دعای امام حسین(ع) در صبح عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | |||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
امام حسین(ع) در صبح عاشورا دعایی خوانده است؛ منبع و محتوای این دعا چیست؟ | امام حسین(ع) در صبح عاشورا دعایی خوانده است؛ منبع و محتوای این دعا چیست؟ | ||
| خط ۸: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|اندازه=گوچک|امام حسین}} | {{درگاه|اندازه=گوچک|امام حسین}} | ||
'''دعای امام حسین(ع) در صبح عاشورا''' در برخی از معتبرترین متون تاریخی نقل شده و محتوای آن نشان‌دهنده ایمان عمیق [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و تکیه او به خداوند در سخت‌ترین لحظات حیات است.<ref>محدثی، جواد، پيام‌هاى عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۶.</ref> | |||
این دعایی است که امام حسین(ع) در صبح [[روز عاشورا]] و پس از ادای نماز صبح، در زمانی که مشغول آرایش سپاه خود بود، خواند. امام(ع) در این هنگام چشمش به تعداد فراوان سپاه کوفه افتاد که از کثرت همچون امواج دریا به‌چشم می‌آمدند. در این حال، امام حسین(ع) دست‌های خود را به‌سوی آسمان بلند کرد و این [[دعا]] را زمزمه کرد:<ref>نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۱ش، ص۲۱۸-۲۱۹.</ref> | |||
{{عربی|اَللّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتي في كُلِّ كَرْب، وَ أَنْتَ رَجائي في كُلِّ شِدَّة، وَ أَنْتَ لي في كُلِّ أَمْر نَزَلَ بِي ثِقَةٌ وَ عُدَّةٌ، كَمْ مِنْ هَمٍّ يَضْعُفُ فيهِ الْفُؤادُ وَ تَقِلُّ فيهِ الْحيلَةُ، وَ يُخْذَلُ فيهِ الصَّديقُ وَ يُشْمِتُ فيهِ الْعَدُوُّ، أَنْزَلْتُهُ بِكَ وَ شَكَوْتُهُ إِلَيْكَ، رَغْبَةً مِنِّي إِلَيْكَ عَمَّنْ سِواكَ، فَفَرَّجْتَهُ عَنّي وَ كَشَفْتَهُ، فَأَنْتَ وَلِىُّ كُلِّ نِعْمَة، وَ صاحِبُ كُلِّ حَسَنَة وَ مُنْتَهى كُلِّ رَغْبَة|ترجمه=پروردگارا، تو تكيه‌گاه من در هر اندوه و اميد من در هر سختی و ناراحتى هستى و تو در هر مشكلى كه براى من پيش آيد پشت و پناه منى. چه‌بسا اندوهى كه قلب در آن ناتوان و چاره در آن اندک است و دوست در آن خوار مى‌شد و دشمن شماتت مى‌كرد و من همه آنها را به پيشگاه تو آوردم و شكوه نمودم تا از همگان بريده و تنها به تو رو آورده باشم و تو مرا از آن گرفتاری‌ها نجات بخشيدى. تو ولى هر نعمت و صاحب هر كاری و خير و منتهاى هر مقصودى}}.<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری (تاريخ الامم والملوک)، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بی‌تا، ج۴، ص۳۲۱.</ref> | |||
این دعا در برخی از معتبرترین منابع تاریخی نقل شده است؛ از جمله طبقات ابن‌سعد،<ref>ابن‌سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد، الطبقات الكبرى، بیروت، دارالکتب العلمیة، بی‌تا، ج۱۰، ص۴۶۸.</ref> [[تاریخ طبری]]،<ref>طبری، تاریخ الطبری، ج۴، ص۳۲۱.</ref> [[الإرشاد|الارشاد]]<ref>مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، قم، المؤتمر العالمی لألفية الشيخ المفيد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۶.</ref> و تاریخ دمشق<ref>ابن‌عساکر، علی بن الحسن، تاریخ دمشق، تحقیق عمرو بن غرامة العمروی، بیروت، دارالفكر للطباعة والنشر والتوزيع، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۲۱۷.</ref> نقل شده است. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
