«اگر همه مردم خردمند بودند دنیا ویران می‌شد»: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}روایتی از [[امام حسن عسکری(ع)]] نقل شده که اگر همه مردم خردمند بودند دنیا ویران می‌شد: {{عربی بزرگ|لَو عَقَلَ أهلُ الدنيا خَرِبَتْ|ترجمه=اگر اهل دنيا عقل خود را به كار مى بستند، دنيا ويران مى شد.<ref>ابن‌فهد حلی، عدة الداعي و نجاح الساعي، ج۱، ص۱۳۶، دارالکتاب الاسلامی، قم، بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۷۵، ص۳۷۸، </ref>}}
{{پاسخ}}روایتی از [[امام حسن عسکری(ع)]] نقل شده که اگر همه مردم خردمند بودند دنیا ویران می‌شد: {{عربی بزرگ|لَو عَقَلَ أهلُ الدنيا خَرِبَتْ|ترجمه=اگر اهل دنيا عقل خود را به كار مى بستند، دنيا ويران مى شد.<ref>ابن‌فهد حلی، عدة الداعي و نجاح الساعي، ج۱، ص۱۳۶، دارالکتاب الاسلامی، قم، بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۷۵، ص۳۷۸، </ref>}}
این روایت در کتابی متعلق به قرن پنجم نقل شده است.<ref>حلوانی، حسين بن محمد، نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، محقق و مصحح: مدرسة الإمام المهدي‏، قم، مدرسة الإمام المهدي‏، ۱۴۰۸ق، ص۱۴۵.</ref> [[ابن فهد حلی|ابن‌فهد حلی]] (۷۵۷-۸۴۱ق) این روایت را نقل کرده و معتقد است عقل سالم اعتنایی به این دنیا ندارد.<ref name=":0" />  
این روایت در کتابی متعلق به قرن پنجم نقل شده است.<ref>حلوانی، حسين بن محمد، نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، محقق و مصحح: مدرسة الإمام المهدي‏، قم، مدرسة الإمام المهدي‏، ۱۴۰۸ق، ص۱۴۵.</ref> [[ابن فهد حلی|ابن‌فهد حلی]] (۷۵۷-۸۴۱ق) این روایت را نقل کرده و معتقد است عقل سالم اعتنایی به این دنیا ندارد.<ref name=":0">عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 137</ref>  


[[علامه مجلسی]] در چند جای کتاب [[بحارالانوار]] به این روایت اشاره کرده  اما توضیح خاصی ارائه ننموده است. اما به مناسبت بحث مشهور «دنیا و آخرت و رفتار در قبال آن» در [[مرآت‌العقول]] تفصیلی آورده که به جنبه اثباتی (و سفارش‌ها و دستورات دین درباره دنیا) نظر دارد. نتیجه کلام [[علامه مجلسی]] چنین است: همانا، نجات یابنده از این گروه‌ها (که درباره دنیا به افراط و تفریط رفتار می‌کنند) یک فرقه‌اند و آن پیروان رسول الله (ص) و اصحاب، درباره دنیایند که دنیا را به طور کلی ترک نمی‌کنند و شهوات خود را سرکوب نمی‌نمایند، بهره‌شان از دنیا به قدر توشه است و شهواتی را که از پیروی شرع و عقل بازمی‌دارد، سرکوب می‌کنند… و از عدل (در این مسئله) پیروی می‌کنند.<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآت العقول (به نقل از لوح فشرده معجم فقهی آیت الله گلپایگانی).</ref>
[[علامه مجلسی]] در چند جای کتاب [[بحارالانوار]] به این روایت اشاره کرده  اما غیر از توضیح ابن‌فهد حلی<ref>علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، بیروت، دارالاحیاء التراث، ۱۴۰۳ق، ج۹۰، ص۳۷۲.</ref>، توضیح خاصی ارائه ننموده است.<ref>علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، بیروت، دارالاحیاء التراث، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۹۵؛ ج۷۵، ص۳۷۷.</ref>  


اگر عاقل مى‏بودند اهل دنيا هر آينه خراب مى‏شد دنيا، زيرا كه اگر همه عاقل كامل بودند كسى از ايشان مشغول كار دنيا نمى‏شد و نظام آن بر هم مى‏خورد و خراب مى‏شد.<ref>شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم، ج‏5، ص: 111</ref>
آقاجمال خوانساری در شرح بر غرر الحکم این روایت را چنین تشریح می‌کند که «اگر همه عاقل كامل بودند، كسى از ايشان مشغول كار دنيا نمی‌‏شد و نظام آن بر هم می‌‏خورد و خراب می‌‏شد».<ref>آقا جمال خوانساری، محمد بن حسين‏، شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم، تهران، دانشگاه تهران‏، ۱۳۶۶ش، ج۵، ص۱۱۱.</ref>


و پس از آن  نوشته  ذکر شده است.
و لو عقل أهل الدنيا خربت فدل على أن العقل السليم يقتضي تخريب الدنيا و عدم الاعتناء بها فمن عنى بها أو عمرها دل ذلك على أنه لا عقل له‏<ref name=":0">عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 137</ref>
اُستُن اين عالم اي جان غفلت است هوشياري اين جهان را آفت است
دلالت بر این موضوع دارد که عقل، آخرت را ترجیح می‌دهد و اگر انسان‌ها می‌فهمیدند این دنیا فانی است و قرار است به دنیای ابدی کوچ کنند، رغبت و انگیزه برای آبادانی این دنیا نداشتند. این روایت اولین بار در کتاب [[عده الداعی]] ذکر شده است و راویان آن مشخص نیست و است.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}



نسخهٔ ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۰۸

سؤال

حدیثی را از امام حسن عسکری(ع) خواندم به این مضمون که اگر همه مردم خرد می‌ورزیدند دنیا ویران می‌شد. این را تفسیر و توضیح نمایید.

روایتی از امام حسن عسکری(ع) نقل شده که اگر همه مردم خردمند بودند دنیا ویران می‌شد:

این روایت در کتابی متعلق به قرن پنجم نقل شده است.[۲] ابن‌فهد حلی (۷۵۷-۸۴۱ق) این روایت را نقل کرده و معتقد است عقل سالم اعتنایی به این دنیا ندارد.[۳]

علامه مجلسی در چند جای کتاب بحارالانوار به این روایت اشاره کرده اما غیر از توضیح ابن‌فهد حلی[۴]، توضیح خاصی ارائه ننموده است.[۵]

آقاجمال خوانساری در شرح بر غرر الحکم این روایت را چنین تشریح می‌کند که «اگر همه عاقل كامل بودند، كسى از ايشان مشغول كار دنيا نمی‌‏شد و نظام آن بر هم می‌‏خورد و خراب می‌‏شد».[۶]


منابع

  1. ابن‌فهد حلی، عدة الداعي و نجاح الساعي، ج۱، ص۱۳۶، دارالکتاب الاسلامی، قم، بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۷۵، ص۳۷۸،
  2. حلوانی، حسين بن محمد، نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، محقق و مصحح: مدرسة الإمام المهدي‏، قم، مدرسة الإمام المهدي‏، ۱۴۰۸ق، ص۱۴۵.
  3. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 137
  4. علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، بیروت، دارالاحیاء التراث، ۱۴۰۳ق، ج۹۰، ص۳۷۲.
  5. علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، بیروت، دارالاحیاء التراث، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۹۵؛ ج۷۵، ص۳۷۷.
  6. آقا جمال خوانساری، محمد بن حسين‏، شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم، تهران، دانشگاه تهران‏، ۱۳۶۶ش، ج۵، ص۱۱۱.