آداب دعا: تفاوت میان نسخهها
ظاهر
	
	
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش  | 
				A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش  | 
				||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}  | |||
{{شروع متن}}  | {{شروع متن}}  | ||
{{سوال}}  | {{سوال}}  | ||
نسخهٔ ۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۴
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است.  | 
سؤال
درباره جایگاه دعا در آیات قرآن و احادیث توضیح دهید.
آهسته و پنهانی سخن گفتن
﴿وَاذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُنْ مِنَ الْغَافِلِينَ؛ پروردگارت را در دل خود، از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از غافلان مباش!﴾(اعراف:۲۰۵)
﴿ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ؛ پروردگار خود را به زارى و نهانى بخوانيد كه او از حدگذرندگان را دوست نمىدارد.﴾(اعراف:۵۵)
تضرع و خشوع
.
مطالعه بیشتر
- دعا در قرآن، سید کمال حیدری، ترجمه محمد علی سلطانی، انتشارات سخن.
 - عبادت و دنیا، مرتضی مطهری، انتشارات صدرا.
 