| خط ۱۷: | خط ۲۲: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]] | [[رده:درگاه امام حسین(ع)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۲
امام حسین(ع) در صبح عاشورا دعایی خوانده است؛ منبع و محتوای این دعا چیست؟
دعای امام حسین(ع) در صبح عاشورا در برخی از معتبرترین متون تاریخی نقل شده و محتوای آن نشان‌دهنده ایمان عمیق امام حسین(ع) و تکیه او به خداوند در سخت‌ترین لحظات حیات است.[۱]
این دعایی است که امام حسین(ع) در صبح روز عاشورا و پس از ادای نماز صبح، در زمانی که مشغول آرایش سپاه خود بود، خواند. امام(ع) در این هنگام چشمش به تعداد فراوان سپاه کوفه افتاد که از کثرت همچون امواج دریا به‌چشم می‌آمدند. در این حال، امام حسین(ع) دست‌های خود را به‌سوی آسمان بلند کرد و این دعا را زمزمه کرد:[۲]
«اَللّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتي في كُلِّ كَرْب، وَ أَنْتَ رَجائي في كُلِّ شِدَّة، وَ أَنْتَ لي في كُلِّ أَمْر نَزَلَ بِي ثِقَةٌ وَ عُدَّةٌ، كَمْ مِنْ هَمٍّ يَضْعُفُ فيهِ الْفُؤادُ وَ تَقِلُّ فيهِ الْحيلَةُ، وَ يُخْذَلُ فيهِ الصَّديقُ وَ يُشْمِتُ فيهِ الْعَدُوُّ، أَنْزَلْتُهُ بِكَ وَ شَكَوْتُهُ إِلَيْكَ، رَغْبَةً مِنِّي إِلَيْكَ عَمَّنْ سِواكَ، فَفَرَّجْتَهُ عَنّي وَ كَشَفْتَهُ، فَأَنْتَ وَلِىُّ كُلِّ نِعْمَة، وَ صاحِبُ كُلِّ حَسَنَة وَ مُنْتَهى كُلِّ رَغْبَة؛ پروردگارا، تو تكيه‌گاه من در هر اندوه و اميد من در هر سختی و ناراحتى هستى و تو در هر مشكلى كه براى من پيش آيد پشت و پناه منى. چه‌بسا اندوهى كه قلب در آن ناتوان و چاره در آن اندک است و دوست در آن خوار مى‌شد و دشمن شماتت مى‌كرد و من همه آنها را به پيشگاه تو آوردم و شكوه نمودم تا از همگان بريده و تنها به تو رو آورده باشم و تو مرا از آن گرفتاری‌ها نجات بخشيدى. تو ولى هر نعمت و صاحب هر كاری و خير و منتهاى هر مقصودى».[۳]
این دعا در برخی از معتبرترین منابع تاریخی نقل شده است؛ از جمله طبقات ابن‌سعد،[۴] تاریخ طبری،[۵] الارشاد[۶] و تاریخ دمشق[۷] نقل شده است.
منابع
- ↑ محدثی، جواد، پيام‌هاى عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۶.
- ↑ نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۱ش، ص۲۱۸-۲۱۹.
- ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری (تاريخ الامم والملوک)، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بی‌تا، ج۴، ص۳۲۱.
- ↑ ابن‌سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد، الطبقات الكبرى، بیروت، دارالکتب العلمیة، بی‌تا، ج۱۰، ص۴۶۸.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، ج۴، ص۳۲۱.
- ↑ مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، قم، المؤتمر العالمی لألفية الشيخ المفيد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۶.
- ↑ ابن‌عساکر، علی بن الحسن، تاریخ دمشق، تحقیق عمرو بن غرامة العمروی، بیروت، دارالفكر للطباعة والنشر والتوزيع، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۲۱۷.