جمع‌آوری و تدوین قرآن کریم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جز (جایگزینی متن - 'ر. ک. ' به 'نگاه کنید به ')
 
(۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
روش تدوین قرآن کریم چگونه بوده است؟
جمع‌آوری قرآن اولین بار در چه تاریخی انجام شده است و آیا پیامبر اکرم(ص) در تدوین و ترتیب قرآن نظارت داشته‌اند یا این امر به تشخیص صحابه انجام شده است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
بعد از رحلت [[رسول خدا(ص)]]، نخستین کسی که به تدوین و جمع‌آوری قرآن اقدام کرد، [[حضرت علی (ع)]] بود. بعد از آنکه قرآن امام علی(ع) که بعدها به مصحف امام علی(ع) معروف شد توسط صحابه و متصدیان حکومت مورد قبول واقع نشد، برخی از صحابه به جمع‌آوری قرآن پرداختند و مصحف‌های متعددی تدوین شد. با آشکار شدن اختلافات نسخه‌های در دست مردم، عثمان با مشورت صحابه از جمله امام علی(ع)، دستور به جمع‌آوری همه نسخه‌های موجود قرآن و یکسان‌سازی آن‌ها را داد. ائمه معصومین(ع)، مانند امام علی(ع) مردم را دعوت به قرائت بر اساس نسخه معروف می‌کردند و از قرائت بر اساس نسخه‌های دیگر منع می‌کردند.
{{شروع متن}}
مفسران و عالمان اسلامی، در تدوین و جمع‌آوری [[قرآن]] که توسط چه کسی و چه زمانی انجام شده است اختلاف دارند. عده‌ای بر این باور هستند که ترتیب آیات و سوره‌ها امری توقیفی بوده و به دست خود [[پیامبر(ص)]] و در زمان ایشان انجام گرفته است. در مقابل برخی معتقد هستند تدوین و جمع‌آوری قرآن پس از پیامبر(ص) و به ابتکار، اجتهاد و اختیار صحابه بوده است.


== جمع‌آوری قرآن توسط صحابه ==
==ترتیب سوره‌ها و آیات==
بعد از آن که مخالفان و متصدیان حکومت، قرآنی که توسط [[امام علی(ع)]] بعد از رحلت [[رسول خدا(ص)]]، جمع‌آوری و تدوین شده بود که به [[مصحف امام علی]] معروف شد، نپذیرفتند، جمعی از [[صحابه رسول خدا(ص)|صحابه]] به جمع‌آوری قرآن کریم پرداختند و مصحف‌های متعددی را تدوین کردند که مصحف عبدالله بن مسعود، مصحف اُبی بن کعب و… از آن جمله است.
===گردآوری قرآن در عصر پیامبر(ص)===
برخی از دانشمندان علوم قرآنی بر این باورند قرآنی که امروز وجود دارد، دقیقا با همین ترتیب سوره‌ها و آیات، در زمان پیامبر جمع‌آوری شده است.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=دانشنامه قرآن کریم|سال=|نام=بهاءالدین|نام خانوادگی=خرمشاهی|ناشر=|جلد=1|صفحه=۴۵۹|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الموسوعة القرآنیة المتخصصة|سال=۱۴۲۳|نام=محمود حمدی|نام خانوادگی=زقزوق|ناشر=وزارة الاوقاف. المجلس الاعلی للشئون الاسلامية|جلد=|صفحه=۲۲۴|زبان=|مکان=القاهرة|ویرایش=|پیوند=}}</ref> این گروه دلایلی برای اعتقاد خود آورده‌اند. از جمله:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ تدوین قرآن کریم|سال=۱۳۶۸|نام=سید جعفر|نام خانوادگی=مرتضی عاملی|ناشر=کیهان اندیشه|جلد=|صفحه=|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref> 


