صابئین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
[[پرونده:غسل تعمید صابئین.jpg|بندانگشتی|غسل تعمید صابئین]] | [[پرونده:غسل تعمید صابئین.jpg|بندانگشتی|غسل تعمید صابئین]] | ||
{{پاسخ}}«صابئین» جمع «صابی» کلمه‌ای [[عبری]] است به معنای فرو رفتن در آب<ref>فرهنگ دهخدا به نقل از تفسير نمونه، ج۱، ص: ۲۸۸</ref> و به کسانی گفته می‌شود که افزون بر ایمان به خدا و معاد، خود را پیرو [[حضرت یحیی(ع)]] می‌دانند. | {{پاسخ}}«صابئین» جمع «صابی» کلمه‌ای [[عبری]] است به معنای فرو رفتن در آب<ref>فرهنگ دهخدا به نقل از تفسير نمونه، ج۱، ص: ۲۸۸</ref> و به کسانی گفته می‌شود که افزون بر ایمان به خدا و معاد، خود را پیرو [[حضرت یحیی(ع)]] می‌دانند. صابئین، بیشتر گوشه‌گیر و منزوی بوده و در کنار رودخانه‌ها و دریاها زندگی می‌کنند. آنها افزون بر اعتقاد ویژه به ستارگان، معتقدند که باید غسل‌های متعددی را در تابستان و زمستان در رودخانه‌ها و آب‌های جاری انجام دهند. | ||
نام صابئین سه بار در قرآن کریم آمده است.<ref>بقره:۶۲، حج:۱۷، مائده:۶۹. </ref> در [[سوره حج]]، نام صابئین در کنار یهود، نصاری، مجوس و مشرکان آمده است | نام صابئین سه بار در قرآن کریم آمده است.<ref>بقره:۶۲، حج:۱۷، مائده:۶۹. </ref> در [[سوره حج]]، نام صابئین در کنار یهود، نصاری، مجوس و مشرکان آمده است و مفسران از این آیه استفاد کرده‌اند که صابئان غیر از این چهار گروه هستند. | ||
آیت‌الله مکارم شیرازی در تفسیر نمونه از قول راغب در كتاب مفردات می‌نويسد: آنها جمعيتى از پيروان [[حضرت نوح(ع)]] بودهاند.<ref>تفسير نمونه، ج۱، ص: ۲۸۸ | |||
</ref> اما در [[تفسیر قمی]] آمده که [[صابئین]] نه مجوس، نه یهود، نه نصاری و نه مسلمان، بلکه ستارگان و نجوم را عبادت می‌کنند.<ref>تفسیر قمی، ج۱، ص۴۸.</ref> [[طبرسی]] در تفسیر «مجمع البیان» به نقل از قتاده، آورده است: «صابئین قومی هستند که عبادت نجوم در دین آنها است. افزون بر این، به خدا و معاد و بعضی از پیامبران اعتقاد دارند. در حقیقت این‌ها ستاره‌پرست هستند». محققان در ستاره‌پرست دانستن این قوم، اشکال کرده‌اند. | |||
نزدیک پنج هزار نفر از این فرقه در خوزستان، در سواحل رود کارون، و قریب هشت هزار نفر در عراق، اطراف دجله و شهرهای دیگر، سکونت دارند.<ref>تفسیر نور، ج۱، ص۱۵۱.</ref> | نزدیک پنج هزار نفر از این فرقه در خوزستان، در سواحل رود کارون، و قریب هشت هزار نفر در عراق، اطراف دجله و شهرهای دیگر، سکونت دارند.<ref>تفسیر نور، ج۱، ص۱۵۱.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۸
صابئین چه کسانی هستند؟
«صابئین» جمع «صابی» کلمه‌ای عبری است به معنای فرو رفتن در آب[۱] و به کسانی گفته می‌شود که افزون بر ایمان به خدا و معاد، خود را پیرو حضرت یحیی(ع) می‌دانند. صابئین، بیشتر گوشه‌گیر و منزوی بوده و در کنار رودخانه‌ها و دریاها زندگی می‌کنند. آنها افزون بر اعتقاد ویژه به ستارگان، معتقدند که باید غسل‌های متعددی را در تابستان و زمستان در رودخانه‌ها و آب‌های جاری انجام دهند.
نام صابئین سه بار در قرآن کریم آمده است.[۲] در سوره حج، نام صابئین در کنار یهود، نصاری، مجوس و مشرکان آمده است و مفسران از این آیه استفاد کرده‌اند که صابئان غیر از این چهار گروه هستند.
آیت‌الله مکارم شیرازی در تفسیر نمونه از قول راغب در كتاب مفردات می‌نويسد: آنها جمعيتى از پيروان حضرت نوح(ع) بودهاند.[۳] اما در تفسیر قمی آمده که صابئین نه مجوس، نه یهود، نه نصاری و نه مسلمان، بلکه ستارگان و نجوم را عبادت می‌کنند.[۴] طبرسی در تفسیر «مجمع البیان» به نقل از قتاده، آورده است: «صابئین قومی هستند که عبادت نجوم در دین آنها است. افزون بر این، به خدا و معاد و بعضی از پیامبران اعتقاد دارند. در حقیقت این‌ها ستاره‌پرست هستند». محققان در ستاره‌پرست دانستن این قوم، اشکال کرده‌اند.
نزدیک پنج هزار نفر از این فرقه در خوزستان، در سواحل رود کارون، و قریب هشت هزار نفر در عراق، اطراف دجله و شهرهای دیگر، سکونت دارند.[۵]