وجود جهانی دیگر پس از آخرت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(ابرابزار)
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی نویسنده =↵ | بازبینی =شد' به ' | ارزیابی کمی = | ارزیابی کیفی = ')
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
این پرسش باید از دو جهت بررسی شود، یکی این که آیا اساساً چنین چیزی امکان دارد و شدنی است یا نه. یعنی از نگاه عقلی می‌شود دنیاهایی یکی پس از دیگری آفریده شوند که هر کدام قیامت جداگانه داشته باشند یا نمی‌شود؟ و دیگری این که قرآن کریم که اساس معارف اسلامی بر آن استوار است و احادیث شریف ائمه معصوم(ع) که مفسران واقعی قرآن است در این باره چه نظری دارد؟
'''وجود جهانی دیگر پس از آخرت''' را از نظر عقلی امری ممکن دانسته‌اند. همچنین در روایات نیز شواهدی بر وجود آن ذکر شده است.


== الف) امکان دنیا بعد از قیامت ==
شیخ صدوق و برخی دیگر از عالمان شیعه روایتی را از [[امام باقر(ع)]] نقل کرده‌اند که پیش از این دنیا دنیاهای دیگری بوده و پس از این دنیا نیز دنیاهای دیگری خواهد بود:
امّا درباره امکان چنین چیزی می‌توان گفت که هیچ مانع عقلی وجود ندارد که خداوند پیش از این دنیا، دنیاهایی آفریده باشد و بعد از این دنیا هم مجدداً دنیاهای دیگری بیافریند.


دلیل: اگر از شما پرسیده شود که آیا جهانی که ما فعلاً در آن به سر می‌بریم ممکن و شدنی بوده است یا خیر؟ خواهید گفت: این چه پرسشی است! اگر دنیا ممکن نبود، خداوند آن را نمی‌آفرید و حالا که آفریده است پس شدنی بوده که آفریده است. دوباره می‌پرسیم که آیا خداوند می‌تواند دنیایی که کاملاً شبیه به این دنیای فعلی باشد بیافریند یا نه؟ می‌فرمایید بلی که می‌تواند زیرا: اولاً یکی از صفت‌های خداوند قادر و توانایی است، بر او توانایی انجام هر کار ممکن و شدنی را دارد؛ و ثانیاً آن دنیاهای دیگر مثل همین دنیا ممکن است. پس خداوند می‌تواند دنیاهایی پیش از این آفریده باشد و هم چنین دنیاهایی بعد از این بیافریند.}}<ref>کشف المراد، همان، ص۵۴۲، با تصرف.</ref>
{{عربی| هر گاه بساط این عالم برچیده شود و بهشتیان به بهشت و دوزخیان به دوزخ بروند، خداوند مجدداً دنیایی غیر از این دنیا می‌آفریند و انسان‌هایی را بدون این که از پدر و مادری متولد شوند، به وجود می‌آورد و برای آنها زمینی غیر از این زمین و آسمان‌هایی غیر از این آسمان‌ها می‌آفریند. شاید تو خیال می‌کردی خداوند فقط همین انسان و دنیا را آفریده که وقتی برچیده شد دیگر عالم و آدمی نباشد؟ خیر چنین نیست خداوند پیش از دنیای فعلی، هزار هزار دنیا و هزار هزار آدم آفریده است و این نسل موجود بعد از همه آنها آفریده شده است.<ref>صدوق، محمد بن علی بن بابویه قمی، خصال، قم، جامعه مدرسین، ص۶۵۲؛ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، مؤسسه الوفاء، ج۸، ص۳۷۴، باب ۲۸ و ج۵۴، ص۳۲۰–۳۲۱، باب عوالم؛ طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، قم، جامعه مدرسین، ج۱۸، ص۳۵۷ و ج۴، ص۱۴۶.</ref>}}


به بیان دیگر: امکان آفرینش مجدد درست نظیر این است که دوست نقاش ماهر شما، منظره زیبایی را به تصویر بکشد. حال آیا او با توجه به مهارت فوق‌العاده ای که در رشته هنر نقاشی دارد، نمی‌تواند منظره‌های زیبای دیگری هم بیافریند؟ حتماً می‌تواند.
== منابع ==
 
{{پانویس}}
== ب) وجود دنیا بعد از قیامت ==
از نظر این که آیا دنیای دیگری را خداوند بعد از قیامت ایجاد خواهد کرد یا نه؟ عقل فقط امکان و محال بودن آن را نظر می‌دهد و درباره وقوع آن راه ندارد، منبع اصلی ما در این گونه مسایل، قرآن و روایات معصومین(ع) است. زیرا دانستن این که پس از عالم قیامت، مجدداً عالم دیگری با انسان‌های دیگر به وجود خواهد آمد یا نه و آیا پیش از این جهان، دنیاهای دیگری بوده است؟ از قلمرو دانش تجربی بشر خارج است؛ امّا قرآن و عترت پیامبر فراتر از زمان و مکان اند. اهل بیت(ع) به اذن خدا همه چیز را می‌دانند و برای خداوند و اهل بیت(ع) غیب و نهان معنا ندارد. پس منبع اصلی پاسخ به پرسش فوق قرآن و اهل بیت است.