== یکسان‌سازی قرآن توسط عثمان ==
*اهتمام پیامبر به قرآن که توجه به تلاوت و حفظ قرآن می‌دادند.
افراد زیادی مصحف‌ها را جمع‌آوری می‌کردند که از نظر صلاحیّت و استعداد و توانایی، یکسان نبودند و لذا با یکدیگر رابطه ای نداشتند و نسخه هر کدام از نظر روش، ترتیب، قرائت و… متفاوت بود. اختلاف در مصحف‌ها و قرائت‌ها، موجب اختلاف در میان مردم می‌شد؛ لذا [[خلیفه سوم]] به پیشنهاد حذیفه بن یمان به فکر یکسان کردن مصاحف برآمد. عثمان با مشورت صحابه به این نتیجه رسید، مصحف‌ها را یکسان کند و کمیته ای به مسئولیت و سرپرستی اُبی بن کعب تشکیل شد و کار یکسان‌سازی مصحف‌ها را شروع کرد.<ref>نگاه کنید به التمهید فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۳۴–۳۸۵.</ref>
*حافظان قرآن نزد پیامبر قرآن را عرضه می‌داشتند.
*حضور [[کاتبان قرآن]] که پیامبر وحی را بر آنان املاء می‌نمود و آنها می‌نوشتند و پیامبر اغلاط آنها را می‌گرفت و متن مکتوب را تصحیح می‌کرد. این، نشان‌دهنده اِشراف و حساسیت پیامبر بر کتابت قرآن است.
*ختم کردن قرآن در آن زمان بود که نشان‌دهنده وجود آغاز و پایان قرآن در آن زمان دارد.
*روایاتی وجود دارد که صحابه در زمان پیامبر قرآن را جمع‌آوری کردند.
* دلایل دیگری وجود دارد که غیر تاریخی است که به این دلیل می‌توان اشاره کرد که تسامح پیامبر در این موضوع پذیرفتنی نیست؛ از این جهت که عدم جمع آوری و ترتیب و تدوین قرآن توسط پیامبر(ص) رسوخ تحریف و پراکندگی و تعدد نسخ را باز می‌کرد و تحریف قرآن در طول تاریخ امری ممکن می‌شد. به معنای دیگر، جمع آوری قرآن جزئی از رسالت پیامبر(ص) بود.


سیوطی می‌گوید: حضرت علی(ع) نیز در این باره رأی موافق خود را به گونه ای اصولی اظهار نمود و فرمود: «سوگند به خدا که عثمان دربارهٔ قرائت‌ها با ما مشورت کرد و گفت: به من گفته‌اند که برخی می‌گویند قرائت من بهتر از قرائت توست و… به او (عثمان) گفتم: نظرت چیست؟ گفت: نظرم این است که یک مصحف در میان مردم باشد. گفتم: نظرت خوب است».<ref>الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۲۶.</ref> و در جایی دیگر می‌فرماید: «اگر امر مصحف‌ها به من نیز واگذار می‌شد، من همان کاری را می‌کردم که عثمان انجام داد».
مجموعه ادله، نشان می‌دهد ترتیب سوره‌ها و آیات توسط شخص پیامبر(ص) انجام گرفته است. یا اینکه اگر هم توسط صحابه جمع‌آوری شده، در چارچوب سفارش‌ها و توصیه‌های پیامبر بوده است وگرنه چطور ممکن است تمام صحابه به یک اجتهاد واحد برسند که فلان سوره کجای قرآن باشد و آغاز و پایان قرآن با چه سوره‌هایی باشد. حتما شخص پیامبر، نظریاتی در این باره داده است که صحابه به یک نظر واحد در این باره رسیدند.


