ویژگی‌های یاری‌دهنده دین در نامه ۴۵ نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
امام علی(ع) می‌فرماید: «شما نمی‌توانید مانند من زندگی کنید، اما با چهار خصلت ورع، جهاد، رازداری و سداد مرا در احیاء دین کمک کنید.» این چهار خصلت در کدام خطبه یا | امام علی(ع) می‌فرماید: «شما نمی‌توانید مانند من زندگی کنید، اما با چهار خصلت ورع، جهاد، رازداری و سداد مرا در احیاء دین کمک کنید.» این چهار خصلت در کدام خطبه یا نامهٔ آن حضرت آمده است؟ مراد از این خصوصیات چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{درگاه|حوزه و روحانیت}} | {{درگاه|حوزه و روحانیت}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
نامهٔ ۴۵ [[نهج البلاغه]] خطاب به [[عثمان بن حنیف انصاری]] صادر شده است که در زمان خلافت امام علی(ع) فرماندار بصره بود و دعوت مهمانی ثروتمند از مردم بصره را پذیرفته بود. امام علی(ع) در این نامه، ضمن تأکید بر ضرورت ساده‌زیستی کارگزاران، نظام حکومتی خود را به‌عنوان الگوی ساده‌زیستی به مردم معرفی می‌کند و دنیا و دنیاپرستان را مورد نکوهش قرار می‌دهد. | |||
{{جعبه نقل قول|آگاه باشید هر پیروی را امامی است که از او پیروی می‌کند و از نور دانشش روشنی می‌گیرد، آگاه باشید امام شما از دنیای خود به دو جامه فرسوده و دو قرص نان رضایت داده است بدانید که شما توانایی چنین کاری را ندارید اما با پرهیزگاری و تلاش و پاکدامنی و راستی مرا یاری دهید.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۴۵.</ref>|تراز=چپ}} | {{جعبه نقل قول|آگاه باشید هر پیروی را امامی است که از او پیروی می‌کند و از نور دانشش روشنی می‌گیرد، آگاه باشید امام شما از دنیای خود به دو جامه فرسوده و دو قرص نان رضایت داده است بدانید که شما توانایی چنین کاری را ندارید اما با پرهیزگاری و تلاش و پاکدامنی و راستی مرا یاری دهید.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۴۵.</ref>|تراز=چپ}} | ||
خصوصیات چهارگانه یاری‌دهنده دین در | خصوصیات چهارگانه یاری‌دهنده دین در نامهٔ امام علی(ع) چنین است: | ||
* [[ورع]]: برخوداری از تقوای الهی در سرحد عالی | * [[ورع]]: برخوداری از تقوای الهی در سرحد عالی | ||
* [[اجتهاد]]: تلاش و کوشش در راه حفظ عدالت و حمایت از محرومان | * [[اجتهاد]]: تلاش و کوشش در راه حفظ عدالت و حمایت از محرومان | ||
* [[عفت]]: پاکدامنی خویشتن‌داری از شهوات و مفاسد اخلقی | * [[عفت]]: پاکدامنی و خویشتن‌داری از شهوات و مفاسد اخلقی | ||
* [[سداد]]: انتخاب راه صحیح و مستقیم و پرهیز از بی‌راهه<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پيام امام اميرالمؤمنين عليه‌السلام، ج۱۰، ص۱۸۷، دارالکتب الاسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.</ref> | * [[سداد]]: انتخاب راه صحیح و مستقیم و پرهیز از بی‌راهه<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پيام امام اميرالمؤمنين عليه‌السلام، ج۱۰، ص۱۸۷، دارالکتب الاسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.</ref> | ||
به | به گفتهٔ ناصر مکارم شیرازی اگر مسئولان کشور اسلامى اين چهار صفت را در خود جمع کنند و زندگى آنها همچون زندگى مردم متوسط باشد و نه بيشتر، کاستی‌ها اصلاح می‌شود و توده‌هاى مردم از حکومت راضى خواهند شد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پيام امام اميرالمؤمنين عليه‌السلام، ج۱۰، ص۱۸۷، دارالکتب الاسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
نسخهٔ ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۱
امام علی(ع) می‌فرماید: «شما نمی‌توانید مانند من زندگی کنید، اما با چهار خصلت ورع، جهاد، رازداری و سداد مرا در احیاء دین کمک کنید.» این چهار خصلت در کدام خطبه یا نامهٔ آن حضرت آمده است؟ مراد از این خصوصیات چیست؟
نامهٔ ۴۵ نهج البلاغه خطاب به عثمان بن حنیف انصاری صادر شده است که در زمان خلافت امام علی(ع) فرماندار بصره بود و دعوت مهمانی ثروتمند از مردم بصره را پذیرفته بود. امام علی(ع) در این نامه، ضمن تأکید بر ضرورت ساده‌زیستی کارگزاران، نظام حکومتی خود را به‌عنوان الگوی ساده‌زیستی به مردم معرفی می‌کند و دنیا و دنیاپرستان را مورد نکوهش قرار می‌دهد.
آگاه باشید هر پیروی را امامی است که از او پیروی می‌کند و از نور دانشش روشنی می‌گیرد، آگاه باشید امام شما از دنیای خود به دو جامه فرسوده و دو قرص نان رضایت داده است بدانید که شما توانایی چنین کاری را ندارید اما با پرهیزگاری و تلاش و پاکدامنی و راستی مرا یاری دهید.[۱]
خصوصیات چهارگانه یاری‌دهنده دین در نامهٔ امام علی(ع) چنین است:
- ورع: برخوداری از تقوای الهی در سرحد عالی
- اجتهاد: تلاش و کوشش در راه حفظ عدالت و حمایت از محرومان
- عفت: پاکدامنی و خویشتن‌داری از شهوات و مفاسد اخلقی
- سداد: انتخاب راه صحیح و مستقیم و پرهیز از بی‌راهه[۲]
به گفتهٔ ناصر مکارم شیرازی اگر مسئولان کشور اسلامى اين چهار صفت را در خود جمع کنند و زندگى آنها همچون زندگى مردم متوسط باشد و نه بيشتر، کاستی‌ها اصلاح می‌شود و توده‌هاى مردم از حکومت راضى خواهند شد.[۳]