قرآن کریم به روشنی چیزی را در این باره نفرموده است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، شیعه در اسلام، قم، جامعه مدرسین، ص۱۶۶.</ref>
{{کلام}}


پاسخ صریح و روشن این پرسش در روایتی از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) آمده است مضمون آن‌ها را نقل می‌کنیم.
امام(ع) در جواب شخص راوی و در ذیل آیه شریفه: {{قرآن|أَ فَعَیینا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فی لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدید<ref>ق/۱۵.</ref>؛ آیا ما از آفرینش نخستین عاجز ماندیم (که قادر بر آفرینش رستاخیز نباشیم)؟! ولی آنها (با این همه دلایل روشن) باز در آفرینش جدید تردید دارند، می‌فرماید: «هر گاه بساط این عالم برچیده شود و بهشتیان به بهشت و دوزخیان به دوزخ بروند، خداوند مجدداً دنیایی غیر از این دنیا می‌آفریند و انسان‌هایی را بدون این که از پدر و مادری متولد شوند، به وجود می‌آورد و برای آنها زمینی غیر از این زمین و آسمان‌هایی غیر از این آسمان‌ها می‌آفریند. نکند که فکر کردی خداوند فقط همین انسان و دنیا را آفریده که وقتی برچیده شد دیگر عالم و آدمی نباشد؟ خیر چنین نیست خداوند پیش از دنیای فعلی، هزار هزار دنیا و هزار هزار آدم آفریده است و این نسل موجود بعد از همه آنها آفریده شده است».<ref>صدوق، محمد بن علی بن بابویه قمی، خصال، قم، جامعه مدرسین، ص۶۵۲؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، مؤسسه الوفاء، ج۸، ص۳۷۴، باب ۲۸ و ج۵۴، ص۳۲۰–۳۲۱، باب عوالم؛ طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، قم، جامعه مدرسین، ج۱۸، ص۳۵۷ و ج۴، ص۱۴۶.</ref>
{{پایان پاسخ}}
== منابع ==
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = کلام
  | شاخه اصلی = کلام
خط ۳۲: خط ۲۲:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =
| ارزیابی کیفی =  
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت = ج
  | کیفیت =
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۷

سؤال

بعد از برپا شدن قیامت و رفتن انسان‌ها به بهشت و جهنم، آیا دوباره دنیای دیگری ایجاد می‌شود یا خیر؟

وجود جهانی دیگر پس از آخرت را از نظر عقلی امری ممکن دانسته‌اند. همچنین در روایات نیز شواهدی بر وجود آن ذکر شده است.

شیخ صدوق و برخی دیگر از عالمان شیعه روایتی را از امام باقر(ع) نقل کرده‌اند که پیش از این دنیا دنیاهای دیگری بوده و پس از این دنیا نیز دنیاهای دیگری خواهد بود:

«هر گاه بساط این عالم برچیده شود و بهشتیان به بهشت و دوزخیان به دوزخ بروند، خداوند مجدداً دنیایی غیر از این دنیا می‌آفریند و انسان‌هایی را بدون این که از پدر و مادری متولد شوند، به وجود می‌آورد و برای آنها زمینی غیر از این زمین و آسمان‌هایی غیر از این آسمان‌ها می‌آفریند. شاید تو خیال می‌کردی خداوند فقط همین انسان و دنیا را آفریده که وقتی برچیده شد دیگر عالم و آدمی نباشد؟ خیر چنین نیست خداوند پیش از دنیای فعلی، هزار هزار دنیا و هزار هزار آدم آفریده است و این نسل موجود بعد از همه آنها آفریده شده است.[۱]»

منابع

  1. صدوق، محمد بن علی بن بابویه قمی، خصال، قم، جامعه مدرسین، ص۶۵۲؛ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، مؤسسه الوفاء، ج۸، ص۳۷۴، باب ۲۸ و ج۵۴، ص۳۲۰–۳۲۱، باب عوالم؛ طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، قم، جامعه مدرسین، ج۱۸، ص۳۵۷ و ج۴، ص۱۴۶.