سند روایت نحن اصل کل خیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} آیا این حدیث {{متن عربی|نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْ...» ایجاد کرد)
 
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani }}
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آیا این حدیث {{متن عربی|نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ ... وَ عَدُوُّنَا أَصْلُ کلِّ شَرٍّ}} مستند است؟
آیا این حدیث {{متن عربی|نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ وَ عَدُوُّنَا أَصْلُ کلِّ شَرٍّ}} مستند است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
اصل روايت مفصل است که مرحوم کليني آن را در کتاب کافي اينگونه آورده است:
اصل روایت مفصل است و شیخ کلینی آن را در کتاب کافی این‌گونه آورده ‌است:


{{متن عربی| عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنِ ابْنِ مُسْکانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ:(( نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ وَ مِنْ فُرُوعِنَا کلُّ بِرٍّ فَمِنَ الْبِرِّ التَّوْحِيدُ وَ الصَّلَاه وَ الصِّيَامُ وَ کظْمُ الْغَيْظِ وَ الْعَفْوُ عَنِ الْمُسِي ءِ وَ رَحْمَه الْفَقِيرِ وَ تَعَهُّدُ الْجَارِ وَ الْإِقْرَارُ بِالْفَضْلِ لِأَهْلِهِ وَ عَدُوُّنَا أَصْلُ کلِّ شَرٍّ وَ مِنْ فُرُوعِهِمْ کلُّ قَبِيحٍ وَ فَاحِشَه فَمِنْهُمُ الْکذِبُ وَ الْبُخْلُ وَ النَّمِيمَه وَ الْقَطِيعَه وَ أَکلُ الرِّبَا وَ أَکلُ مَالِ الْيَتِيمِ بِغَيْرِ حَقِّهِ وَ تَعَدِّي الْحُدُودِ الَّتِي أَمَرَ اللَّهُ وَ رُکوبُ الْفَوَاحِشِ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الزِّنَا وَ السَّرِقَه وَ کلُّ مَا وَافَقَ ذَلِک مِنَ الْقَبِيحِ فَکذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ مَعَنَا وَ هُوَ مُتَعَلِّقٌ بِفُرُوعِ غَيْرِنَا؛}}<ref>كليني، محمد بن يعقوب، كافي ، ج۸ ، ص۲۴۲، ح۳۳۶.</ref>
{{متن عربی| عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنِ ابْنِ مُسْکانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ: نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ وَ مِنْ فُرُوعِنَا کلُّ بِرٍّ فَمِنَ الْبِرِّ التَّوْحِيدُ وَ الصَّلَاه وَ الصِّيَامُ وَ کظْمُ الْغَيْظِ وَ الْعَفْوُ عَنِ الْمُسِي ءِ وَ رَحْمَه الْفَقِيرِ وَ تَعَهُّدُ الْجَارِ وَ الْإِقْرَارُ بِالْفَضْلِ لِأَهْلِهِ وَ عَدُوُّنَا أَصْلُ کلِّ شَرٍّ وَ مِنْ فُرُوعِهِمْ کلُّ قَبِيحٍ وَ فَاحِشَه فَمِنْهُمُ الْکذِبُ وَ الْبُخْلُ وَ النَّمِيمَه وَ الْقَطِيعَه وَ أَکلُ الرِّبَا وَ أَکلُ مَالِ الْيَتِيمِ بِغَيْرِ حَقِّهِ وَ تَعَدِّي الْحُدُودِ الَّتِي أَمَرَ اللَّهُ وَ رُکوبُ الْفَوَاحِشِ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الزِّنَا وَ السَّرِقَه وَ کلُّ مَا وَافَقَ ذَلِک مِنَ الْقَبِيحِ فَکذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ مَعَنَا وَ هُوَ مُتَعَلِّقٌ بِفُرُوعِ غَيْرِنَا؛}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۸، ص۲۴۲، ح۳۳۶.</ref>


امام صادق عليه السلام فرمود: ما اصل هر خوبى هستيم و هر نيکى از ما جوانه مي زند، و از جمله خوبى ها است: توحيد؛ نماز؛ روزه؛ فرو بردن خشم؛ گذشت از گناهکار؛ رحم به تهيدست؛ بررسى از همسايه و اعتراف بشخصيت اشخاص خوب.
امام صادق علیه السلام فرمود: ما اصل هر خوبی هستیم و هر نیکی از ما جوانه می‌زند، و از جمله خوبی‌ها است: توحید؛ نماز؛ روزه؛ فرو بردن خشم؛ گذشت از گناهکار؛ رحم به تهیدست؛ بررسی از همسایه و اعتراف بشخصیت اشخاص خوب. دشمن ما نیز ریشه هر بدی است و هر کار زشت و قبیحی از آنها جوانه می‌زند از جمله آنها: دروغگوئی؛ بخل؛ سخن چینی؛ قطع خویشاوندی؛ ربا خواری؛ خوردن مال یتیم؛ تجاوز از حدی که خدا امر کرده؛ انجام فواحش ظاهر و پنهان؛ زنا؛ دزدی و هر کار زشت دیگر. دروغ گفته کسی که مدعی است با ما محبت می‌ورزد با اینکه چنگ زده بکارهای دشمنان ما.
 
