مفید در کتاب المزار، «فضل زیارت الاربعین» دارد که این را بعد از «فضل زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) در روز عاشورا» قرار داده است و به حدیث امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) تمسک می‌کند.[۴]
شیخ طوسی نیز در کتاب «تهذیب الاحکام» به همین روایت تمسک می‌کند و در ضمن فضایل زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) همین روایت را می‌آورد.[۵]
روایت مربوط به زیارت اربعین
درباره زیارت اربعین، دو روایت مهم در دست است: یکی تعلیم زیارت اربعین بـه صفوان بن مهران جمال توسـط امام صادق (علیه‌السّلام)[۶]و دیگری روایـت امام عسکری (علیه‌السّلام)است که زیارت اربعین را، یکی از نشانه‌های مؤمن بیان می‌کند.[۷]
در حدیث امام حسن عسکری (علیه‌السلام) زیارت اربعین به عنوان یکی از نشانه‌های مومن شمرده شده است:
﴿«عَنْ اَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْعَسْکَرِیِّ (علیه‌السّلام) اَنَّهُ قَالَ عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْاِحْدَی وَالْخَمْسِینَ وَزِیَارَةُ الْاَرْبَعِینَ وَالتَّخَتُّمُ فِی الْیَمِینِ وَتَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَالْجَهْرُ بِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ»﴾؛؛ «از ابی‌محمد، حسن بن علی عسکری (علیهماالسلام) روایت است که فرمودند: علامت مؤمن پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز خواندن، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، نهادن پیشانی بر خاک و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم».﴾
روایت فوق در سه کتاب شریف و معتبر شیعی(مصباح المتهجد[۸]- تهذیب الاحکام[۹] -المزار[۱۰] ؛) بیان شده است.
زیارت اربعین که از طریق صفوان جمال از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت شده چنین است:
﴿«عَنْ صَفْوَانَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ: قَالَ لِی مَوْلَایَ الصَّادِقُ (سلام‌الله‌علیه) فِی زِیَارَةِ الْاَرْبَعِینَ تَزُورُ عِنْدَ ارْتِفَاعِ النَّهَارِ وَتَقُولُ: السَّلَامُ عَلَی وَلِیِّ اللَّهِ وَحَبِیبِهِ السَّلَامُ عَلَی ی خَلِیلِ اللَّهِ وَنَجِیبِهِ. السَّلَامُ عَلَی صَفِیِّ اللَّهِ وَابْنِ صَفِیِّه... »؛ ؛«مولایم امام صادق (سلام‌الله‌علیه) پیرامون زیارت اربعین چنین فرموند: هنگامی که وسط روز شد، بگو: سلام بر حبیب و ولی خدا، سلام بر دوست و برگزیده خدا، سلام بر منتخب خدا و فرزند منتخب».﴾[۱۱][۱۲]
این حدیث را سید بن طاووس با سند خویش از صفوان روایت می‌کند. متن زیارت، در « اقبال الاعمال» سید بن طاووس، « المزار الکبیر» محمد بن جعفر مشهدی، « المصباح» کفعمی و « مصباح المتهجد» شیخ طوسی آمده است. علامه مجلسی هم در بحارالانوار، [۱۳]به نقل از تهذیب شیخ طوسی آن را نقل کرده است. گرچه در بعضی کلمات، تفاوت‌های جزئی میان نقل‌ها دیده می‌شود، ولی کلیت آن ثابت و یکسان و معتبر می‌باشد.[۱۴]
امام صادق (سلام‌الله‌علیه) همچنین در روایت فرمودند:
﴿«کان الامام جعفر بن محمّد الصادق (علیه‌السّلام) جالساً... فقام الیه ابو نصیر وصفوان الجمّال، فقالا: جعلنا الله فداک، دلّنا علی شیعتکم. فقال (علیه‌السّلام): «یعرف شیعتنا بخصال شتّی». فقلت: جعلت فداک، بماذا یُعرفون؟ قال: «بالسخاء... وزیارة الاربعین...»»؛ ؛ «مفضل بن عمر می‌گوید: امام صادق (سلام‌الله‌علیه) نشسته بودند... ابونصیر و صفوان جمال به نزد ایشان آمدند و عرضه داشتند: فدایت شویم، ما را به (نشانه) شیعیانتان راهنمائی بفرما. آن حضرت پاسخ دادند: شیعیان ما نشانه‌های مختلفی دارند. به حضرت عرضه کرد: فدایت شوم به چه نشانه‌ای شناخته‌ای می‌شوند؟ (حضرت ضمن شمردن چند نشانه) فرمودند: به سخاوت... و زیارت اربعین».﴾زیارت دیگر آن است که جابر بن عبدالله انصاری در این روز خوانده است و متن زیارت بعنوان زیارت‌نامه آن امام در نیمه ماه رجب نقل شده و با جمله «السلامُ عَلَیکم یا آلَ الله... » شروع می‌شود.[۱۵]
منابع
- ↑ مفید، محمد بن محمد. المزار. ج۱. ص۵۳.
- ↑ حر عاملی. محمد بن حسن، وسائل الشیعة. ج۱۴. ص۴۷۸.
- ↑ ابن‌قولویه قمی، جعفر بن محمد. کامل الزیارات. ج۱. صص۱۲۶–۱۲۷.
- ↑ شیخ مفید، محمد بن محمد. المزار. ج۱. ص۵۲.
- ↑ شیخ طوسی، محمد بن حسن. تهذیب الاحکام. ج۶. صص۵۲ باب۱۶.
- ↑ حر عاملی، محمد بن حسن. وسائل الشیعة. ج۱۴. صص۴۷۸–۱۹۶۴۴.
- ↑ حر عاملی، محمد بن حسن. وسائل الشیعة. ج۱۴. صص۴۷۸-ح۱۹۶۴۳.
- ↑ طوسی، محمد بن حسن. مصباح المتهجد. ج۱. ص۷۸۸.
- ↑ طوسی، محمد بن حسن. تهذیب الاحکام. ج۶. ص۵۲.
- ↑ مفید، محمد بن محمد. المزار. ج۱. ص۵۳.
- ↑ حر عاملی، محمد بن حسن. وسائل الشیعة. ج۱۴. صص۴۷۸ ح۱۹۶۴۵.
- ↑ طوسی، محمد بن حسن. مصباح المتهجد. ج۱. ص۷۸۸.
- ↑ علامه مجلسی، محمدباقر. بحارالانوار. ج۱۰۱. ص۳۳۱.
- ↑ طوسی، محمد بن حسن. تهذیب الاحکام. ج۶. ص۵۲.
- ↑ قمی، شیخ عباس. مفاتیح الجنان. ج، زیارت اربعین.