اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسين: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
'''أَعْظَمَ اَللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْن''' بخشی از گفتار [[امام باقر(ع)]] است که برای تسلیت گفتن در روز عاشوراء توصیه شده است. از امام باقر(ع) پرسیده شد که در | '''أَعْظَمَ اَللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْن''' بخشی از گفتار [[امام باقر(ع)]] است که برای تسلیت گفتن در روز عاشوراء توصیه شده است. از امام باقر(ع) پرسیده شد که در [[روز عاشورا]] چگونه به یکدیگر تسلیت بگوییم؟ امام فرمود: {{متن عربی|أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَأْرِهِ مَعَ وَلِيِّه الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ|ترجمه=خداوند ثواب‌های عزادار بودن ما را برای امام حسین(ع) زیاد گرداند. ما و شما را در کنار امام مهدی از آل‌محمد از طلب‌کنندگان خون آن حضرت قرار دهد}}<ref>شیخ طوسى، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، بيروت، مؤسسة فقه الشيعة، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۷۷۲.</ref> | ||
البته در برخی روایات به جای کلمه «أَعْظَمَ» از تعبیر «عَظَّمَ» استفاده شده است.<ref>مجلسی، محمدباقر، زاد المعاد- مفتاح الجنان، بیروت، موسسة الأعلمي للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، ص۲۳۳.</ref> | البته در برخی روایات به جای کلمه «أَعْظَمَ» از تعبیر «عَظَّمَ» استفاده شده است.<ref>مجلسی، محمدباقر، زاد المعاد- مفتاح الجنان، بیروت، موسسة الأعلمي للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، ص۲۳۳.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۲
معنای «اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسين» چیست؟
أَعْظَمَ اَللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْن بخشی از گفتار امام باقر(ع) است که برای تسلیت گفتن در روز عاشوراء توصیه شده است. از امام باقر(ع) پرسیده شد که در روز عاشورا چگونه به یکدیگر تسلیت بگوییم؟ امام فرمود: «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَأْرِهِ مَعَ وَلِيِّه الْإِمَامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ؛ خداوند ثواب‌های عزادار بودن ما را برای امام حسین(ع) زیاد گرداند. ما و شما را در کنار امام مهدی از آل‌محمد از طلب‌کنندگان خون آن حضرت قرار دهد»[۱]
البته در برخی روایات به جای کلمه «أَعْظَمَ» از تعبیر «عَظَّمَ» استفاده شده است.[۲]
در ادامه روایت امام باقر(ع) توصیه می کند که اگر قدرت و توانائی این را داشتی که آن روز (روز عاشوراء) به دنبال نیازمندی‌های خود نرو. این روز، روز نحسی بوده و حاجت در آن روا نمی‌گردد. اگر هم حاجت برآورده شود برای شخص حاجتمند مبارک نبوده و وی خیر نخواهد دید. توجه داشته باش در آن روز در منزلت آذوقه‌ای را ذخیره نکنی چه آن‌که اگر کسی در آن روز در منزلش چیزی را ذخیره کند برایش مبارک نبوده و برای اهلش نیز برکت نخواهد داشت.[۳]