از آن جا که مصاحف متعدد، با قرائت‌ها و لهجه‌های گوناگون، موجب اختلاف جدی در امر آیات [[قرآن کریم]] می‌شد، خلیفه سوم، برای خاتمه دادن به اضطراب و نابسامانی‌ها در قرائات قرآن کریم، بعد از تدوین مصحف واحد، دستور داد سایر مصحف‌ها را بسوزانند و این عمل، باعث انتقاد و سرزنش به عثمان شد.<ref>نگاه کنید به التمهید فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۳۴–۳۸۵.</ref>
===تدوین قرآن پس از پیامبر(ص)===
{{نوشتار اصلی|ترتیب سوره‌های قرآن توسط صحابه}}
جمع آوری قرآن پس از پیامبر و توسط [[صحابه]] انجام گرفته است. سیوطی بر این نظر است که علمای اسلام بر این عقیده متفق هستند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الاتقان فی علوم القرآن|سال=۱۳۹۴|نام=عبدالرحمن بن ابی‌بکر|نام خانوادگی=سیوطی|ناشر=الهيئة المصرية العامة للكتاب|جلد=1|صفحه=۱۳۵|زبان=|مکان=القاهرة|ویرایش=|پیوند=}}</ref> گفته شده است که اولین بار زمان خلیفه اول و با تلاش [[زید بن ثابت]] مصحف تدوین شده است. پیش از آن هم امام علی(ع) مصحفی را تدوین کرده بود. بزرگانی از صحابه هم به تدوین و جمع آوری قرآن پرداختند. همین امر باعث شد که نسخ متعددی از قرآن بوجود بیاید که به علت عدم اعراب گذاری، به اختلاف قرائت انجامید. به همین سبب این تعدد نسخ، انگیزه یکی شدن مصاحف در زمان عثمان گردید.<ref name=":1">{{یادکرد کتاب|عنوان=درسنامه علوم قرآنى|سال=|نام=حسین|نام خانوادگی=جوان آراسته|ناشر=|جلد=1|صفحه=7|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref>


=== اقدامات در جهت یکسان‌سازی قرآن ===
==شکل‌گیری مصحف واحد==
بنابراین، در سال بیست و پنجم هجری، کمیته یکسان‌سازی مصاحف، کار خود را در چهار مرحله اساسی آغاز کرد.
در زمان پیامبر(ص) امر کتابت وحی انجام می‌گرفته است. اما چون نزول وحی ادامه داشت، قرآن در یک نسخه واحد جمع آوری نشده بود. عمده‌ترين كاتبان وحى، [[امام علی(ع)]]، [[أبىّ بن كعب]] و زيد بن ثابت بودند و ديگر كاتبان وحى، در مرتبه بعد قرار داشتند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاريخ قرآن|سال=|نام=محمدهادى|نام خانوادگی=معرفت|ناشر=|جلد=1|صفحه=28|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref> برخی مهمترین کاتبان وحی در زمان مکه را [[خلفای راشدین]]، [[طلحه]] و [[زبیر]]، [[سعدبن ابی وقاص]] و... را می دانند.<ref name=":0" />
* جمع‌آوری منابع و مآخذ صحیح برای تهیه مصحف واحد و انتشار آن بین مسلمانان.
* مقابله مصحف‌های آماده شده با یکدیگر، به منظور حصول اطمینان به صحت آن‌ها و عدم وجود اختلاف بین آن‌ها
* جمع‌آوری مصحف‌ها یا نسخه‌های قرآن کریم از تمامی بلاد اسلامی و محو کردن آن‌ها.
* الزام همهٔ مسلمانان به قرائت مصحف واحد و منع آنان از تلاوت مصحف‌ها و قرائت‌های دیگر.<ref>نگاه کنید به پژوهشی در تاریخ قرآن، ص۴۴۸–۴۶۲.</ref>


== تأیید ائمه بر قرآن جمع‌آوری شده ==
در زمان خلافت خلیفه اول، جمع آوری مصحف توسط زید بن ثابت انجام گرفت. بزرگانى از صحابه همچون امام علی(ع) نیز به جمع «مصحف» پرداختند و آنان كه از موقعیت ممتازى برخوردار بودند، مصاحفشان به سرعت مورد توجه مسلمانان قرارگرفت.<ref name=":1" />
[[امامان معصوم(ع)]] قائل اند که قرآن کریم را باید طبق نسخه و قرائت مرسوم قرائت کرد؛ همان‌طور که امام علی(ع) پس از آن به خلافت رسید، مردم را برآن داشت تا به همان مصحف جمع‌آوری شده توسط عثمان، ملتزم باشند و تغییری در آن ندهند. این بدان جهت بود که از آن پس، هیچ‌کس به عنوان اصلاح [[قرآن کریم]]، تغییر و تحریفی در آن به وجود نیاورد.<ref>نگاه کنید به پژوهشی در تاریخ قرآن، ص۴۴۸–۴۶۲.</ref>


