ازلام در آیه ۹۰ سوره مائده: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش  | 
				Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی ='  | 
				||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
  | تغییر مسیر =شد  |   | تغییر مسیر =شد  | ||
  | ارجاعات =  |   | ارجاعات =  | ||
  |   |   | ارزیابی کمی =شد  | ||
  | تکمیل =  |   | تکمیل =  | ||
  | اولویت =ج  |   | اولویت =ج  | ||
نسخهٔ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۳
در سوره مائده، آیهٔ ۹۰ مراد از کلمهٔ «ازلام» چیست؟
ازلام در آیه ۹۰ سوره مائده به معنای تیرهای چوبی است که با آن قمار انجام میشد. تعبیر ازلام در آیه ۳ سوره مائده نیز آمده است. عربها شتری را سر میبریدند و ده تیر را که هفت تای آن دارای سهم بود و سه تای آن سهمی نداشت را بین ده نفر تقسیم میکردند. طبق این قرعه هفت نفر سهمهای مختلفی را بر اساس قرعه میبردند. سه نفر سهمی نمیبردند و میبایست پول خرید شتر را نیز میدادند. قرآن این عمل را از اعمال شیطان معرفی کرده و به مؤمنان دستور داد از آن دوری کنند.
متن آیه
| ﴿ | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
 اى كسانى كه ايمان آوردهايد، شراب و قمار و بتها و تيرهاى قرعه پليدند [و] از عمل شيطانند. پس، از آنها دورى گزينيد، باشد كه رستگار شويد. مائده:۹۰  | 
﴾ | 
معنا
ازلام جمع «زلم» به معنای «تیر» است که عربها با آنها قرعه میکشیدند و قمار میکردند.[۱] برای عرب دو گونه ازلام بود؛ یکی ازلامِ امر و نهی و دیگری ازلام قمار.
- ازلام قمار عبارت بود از ده چوب تیر به نامهای؛ فَذّ، توأم، مسبل، نافس، حلس، رقیب، معلی، سفیح، منیح، رغد. هفت تای اولی دارای سهم بود و سه تای آخری دارای سهمی نبود و کیفیت آن این گونه بود: شتری را سر بریده و ۲۸ قسمت میکردند و قمار بازان ده نفر به عدد تیرها بودند. آنگاه تیرها را به هم زده و برمیداشتند و صاحب تیر «فذ» یک سهم و صاحب تیر «توأم» دو سهم تا آخری که هفت سهم را برمیداشت و سه تای دیگر نه تنها چیزی نمیبردند بلکه پول شتر را هم میپرداختند.
 - ازلام امر و نهی سه چوب تیر مانندی بود که بر یکی نوشته بود «امرنی ربی» پروردگارم امر کرد و بر دیگری نوشته بود «نهانی ربی؛ پروردگارم نهی کرد و سومی خالی بود و نوشتهای نداشت. چون یکی اراده سفر میکرد یا میخواست کار مهمی انجام دهد؛ تیرها را به هم میزد؛ اگر اولی میآمد آن کار را میکرد و اگر دومی میآمد، منصرف میشد و اگر سومی میآمد دوباره آنها را به هم میزد.[۲]
 
منابع
- ↑ مصطفوی، سید حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، انتشارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ذیل واژه «زلم».
 - ↑ قرشی، سید علیاکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، بیتا، ذیل واژه «زلم»؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ذیل آیه ۳ سوره مائده؛ المیزان علامه طباطبایی، بنیاد علمی علامه، قم، ذیل آیه۱۹۰ سوره مائده.