روح در آیه «تنزل الملائکة و الروح»: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
بیشتر مفسران معنای روح در آیه ۴ سوره قدر را جبرئیل می‌دانند. برخی هم آن را وحی می دانند و نیز بعضی گفته اند روح گروهى از فرشتگانند كه ملائكه آنها را نمی‌‏بينند و در شب قدر فرود می‌آيند از موقع غروب آفتاب تا طلوع فجر.<ref>طبرسی، ترجمه تفسير مجمع البيان، ج۲۷، ص ۲۰۵. و نیز: ابوالفتوح رازی  
بیشتر مفسران معنای روح در آیه ۴ سوره قدر را جبرئیل می‌دانند. برخی هم آن را وحی می دانند و نیز بعضی گفته اند روح گروهى از فرشتگانند كه ملائكه آنها را نمی‌‏بينند و در شب قدر فرود می‌آيند از موقع غروب آفتاب تا طلوع فجر.<ref>طبرسی، ترجمه تفسير مجمع البيان، ج۲۷، ص ۲۰۵. و نیز: ابوالفتوح رازی  


روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۲۰، ص: ۳۵۶.</ref>  
روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۲۰، ص: ۳۵۶. و نیز:
 
میبدی، كشف الاسرار و عدة الابرار، ج۱۰، ص ۵۶۲.</ref>  


علامه طباطبایی در تفسیر خود ذیل این آیه می‌فرمایند: ظاهر آن است که مراد از روح در این آیه، «همان روح از امر پروردگارم می‌باشد»<ref>. اسراء / ۸۵.</ref><nowiki> است که در سوره اسری آمده است}}.</nowiki><ref>تفسیر المیزان، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ سوم، ۱۳۹۴ هـ ق، ج۲۰، ص۳۳۲.</ref> و آن آیه این است که:
علامه طباطبایی در تفسیر خود ذیل این آیه می‌فرمایند: ظاهر آن است که مراد از روح در این آیه، «همان روح از امر پروردگارم می‌باشد»<ref>. اسراء / ۸۵.</ref><nowiki> است که در سوره اسری آمده است}}.</nowiki><ref>تفسیر المیزان، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ سوم، ۱۳۹۴ هـ ق، ج۲۰، ص۳۳۲.</ref> و آن آیه این است که:

نسخهٔ ‏۱۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۵

سؤال

آیه چهار سوره قدر را شرح داده و بفرمایید مقصود از روح چیست؟


متن و ترجمه آیه

معنا و مقصود روح

بیشتر مفسران معنای روح در آیه ۴ سوره قدر را جبرئیل می‌دانند. برخی هم آن را وحی می دانند و نیز بعضی گفته اند روح گروهى از فرشتگانند كه ملائكه آنها را نمی‌‏بينند و در شب قدر فرود می‌آيند از موقع غروب آفتاب تا طلوع فجر.[۱]

علامه طباطبایی در تفسیر خود ذیل این آیه می‌فرمایند: ظاهر آن است که مراد از روح در این آیه، «همان روح از امر پروردگارم می‌باشد»[۲] است که در سوره اسری آمده است}}.[۳] و آن آیه این است که:

کلمه «روح» ۲۱ مرتبه در قرآن شریف آمده و در معنای روحی که در کالبد انسان[۴] است، به معنای وحی،[۵] قرآن[۶] و روح القدس (جبرئیل)[۷] به کار رفته است.

در تفسیر کشاف که یکی از تفسیرهای اهل تسنن است، آمده است: مراد از روح، جبرئیل است. برخی نیز گفته‌اند: روح، دسته ای از فرشته هستند که فرشتگان دیگر او را نمی‌بینند مگر در شب قدر.[۸]

از امام صادق(ع) از روح سؤال کردند: آیا روح همان جبرئیل نیست؟ امام صادق(ع) فرمود: «روح فرشته ای است که از جبرئیل بزرگتر است. چون جبرئیل از ملائک هاست ولی روح بزرگتر از ملائکه می‌باشد. در واقع روح فرشته بزرگ است و دلیل آن نیز این است که در سوره قدر ملائکه و روح به صورت جدا آمده است. پس ملائکه با روح با هم فرق می‌کنند و روح همان جبرئیل نیست.»[۹]

در تفسیر مجمع البیان آمده: روح همان جبرئیل است.[۱۰]


منابع

  1. طبرسی، ترجمه تفسير مجمع البيان، ج۲۷، ص ۲۰۵. و نیز: ابوالفتوح رازی روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۲۰، ص: ۳۵۶. و نیز: میبدی، كشف الاسرار و عدة الابرار، ج۱۰، ص ۵۶۲.
  2. . اسراء / ۸۵.
  3. تفسیر المیزان، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ سوم، ۱۳۹۴ هـ ق، ج۲۰، ص۳۳۲.
  4. سجده/ ۹..
  5. غافر/ ۱۵.
  6. شوری/ ۵۲.
  7. بقره/ ۸۷.
  8. تفسیر الکشاف، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۴، ص۲۷۳.
  9. تفسیر نورالثقلین، قم، دارالتفسیر، چاپ اوّل، ۱۳۸۲، ج۴، ص۶۳۸.
  10. تفسیر مجمع البیان، تهران، مکتبه العلمیه الاسلامیه، بی تا، ج۵، ص۵۲۰.