هم چنین [[شیعه]] به تبعیت از امامان معصوم(ع) معتقد است قرآنی که امروزه در دست مسلمانان است، همان قرآن کامل و جامع است و هرگز تحریف و تغییری در آن صورت نگرفته است؛ چنان‌که شخصی در محضر [[امام صادق(ع)]] عبارتی از قرآن کریم را بر خلاف قرائت دیگران قرائت کرد. امام(ع) به او فرمود: «دیگر این گونه قرائت مکن و همان گونه که همگان قرائت می‌کنند، قرائت نما».<ref>نگاه کنید به شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۴، ص۸۲۱.</ref>
کار اصلی و مهم در زمینه حذف نسخ متعدد که تعارضاتی باهم داشته‌اند و اعلام یک نسخه واحد، در زمان عثمان انجام گرفته است که با گردآوری حافظان و کاتبان قرآن، این کار انجام شد. افراد زیادی مصحف‌ها را جمع‌آوری می‌کردند که از نظر صلاحیت و استعداد و توانایی، یکسان نبودند و لذا با یکدیگر رابطه‌ای نداشتند و نسخه هر کدام از نظر روش، ترتیب، قرائت و… متفاوت بود. اختلاف در مصحف‌ها و قرائت‌ها، موجب اختلاف در میان مردم می‌شد؛ لذا [[خلیفه سوم]] به پیشنهاد حذیفه بن یمان به فکر یکسان کردن مصاحف برآمد. عثمان با مشورت صحابه به این نتیجه رسید، مصحف‌ها را یکسان کند و کمیته‌ای به مسئولیت و سرپرستی اُبی بن کعب تشکیل شد و کار یکسان‌سازی مصحف‌ها را شروع کرد.<ref name=":2">{{یادکرد کتاب|عنوان=التمهید فی علوم القرآن|سال=|نام=محمدهادی|نام خانوادگی=معرفت|ناشر=|جلد=1|صفحه=۳۳۴–۳۸۵|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref>


{{پایان پاسخ}}
[[سیوطی]] می‌گوید: حضرت علی(ع) نیز در این باره رأی موافق خود را به گونه‌ای اصولی اظهار نمود<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الاتقان فی علوم القرآن|سال=|نام=|نام خانوادگی=|ناشر=|جلد=1|صفحه=۱۲۶|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref> از آنجا که مصاحف متعدد، با قرائت‌ها و لهجه‌های گوناگون، موجب اختلاف جدی در امر آیات [[قرآن کریم]] می‌شد، خلیفه سوم، برای خاتمه دادن به اضطراب و نابسامانی‌ها در قرائات قرآن کریم، بعد از تدوین مصحف واحد، دستور داد سایر مصحف‌ها را بسوزانند و این عمل، باعث انتقاد و سرزنش به عثمان شد.<ref name=":2" />
{{مطالعه بیشتر}}


== مطالعه بیشتر ==
'''تأیید ائمه بر قرآنِ جمع‌آوری شده'''
۱ـ تاریخ و علوم قرآن، میر محمدی زرندی.


۲ـ نگاهی به قرآن، علی اکبر قرشی.
[[امامان معصوم(ع)]] قائل‌اند که قرآن کریم را باید طبق نسخه و قرائت مرسوم قرائت کرد؛ همان‌طور که امام علی(ع) پس از آن که به خلافت رسید، مردم را بر آن داشت تا به همان مصحف جمع‌آوری شده توسط عثمان، ملتزم باشند و تغییری در آن ندهند. این بدان جهت بود که از آن پس، هیچ‌کس به عنوان اصلاح [[قرآن کریم]]، تغییر و تحریفی در آن به وجود نیاورد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=پژوهشی در تاریخ قرآن|سال=|نام=|نام خانوادگی=|ناشر=|جلد=|صفحه=۴۴۸–۴۶۲|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref> همچنین [[شیعه]] به تبعیت از امامان معصوم(ع) معتقد است قرآنی که امروزه در دست مسلمانان است، همان قرآن کامل و جامع است و هرگز تحریف و تغییری در آن صورت نگرفته است؛ چنان‌که شخصی در محضر [[امام صادق(ع)]] عبارتی از قرآن کریم را بر خلاف قرائت دیگران قرائت کرد. امام(ع) به او فرمود: «دیگر این گونه قرائت مکن و همان گونه که همگان قرائت می‌کنند، قرائت نما».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=وسائل الشیعه|سال=|نام=محمد|نام خانوادگی=حر عاملی|ناشر=|جلد=4|صفحه=۸۲۱|زبان=|مکان=|ویرایش=|پیوند=}}</ref>


۳ـ تاریخ قرآن، آیت الله معرفت.
{{پایان پاسخ}}{{مطالعه بیشتر}}
 
==مطالعه بیشتر ==
۴ـ علوم قرآن، آیت الله معرفت.
#تاریخ و علوم قرآن، میر محمدی زرندی.
#نگاهی به قرآن، علی اکبر قرشی.
#تاریخ قرآن، آیت الله معرفت.
#علوم قرآن، آیت الله معرفت.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = تدوین قرآن
| شاخه فرعی۱ = تدوین قرآن
|شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =  
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{ارزیابی
| شناسه = شد
| شناسه = شد <!--خالی | شد-->
| تیترها = شد
| عکس = <!--خالی | شد-->
| ویرایش = شد
| درگاه = <!--خالی | شد-->
| لینک‌دهی = شد
| ادبیات = شد <!--خالی | شد-->
| ناوبری =
| پیوند = شد <!--خالی | شد-->
| نمایه = شد
| ناوبری = <!--خالی | شد-->
| تغییر مسیر = شد
| تغییرمسیر = شد <!--خالی | شد-->
| ارجاعات =
| ارجاعات = شد <!--خالی | شد-->
| بازبینی =
| ارزیابی کمی = شد <!--خالی | شد-->
| تکمیل =
| ارزیابی کیفی = شد <!--خالی | شد-->
| اولویت = ب
| اولویت = ب <!--الف | ب | ج | د-->
| کیفیت = ب
| کیفیت = متوسط <!--خیلی خوب | خوب | متوسط | ضعیف-->
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۱

سؤال

جمع‌آوری قرآن اولین بار در چه تاریخی انجام شده است و آیا پیامبر اکرم(ص) در تدوین و ترتیب قرآن نظارت داشته‌اند یا این امر به تشخیص صحابه انجام شده است؟


مفسران و عالمان اسلامی، در تدوین و جمع‌آوری قرآن که توسط چه کسی و چه زمانی انجام شده است اختلاف دارند. عده‌ای بر این باور هستند که ترتیب آیات و سوره‌ها امری توقیفی بوده و به دست خود پیامبر(ص) و در زمان ایشان انجام گرفته است. در مقابل برخی معتقد هستند تدوین و جمع‌آوری قرآن پس از پیامبر(ص) و به ابتکار، اجتهاد و اختیار صحابه بوده است.

ترتیب سوره‌ها و آیات

گردآوری قرآن در عصر پیامبر(ص)

برخی از دانشمندان علوم قرآنی بر این باورند قرآنی که امروز وجود دارد، دقیقا با همین ترتیب سوره‌ها و آیات، در زمان پیامبر جمع‌آوری شده است.[۱][۲] این گروه دلایلی برای اعتقاد خود آورده‌اند. از جمله:[۳]

  • اهتمام پیامبر به قرآن که توجه به تلاوت و حفظ قرآن می‌دادند.
  • حافظان قرآن نزد پیامبر قرآن را عرضه می‌داشتند.
  • حضور کاتبان قرآن که پیامبر وحی را بر آنان املاء می‌نمود و آنها می‌نوشتند و پیامبر اغلاط آنها را می‌گرفت و متن مکتوب را تصحیح می‌کرد. این، نشان‌دهنده اِشراف و حساسیت پیامبر بر کتابت قرآن است.
  • ختم کردن قرآن در آن زمان بود که نشان‌دهنده وجود آغاز و پایان قرآن در آن زمان دارد.
  • روایاتی وجود دارد که صحابه در زمان پیامبر قرآن را جمع‌آوری کردند.
  • دلایل دیگری وجود دارد که غیر تاریخی است که به این دلیل می‌توان اشاره کرد که تسامح پیامبر در این موضوع پذیرفتنی نیست؛ از این جهت که عدم جمع آوری و ترتیب و تدوین قرآن توسط پیامبر(ص) رسوخ تحریف و پراکندگی و تعدد نسخ را باز می‌کرد و تحریف قرآن در طول تاریخ امری ممکن می‌شد. به معنای دیگر، جمع آوری قرآن جزئی از رسالت پیامبر(ص) بود.

مجموعه ادله، نشان می‌دهد ترتیب سوره‌ها و آیات توسط شخص پیامبر(ص) انجام گرفته است. یا اینکه اگر هم توسط صحابه جمع‌آوری شده، در چارچوب سفارش‌ها و توصیه‌های پیامبر بوده است وگرنه چطور ممکن است تمام صحابه به یک اجتهاد واحد برسند که فلان سوره کجای قرآن باشد و آغاز و پایان قرآن با چه سوره‌هایی باشد. حتما شخص پیامبر، نظریاتی در این باره داده است که صحابه به یک نظر واحد در این باره رسیدند.

تدوین قرآن پس از پیامبر(ص)

مقالهٔ اصلی: ترتیب سوره‌های قرآن توسط صحابه

جمع آوری قرآن پس از پیامبر و توسط صحابه انجام گرفته است. سیوطی بر این نظر است که علمای اسلام بر این عقیده متفق هستند.[۴] گفته شده است که اولین بار زمان خلیفه اول و با تلاش زید بن ثابت مصحف تدوین شده است. پیش از آن هم امام علی(ع) مصحفی را تدوین کرده بود. بزرگانی از صحابه هم به تدوین و جمع آوری قرآن پرداختند. همین امر باعث شد که نسخ متعددی از قرآن بوجود بیاید که به علت عدم اعراب گذاری، به اختلاف قرائت انجامید. به همین سبب این تعدد نسخ، انگیزه یکی شدن مصاحف در زمان عثمان گردید.[۵]

شکل‌گیری مصحف واحد

در زمان پیامبر(ص) امر کتابت وحی انجام می‌گرفته است. اما چون نزول وحی ادامه داشت، قرآن در یک نسخه واحد جمع آوری نشده بود. عمده‌ترين كاتبان وحى، امام علی(ع)، أبىّ بن كعب و زيد بن ثابت بودند و ديگر كاتبان وحى، در مرتبه بعد قرار داشتند.[۶] برخی مهمترین کاتبان وحی در زمان مکه را خلفای راشدین، طلحه و زبیر، سعدبن ابی وقاص و... را می دانند.[۱]

در زمان خلافت خلیفه اول، جمع آوری مصحف توسط زید بن ثابت انجام گرفت. بزرگانى از صحابه همچون امام علی(ع) نیز به جمع «مصحف» پرداختند و آنان كه از موقعیت ممتازى برخوردار بودند، مصاحفشان به سرعت مورد توجه مسلمانان قرارگرفت.[۵]

کار اصلی و مهم در زمینه حذف نسخ متعدد که تعارضاتی باهم داشته‌اند و اعلام یک نسخه واحد، در زمان عثمان انجام گرفته است که با گردآوری حافظان و کاتبان قرآن، این کار انجام شد. افراد زیادی مصحف‌ها را جمع‌آوری می‌کردند که از نظر صلاحیت و استعداد و توانایی، یکسان نبودند و لذا با یکدیگر رابطه‌ای نداشتند و نسخه هر کدام از نظر روش، ترتیب، قرائت و… متفاوت بود. اختلاف در مصحف‌ها و قرائت‌ها، موجب اختلاف در میان مردم می‌شد؛ لذا خلیفه سوم به پیشنهاد حذیفه بن یمان به فکر یکسان کردن مصاحف برآمد. عثمان با مشورت صحابه به این نتیجه رسید، مصحف‌ها را یکسان کند و کمیته‌ای به مسئولیت و سرپرستی اُبی بن کعب تشکیل شد و کار یکسان‌سازی مصحف‌ها را شروع کرد.[۷]

سیوطی می‌گوید: حضرت علی(ع) نیز در این باره رأی موافق خود را به گونه‌ای اصولی اظهار نمود[۸] از آنجا که مصاحف متعدد، با قرائت‌ها و لهجه‌های گوناگون، موجب اختلاف جدی در امر آیات قرآن کریم می‌شد، خلیفه سوم، برای خاتمه دادن به اضطراب و نابسامانی‌ها در قرائات قرآن کریم، بعد از تدوین مصحف واحد، دستور داد سایر مصحف‌ها را بسوزانند و این عمل، باعث انتقاد و سرزنش به عثمان شد.[۷]

تأیید ائمه بر قرآنِ جمع‌آوری شده

امامان معصوم(ع) قائل‌اند که قرآن کریم را باید طبق نسخه و قرائت مرسوم قرائت کرد؛ همان‌طور که امام علی(ع) پس از آن که به خلافت رسید، مردم را بر آن داشت تا به همان مصحف جمع‌آوری شده توسط عثمان، ملتزم باشند و تغییری در آن ندهند. این بدان جهت بود که از آن پس، هیچ‌کس به عنوان اصلاح قرآن کریم، تغییر و تحریفی در آن به وجود نیاورد.[۹] همچنین شیعه به تبعیت از امامان معصوم(ع) معتقد است قرآنی که امروزه در دست مسلمانان است، همان قرآن کامل و جامع است و هرگز تحریف و تغییری در آن صورت نگرفته است؛ چنان‌که شخصی در محضر امام صادق(ع) عبارتی از قرآن کریم را بر خلاف قرائت دیگران قرائت کرد. امام(ع) به او فرمود: «دیگر این گونه قرائت مکن و همان گونه که همگان قرائت می‌کنند، قرائت نما».[۱۰]

مطالعه بیشتر

  1. تاریخ و علوم قرآن، میر محمدی زرندی.
  2. نگاهی به قرآن، علی اکبر قرشی.
  3. تاریخ قرآن، آیت الله معرفت.
  4. علوم قرآن، آیت الله معرفت.


منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ خرمشاهی، بهاءالدین. دانشنامه قرآن کریم. ج. ۱. ص. ۴۵۹.
  2. ↑ زقزوق، محمود حمدی (۱۴۲۳). الموسوعة القرآنیة المتخصصة. القاهرة: وزارة الاوقاف. المجلس الاعلی للشئون الاسلامية. ص. ۲۲۴.
  3. ↑ مرتضی عاملی، سید جعفر (۱۳۶۸). تاریخ تدوین قرآن کریم. کیهان اندیشه.
  4. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر (۱۳۹۴). الاتقان فی علوم القرآن. ج. ۱. القاهرة: الهيئة المصرية العامة للكتاب. ص. ۱۳۵.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ جوان آراسته، حسین. درسنامه علوم قرآنى. ج. ۱. ص. ۷.
  6. ↑ معرفت، محمدهادى. تاريخ قرآن. ج. ۱. ص. ۲۸.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ معرفت، محمدهادی. التمهید فی علوم القرآن. ج. ۱. ص. ۳۳۴–۳۸۵.
  8. ↑ الاتقان فی علوم القرآن. ج. ۱. ص. ۱۲۶.
  9. ↑ پژوهشی در تاریخ قرآن. ص. ۴۴۸–۴۶۲.
  10. ↑ حر عاملی، محمد. وسائل الشیعه. ج. ۴. ص. ۸۲۱.
مقاله‌های مرتبط
برگرفته از «https://fa.wikipasokh.com/index.php?title=جمع‌آوری_و_تدوین_قرآن_کریم&oldid=77433»