أنا من حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
'''اَنَا مِن حُسَین'''، بخشی از روایتی است که از [[پیامبر(ص)]] درباره [[امام حسین(ع)]] نقل شده و در آن پیامبر «خودش را از حسین» دانسته است. مراد از این عبارت را یکی بودن پیامبر و امام حسین(ع) در حفظ [[اسلام]] شمرده‌اند. گفته شده همانگونه که پیامبر، [[اسلام|دین اسلام]] را از جانب خدا آورد و گسترش داد امام حسین نیز، با خودداری از [[بیعت]] با [[یزید بن معاویه|یزید]] و [[واقعه عاشورا]] اسلام را از انحراف حفظ کرد.<ref name=":0" />
'''اَنَا مِن حُسَین'''، بخشی از روایتی است که از [[پیامبر(ص)]] درباره [[امام حسین(ع)]] نقل شده و در آن پیامبر «خودش را از حسین» دانسته است. مراد از این عبارت را یکی بودن پیامبر و امام حسین(ع) در حفظ [[اسلام]] شمرده‌اند. گفته شده همانگونه که پیامبر، [[اسلام|دین اسلام]] را از جانب خدا آورد و گسترش داد امام حسین نیز، با خودداری از [[بیعت]] با [[یزید بن معاویه|یزید]] و [[واقعه عاشورا]] اسلام را از انحراف حفظ کرد.<ref name=":0" />


==وجود داشتن دین با وجود پیامبر==
[[پیامبر(ص)]] طبق حدیثی که [[شیعه]] و [[سنی]] آن را نقل کرده‌اند، فرمود: «حسین از من است و من از حسین»، این که حسین از پیامبر است بحثی نیست، چون که [[امام حسین(ع)]] نوه آن حضرت است، اما منظور از اینکه پیامبر از حسین است، این است که دین اسلام یک [[علت مُحدثه]] (بوجود آورنده) دارد که باعث به وجود آمدن آن است و آن علت، وجود پیامبر اسلام بود که خداوند به واسطه آن حضرت [[دین اسلام]] را به وجود آورد و گسترش داد.
پیامبر (ص) مدت ۲۳ سال برای دین جدیدی که آورده بود زحمات فراوانی کشید و سختی‌های زیادی را تحمل نمود تا این که خداوند بعد از انتخاب [[امیرالمؤمنین(ع)]] به عنوان [[جانشین]] آن حضرت، این آیه نازل کرد که {{قرآن|الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ|سوره=مائده|آیه=۴}} امروز دین شما را کامل کردم. علت دیگر، [[علت مُبقیه]] (دلیل باقی ماندن) است؛ یعنی آنچه که باعث بقای دین اسلام شده، و آن علت وجود امام حسین(ع) است؛ زیرا بعد از رحلت پیامبر(ص) انحرافات شروع شد، انحراف و خلاف‌کاری‌ها تا دوران قیام امام حسین توسط مدعیان اسلام به اوج خود رسید؛ امام علی(ع)  و [[امام حسن(ع)]] در چند سالی که حکومت کردند، افرادی در مقابل ایشان کارشکنی کردند و جنگ‌ها و آشوب‌های مختلف را تحمیل کردند تا جایی که نتوانستند آن انحراف‌ها را برطرف کنند.
==بقای دین به قیام امام حسین(ع)==
==بقای دین به قیام امام حسین(ع)==
امام حسین(ع) در موقعیت زمانی قرار گرفت که باقی ماندن و از بین رفتن دین اسلام وابسته به وجود ایشان بود، و خود آن حضرت هنگامی که پیشنهاد [[بیعت]] با [[یزید]] را به ایشان پیشنهاد دادند تا حکومت او را به رسمیت بشناسد، فرمودند: {{متن عربی|وَعَلَى الاِْسْلامِ الْسَّلامُ اِذ قَدْ بُلِيَتِ الاُْمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزيدَ}}<ref>عسکری، معالم المدرستین، بیروت، ناشر مؤسسه النعمان، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷.</ref> وقتی که جامعه به زمامداری مانند یزید مبتلا شود، دیگر باید با دین اسلام خداحافظی کرد؛
امام حسین(ع) در موقعیت زمانی قرار گرفت که باقی ماندن و از بین رفتن دین اسلام وابسته به وجود ایشان بود، و خود آن حضرت هنگامی که پیشنهاد [[بیعت]] با [[یزید]] را به ایشان پیشنهاد دادند تا حکومت او را به رسمیت بشناسد، فرمودند: {{متن عربی|وَعَلَى الاِْسْلامِ الْسَّلامُ اِذ قَدْ بُلِيَتِ الاُْمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزيدَ}}<ref>عسکری، معالم المدرستین، بیروت، ناشر مؤسسه النعمان، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷.</ref> وقتی که جامعه به زمامداری مانند یزید مبتلا شود، دیگر باید با دین اسلام خداحافظی کرد؛

نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۵

سؤال

«حُسَيْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ» منظور از جمله «أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ» چیست؟

قطعه خوشنویسی از حدیث حسین مِنّی و انا من حسین، اثر المشرفاوی.
درگاه‌ها
امام حسین.png


اَنَا مِن حُسَین، بخشی از روایتی است که از پیامبر(ص) درباره امام حسین(ع) نقل شده و در آن پیامبر «خودش را از حسین» دانسته است. مراد از این عبارت را یکی بودن پیامبر و امام حسین(ع) در حفظ اسلام شمرده‌اند. گفته شده همانگونه که پیامبر، دین اسلام را از جانب خدا آورد و گسترش داد امام حسین نیز، با خودداری از بیعت با یزید و واقعه عاشورا اسلام را از انحراف حفظ کرد.[۱]

بقای دین به قیام امام حسین(ع)

امام حسین(ع) در موقعیت زمانی قرار گرفت که باقی ماندن و از بین رفتن دین اسلام وابسته به وجود ایشان بود، و خود آن حضرت هنگامی که پیشنهاد بیعت با یزید را به ایشان پیشنهاد دادند تا حکومت او را به رسمیت بشناسد، فرمودند: «وَعَلَى الاِْسْلامِ الْسَّلامُ اِذ قَدْ بُلِيَتِ الاُْمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزيدَ»[۲] وقتی که جامعه به زمامداری مانند یزید مبتلا شود، دیگر باید با دین اسلام خداحافظی کرد؛

زیرا یزید کسی بود که به هیچ‌یک از مقررات دینی و اخلاقی پایبند نبود و به صورت آشکار، کارهای خلاف شرع را انجام می‌داد، و هیچ اعتقادی به خدا و پیغمبر نداشت؛ لذا امام حسین(ع) با مخالفت و حرکت خونین خویش، چهره یزید و یزیدیان را نمایان و ملت‌ها را از خواب غفلت بیدار کرد. بنابراین قیام امام حسین(ع) باعث بقای دین پیامبر شد، لذا پیامبر فرمود: «أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ» من از حسین هستم؛ یعنی بقاء دین و نام من وابسته به حرکت آن حضرت است.[۱]


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ هاشمی نژاد، درسی که حسین (ع) به انسانها آموخت؛ و شریف القرشی، محمدباقر، حیات الامام الحسین، نجف الاشرف، الادب، چاپ اوّل، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۹۴.
  2. عسکری، معالم المدرستین، بیروت، ناشر مؤسسه النعمان، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷.