روح در آیه «تنزل الملائکة و الروح»: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
کلمه «روح» ۲۱ مرتبه در قرآن آمده و در معنای روحی که در کالبد انسان<ref>سوره سجده، آیه ۹.</ref> است، به معنای وحی،<ref>سوره غافر، آیه ۱۵.</ref> قرآن<ref>سوره شوری، آیه ۵۲.</ref> و [[روح القدس]] (جبرئیل)<ref>سوره بقره، آیه ۸۷.</ref> به کار رفته است. | کلمه «روح» ۲۱ مرتبه در قرآن آمده و در معنای روحی که در کالبد انسان<ref>سوره سجده، آیه ۹.</ref> است، به معنای وحی،<ref>سوره غافر، آیه ۱۵.</ref> قرآن<ref>سوره شوری، آیه ۵۲.</ref> و [[روح القدس]] (جبرئیل)<ref>سوره بقره، آیه ۸۷.</ref> به کار رفته است. | ||
بیشتر مفسران معنای روح در آیه ۴ [[سوره قدر]] را [[جبرئیل]] می‌دانند. برخی هم آن را وحی می‌دانند و نیز بعضی گفته‌اند روح گروهی از فرشتگانند که ملائکه آنها را نمی‌بینند و در [[شب قدر]] فرود می‌آیند از موقع غروب آفتاب تا طلوع فجر.<ref>طبرسی، ترجمه تفسیر مجمع البیان، ج۲۷، ص | بیشتر مفسران معنای روح در آیه ۴ [[سوره قدر]] را [[جبرئیل]] می‌دانند. برخی هم آن را وحی می‌دانند و نیز بعضی گفته‌اند روح گروهی از فرشتگانند که ملائکه آنها را نمی‌بینند و در [[شب قدر]] فرود می‌آیند از موقع غروب آفتاب تا طلوع فجر.<ref>طبرسی، ترجمه تفسیر مجمع البیان، ج۲۷، ص ۲۰۵. | ||
ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص: | ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص: ۳۵۶. | ||
میبدی، کشف الاسرار و عدة الابرار، ج۱۰، ص | میبدی، کشف الاسرار و عدة الابرار، ج۱۰، ص ۵۶۲. | ||
ملا فتح‌الله کاشانی، منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، ج۱۰، ص | ملا فتح‌الله کاشانی، منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، ج۱۰، ص ۳۱۰. | ||
محمد جواد مغنیه، ترجمه تفسیر کاشف، ج۸، ص ۱۴۸.</ref> در [[تفسیر کشاف]] که یکی از تفسیرهای اهل تسنن است، آمده که مراد از روح، جبرئیل است.<ref>زمخشری، تفسیر الکشاف، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۴، ص۲۷۳.</ref> | محمد جواد مغنیه، ترجمه تفسیر کاشف، ج۸، ص ۱۴۸.</ref> در [[تفسیر کشاف]] که یکی از تفسیرهای اهل تسنن است، آمده که مراد از روح، جبرئیل است.<ref>زمخشری، تفسیر الکشاف، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۴، ص۲۷۳.</ref> | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۳
روح در آیه تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ، را بیشتر مفسران جبرئیل می‌دانند. گفته‌اند به دلیل اهمیت و بزرگی جایگاه او، ذکر خاص بعد از عام است که نام جبرئیل را پس از نام فرشتگان ذکر کرده است. برخی مفسران با توجه به آیه ۸۵ سوره اسراء که روح را از امر پروردگار می‌داند، گفته‌اند روح امری است خارج از طبیعت که از جانب خداوند می‌آید و فرشته نیست و جنس دیگری است و نیز بعضی گفته‌اند موجودی است بالاتر از فرشتگان.
متن و ترجمه آیه
| ﴿ | تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ
فرشتگان و «روح» در آن شب به اذن پروردگارشان برای (تقدیر) هر کاری نازل می‌شوند. قدر:۴ |
﴾ |
معنا و مقصود روح
کلمه «روح» ۲۱ مرتبه در قرآن آمده و در معنای روحی که در کالبد انسان[۱] است، به معنای وحی،[۲] قرآن[۳] و روح القدس (جبرئیل)[۴] به کار رفته است.
بیشتر مفسران معنای روح در آیه ۴ سوره قدر را جبرئیل می‌دانند. برخی هم آن را وحی می‌دانند و نیز بعضی گفته‌اند روح گروهی از فرشتگانند که ملائکه آنها را نمی‌بینند و در شب قدر فرود می‌آیند از موقع غروب آفتاب تا طلوع فجر.[۵] در تفسیر کشاف که یکی از تفسیرهای اهل تسنن است، آمده که مراد از روح، جبرئیل است.[۶]
علامه طباطبایی در تفسیر خود ذیل آیه ۴ سوره قدر اعتقاد دارد مراد از روح در این آیه، همان «روح از امر پروردگارم می‌باشد»[۷] است که در سوره اسرا آمده است.[۸] شهید مطهری اعتقاد دارد که روح از جنس عالم طبیعت نیست، یا این روح فرشته خاصی است که همان جبرئیل است و به اعتبار اینکه شأن و منصب او این است که حامل علوم و الهام بخش است جداگانه ذکر شده است، یا مقصود موجود دیگری است که از سنخ ملائکه نیست.[۹]
برخی هم گفته‌اند روح مخلوق عظیمی است ما فوق فرشتگان؛ چنان‌که از امام صادق(ع) از روح سؤال کردند آیا روح همان جبرئیل نیست؛ امام صادق(ع) فرمود روح فرشته‌ای است که از جبرئیل بزرگتر است. چون جبرئیل از ملائک‌هاست ولی روح بزرگتر از ملائکه می‌باشد.[۱۰]
منابع
- ↑ سوره سجده، آیه ۹.
- ↑ سوره غافر، آیه ۱۵.
- ↑ سوره شوری، آیه ۵۲.
- ↑ سوره بقره، آیه ۸۷.
- ↑ طبرسی، ترجمه تفسیر مجمع البیان، ج۲۷، ص ۲۰۵. ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص: ۳۵۶. میبدی، کشف الاسرار و عدة الابرار، ج۱۰، ص ۵۶۲. ملا فتح‌الله کاشانی، منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، ج۱۰، ص ۳۱۰. محمد جواد مغنیه، ترجمه تفسیر کاشف، ج۸، ص ۱۴۸.
- ↑ زمخشری، تفسیر الکشاف، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج۴، ص۲۷۳.
- ↑ سوره اسراء، آیه ۸۵.
- ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ سوم، ۱۳۹۴ هـ ق، ج۲۰، ص۳۳۲.
- ↑ مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۲۸، ص۷۰۰.
- ↑ تفسیر نورالثقلین، قم، دارالتفسیر، چاپ اوّل، ۱۳۸۲، ج۴، ص۶۳۸. و نیز: ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص ۱۸۴.