باطل نشدن نماز به خاطر طولانی شدن سجده: تفاوت میان نسخه‌ها
(ایجاد مدخل: باطل نشدن نماز به خاطر طولانی شدن سجده) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۵: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[شیخ صدوق]] در روایتی از [[امام صادق(ع)]] آورده است: {{عربی بزرگ|وَ إِنَّهُ كَانَ يُصَلِّي بِأَصْحَابِهِ فَأَطَالَ سَجْدَه مِنْ سَجَدَاتِهِ فَلَمَّا سَلَّمَ قِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ لَقَدْ أَطَلْتَ هَذِهِ السَّجْدَه فَقَالَ | [[شیخ صدوق]] در روایتی از [[امام صادق(ع)]] آورده است: {{عربی بزرگ|وَ إِنَّهُ كَانَ يُصَلِّي بِأَصْحَابِهِ فَأَطَالَ سَجْدَه مِنْ سَجَدَاتِهِ فَلَمَّا سَلَّمَ قِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ لَقَدْ أَطَلْتَ هَذِهِ السَّجْدَه فَقَالَ نَعَمْ إِنَّ ابْنِي ارْتَحَلَنِي فَكَرِهْتُ أَنْ أُعَجِّلَهُ حَتَّى يَنْزِل<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، معانی الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۳۵۱.</ref> | ||
|ترجمه=و رسول خدا با اصحاب‌شان نماز مى‌خواندند، يكى از سجده‌ها را طولانى كردند و وقتى سلام دادند، پرسیدند: يا رسول اللَّه چرا سجده را طولانى | |ترجمه=و رسول خدا با اصحاب‌شان نماز مى‌خواندند، يكى از سجده‌ها را طولانى كردند و وقتى سلام دادند، پرسیدند: يا رسول اللَّه چرا سجده را طولانى کرديد؟ پاسخ داد: فرزندم برشانه‌ام سوار بود و من دوست نداشتم او را پائين آورم، صبر كردم تا خودش پائين بيايد.}} | ||
[[پیامبر(ص)]] در نماز خود سجده را طول داده است و این کار نماز را باطل نمی‌کند. آنچه نماز را باطل می‌کند مکث همراه با سکوت طولانی و نگفتن ذکر است.<ref>یزدی، محمد کاظم، العروه الوثقی، آخوندی، ۱۳۹۷، ص۲۵۰.</ref> طول دادن سجده نه تنها نماز را باطل نمی‌کند بلکه یکی از مستحبات در [[نماز]] است.<ref>یزدی، محمد کاظم، العروه الوثقی، آخوندی، ۱۳۹۷، ص۲۳۴.</ref> | |||
برخی از کارهای عادی | برخی از کارهای عادی نماز را باطل نمی‌کند از جمله: حرکت دادن انگشتان، با اشاره چیزی را به کسی فهماندن، بغل کردن و در آغوش نگاه داشتن بچه و دیگر اموری که با موالات نماز منافات نداشته باشد و صورت نماز را به هم نزند.<ref>موسوی خمینی، روح‌الله، تحریر الوسیله، بیروت، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۸۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۶: | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۸
در روایتی آمده است: پیامبر(ص) وقتی مشغول نماز بودند، امام حسن و امام حسین(ع) بر روی شانه‌های پیامبر رفتند و پیامبر سجده را طولانی می‌کرد تا آن دو پایین آیند، از طرفی در فتوای مراجع تقلید داریم که حالاتی از نماز اگر در عرف صدق نماز خواندن نکند نماز باطل است، آیا دو مطلب در تضادّ نیستند؟
شیخ صدوق در روایتی از امام صادق(ع) آورده است:
| « | وَ إِنَّهُ كَانَ يُصَلِّي بِأَصْحَابِهِ فَأَطَالَ سَجْدَه مِنْ سَجَدَاتِهِ فَلَمَّا سَلَّمَ قِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ لَقَدْ أَطَلْتَ هَذِهِ السَّجْدَه فَقَالَ نَعَمْ إِنَّ ابْنِي ارْتَحَلَنِي فَكَرِهْتُ أَنْ أُعَجِّلَهُ حَتَّى يَنْزِل[۱]
و رسول خدا با اصحاب‌شان نماز مى‌خواندند، يكى از سجده‌ها را طولانى كردند و وقتى سلام دادند، پرسیدند: يا رسول اللَّه چرا سجده را طولانى کرديد؟ پاسخ داد: فرزندم برشانه‌ام سوار بود و من دوست نداشتم او را پائين آورم، صبر كردم تا خودش پائين بيايد. |
» |
پیامبر(ص) در نماز خود سجده را طول داده است و این کار نماز را باطل نمی‌کند. آنچه نماز را باطل می‌کند مکث همراه با سکوت طولانی و نگفتن ذکر است.[۲] طول دادن سجده نه تنها نماز را باطل نمی‌کند بلکه یکی از مستحبات در نماز است.[۳]
برخی از کارهای عادی نماز را باطل نمی‌کند از جمله: حرکت دادن انگشتان، با اشاره چیزی را به کسی فهماندن، بغل کردن و در آغوش نگاه داشتن بچه و دیگر اموری که با موالات نماز منافات نداشته باشد و صورت نماز را به هم نزند.[۴]