جمع‌آوری قرآن در زمان پیامبر اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
پیامبر اسلام تعدادی از صحابه را مسئول کتابت قرآن کرد تا با دقت به ثبت، ضبط و نگارش قرآن کریم بپردازند. امام علی(ع) جزو کاتبان وحی بود و ابوبکر، عمربن خطاب، عثمان بن عفان، زید بن ثابت، ابی بن کعب، عبدالله به سعد بن ابی سرح، حنظله بن ربیع، معاویه، خالد بن ولید، ثابت بن قیس و… از کاتبان مشهور قرآن کریم در زمان پیامبر بودند.<ref>ر. ک. صبحی صالح، مباحث فی علوم القرآن، ص۱۰۱–۱۰۲.</ref>
[[پیامبر اسلام]] تعدادی از [[صحابه]] را مسئول [[کتابت قرآن در عصر پیامبر(ص)|کتابت قرآن]] کرد تا با دقت به ثبت، ضبط و نگارش قرآن کریم بپردازند. [[امام علی(ع) جمع‌کننده قرآن|امام علی(ع)]] جزو کاتبان وحی بود و [[ابوبکر]]، [[عمربن خطاب]]، [[عثمان بن عفان]]، [[زید بن ثابت]]، [[ابی بن کعب]]، عبدالله به سعد بن ابی‌سرح، حنظله بن ربیع، [[معاویه]]، [[خالد بن ولید]]، [[ثابت بن قیس]] و … از کاتبان مشهور قرآن کریم در زمان پیامبر بودند.<ref>ر. ک. صبحی صالح، مباحث فی علوم القرآن، ص۱۰۱–۱۰۲.</ref>


اما در مورد جمع‌اوری قرآن در زمان پیامبر، دو نظریه وجود دارد. برخی معتقدند پس از رحلت پیامبر(ص) ترتیب سوره‌ها و آیات، بر اساس اجتهاد و رأی صحابه انجام گرفت.<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۲، ص۱۲۷–۱۲۸.</ref>
اما در مورد جمع‌آوری قرآن در زمان پیامبر، دو نظریه وجود دارد. برخی معتقدند پس از رحلت پیامبر(ص) ترتیب سوره‌ها و آیات، بر اساس اجتهاد و رأی صحابه انجام گرفت.<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۲، ص۱۲۷–۱۲۸.</ref>


در مقابل برخی معتقدند ترتیب سوره‌ها و آیات در زمان پیامبر تنظیم شده است. از ابن‌عباس نقل شده که پیامبر با نزول بسم الله الرحمن الرحیم می‌دانست که سوره قبلی پایان یافته و سوره دیگری آغاز گشته است.<ref>التمهید فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۷۵.</ref>
در مقابل برخی معتقدند ترتیب سوره‌ها و آیات در زمان پیامبر تنظیم شده است. از [[ابن‌عباس]] نقل شده که پیامبر با نزول [[آیه بسم الله الرحمن الرحیم|بسم الله الرحمن الرحیم]] می‌دانست که سوره قبلی پایان یافته و سوره دیگری آغاز گشته است.<ref>التمهید فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۷۵.</ref>


آیت الله خویی معتقد است قرآن در عصر آن حضرت جمع‌آوری و تنظیم گردیده است.<ref>البیان فی تفسیر القرآن، ص۲۵۰.</ref> آیت الله معرفت معتقد بود، جمع و تألیف قرآن به شکل کنونی در یک زمان صورت نگرفته، بلکه به مرور زمان و به دست افراد و گروه‌های مختلف انجام شده است. ترتیب، نظم و عدد آیات در هر سوره در زمان حیات پیامبر اکرم و با دستور ایشان انجام شده و توقیفی است و باید آن را تعبداً پذیرفت.<ref>ر. ک. محمد هادی معرفت، علوم قرآنی، ص۱۱۹.</ref>
[[آیت الله خویی]] معتقد است قرآن در عصر پیامبر جمع‌آوری و تنظیم گردیده است.<ref>البیان فی تفسیر القرآن، ص۲۵۰.</ref> [[آیت الله معرفت]] معتقد بود، جمع و تألیف قرآن به شکل کنونی در یک زمان صورت نگرفته، بلکه به مرور زمان و به دست افراد و گروه‌های مختلف انجام شده است. ترتیب، نظم و عدد آیات در هر سوره در زمان پیامبر اکرم و با دستور ایشان انجام شده و [[توقیفی]] است و باید آن را پذیرفت.<ref>محمد هادی معرفت، علوم قرآنی، ص۱۱۹.</ref>
==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
* [[امام علی(ع) جمع‌کننده قرآن]]
* [[امام علی(ع) جمع‌کننده قرآن]]

نسخهٔ ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۳

سؤال

در زمان پیامبر اکرم قرآن کریم چگونه جمع‌آوری شد؟

پیامبر اسلام تعدادی از صحابه را مسئول کتابت قرآن کرد تا با دقت به ثبت، ضبط و نگارش قرآن کریم بپردازند. امام علی(ع) جزو کاتبان وحی بود و ابوبکر، عمربن خطاب، عثمان بن عفان، زید بن ثابت، ابی بن کعب، عبدالله به سعد بن ابی‌سرح، حنظله بن ربیع، معاویه، خالد بن ولید، ثابت بن قیس و … از کاتبان مشهور قرآن کریم در زمان پیامبر بودند.[۱]

اما در مورد جمع‌آوری قرآن در زمان پیامبر، دو نظریه وجود دارد. برخی معتقدند پس از رحلت پیامبر(ص) ترتیب سوره‌ها و آیات، بر اساس اجتهاد و رأی صحابه انجام گرفت.[۲]

در مقابل برخی معتقدند ترتیب سوره‌ها و آیات در زمان پیامبر تنظیم شده است. از ابن‌عباس نقل شده که پیامبر با نزول بسم الله الرحمن الرحیم می‌دانست که سوره قبلی پایان یافته و سوره دیگری آغاز گشته است.[۳]

آیت الله خویی معتقد است قرآن در عصر پیامبر جمع‌آوری و تنظیم گردیده است.[۴] آیت الله معرفت معتقد بود، جمع و تألیف قرآن به شکل کنونی در یک زمان صورت نگرفته، بلکه به مرور زمان و به دست افراد و گروه‌های مختلف انجام شده است. ترتیب، نظم و عدد آیات در هر سوره در زمان پیامبر اکرم و با دستور ایشان انجام شده و توقیفی است و باید آن را پذیرفت.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ر. ک. صبحی صالح، مباحث فی علوم القرآن، ص۱۰۱–۱۰۲.
  2. المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۲، ص۱۲۷–۱۲۸.
  3. التمهید فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۷۵.
  4. البیان فی تفسیر القرآن، ص۲۵۰.
  5. محمد هادی معرفت، علوم قرآنی، ص۱۱۹.