با توجه به عدم ایراد بر راویان حدیث و نیز مخالف نبودن متن آن با قرآن و روایات دیگر این حدیث معتبر است. همچنین با توجه به بیان آن در کتاب کافی که می‌توان بیشتر روایات آن را معتبر دانست و علمای روایت‌شناس آن‌را تایید نموده‌اند، می‌توان این روایت را مستند و دارای اعتبار دانست.
دشمن ما نيز ريشه هر بدى است و هر کار زشت و قبيحى از آنها جوانه مي زند از جمله آنها:
 
دروغگوئى؛ بخل؛ سخن چينى؛ قطع خويشاوندى؛ ربا خوارى؛ خوردن مال يتيم؛ تجاوز از حدى که خدا امر کرده؛ انجام فواحش ظاهر و پنهان؛ زنا؛ دزدى و هر کار زشت ديگر.
 
دروغ گفته کسى که مدعى است با ما محبت مي ورزد با اينکه چنگ زده بکارهاى دشمنان ما.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = حدیث
  | شاخه اصلی = حدیث
|شاخه فرعی۱ = علم رجال
|شاخه فرعی۱ = علم رجال
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۱۶ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۰

سؤال

آیا این حدیث «نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ … وَ عَدُوُّنَا أَصْلُ کلِّ شَرٍّ» مستند است؟

اصل روایت مفصل است و شیخ کلینی آن را در کتاب کافی این‌گونه آورده ‌است:

«عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنِ ابْنِ مُسْکانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ: نَحْنُ أَصْلُ کلِّ خَيْرٍ وَ مِنْ فُرُوعِنَا کلُّ بِرٍّ فَمِنَ الْبِرِّ التَّوْحِيدُ وَ الصَّلَاه وَ الصِّيَامُ وَ کظْمُ الْغَيْظِ وَ الْعَفْوُ عَنِ الْمُسِي ءِ وَ رَحْمَه الْفَقِيرِ وَ تَعَهُّدُ الْجَارِ وَ الْإِقْرَارُ بِالْفَضْلِ لِأَهْلِهِ وَ عَدُوُّنَا أَصْلُ کلِّ شَرٍّ وَ مِنْ فُرُوعِهِمْ کلُّ قَبِيحٍ وَ فَاحِشَه فَمِنْهُمُ الْکذِبُ وَ الْبُخْلُ وَ النَّمِيمَه وَ الْقَطِيعَه وَ أَکلُ الرِّبَا وَ أَکلُ مَالِ الْيَتِيمِ بِغَيْرِ حَقِّهِ وَ تَعَدِّي الْحُدُودِ الَّتِي أَمَرَ اللَّهُ وَ رُکوبُ الْفَوَاحِشِ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الزِّنَا وَ السَّرِقَه وَ کلُّ مَا وَافَقَ ذَلِک مِنَ الْقَبِيحِ فَکذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ مَعَنَا وَ هُوَ مُتَعَلِّقٌ بِفُرُوعِ غَيْرِنَا؛»[۱]

امام صادق علیه السلام فرمود: ما اصل هر خوبی هستیم و هر نیکی از ما جوانه می‌زند، و از جمله خوبی‌ها است: توحید؛ نماز؛ روزه؛ فرو بردن خشم؛ گذشت از گناهکار؛ رحم به تهیدست؛ بررسی از همسایه و اعتراف بشخصیت اشخاص خوب. دشمن ما نیز ریشه هر بدی است و هر کار زشت و قبیحی از آنها جوانه می‌زند از جمله آنها: دروغگوئی؛ بخل؛ سخن چینی؛ قطع خویشاوندی؛ ربا خواری؛ خوردن مال یتیم؛ تجاوز از حدی که خدا امر کرده؛ انجام فواحش ظاهر و پنهان؛ زنا؛ دزدی و هر کار زشت دیگر. دروغ گفته کسی که مدعی است با ما محبت می‌ورزد با اینکه چنگ زده بکارهای دشمنان ما. با توجه به عدم ایراد بر راویان حدیث و نیز مخالف نبودن متن آن با قرآن و روایات دیگر این حدیث معتبر است. همچنین با توجه به بیان آن در کتاب کافی که می‌توان بیشتر روایات آن را معتبر دانست و علمای روایت‌شناس آن‌را تایید نموده‌اند، می‌توان این روایت را مستند و دارای اعتبار دانست.


منابع

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۸، ص۲۴۲، ح۳۳۶.