تناقض ازدواج با فتنه بودن همسران و اولاد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۵: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
هیچ تضادی میان ترغیب [[اسلام]] به [[ازدواج از نگاه قرآن| | هیچ تضادی میان ترغیب [[اسلام]] به [[ازدواج از نگاه قرآن|ازدواج]] و دشمن بودن همسران و فرزندان و فتنه بودن اموال و اولاد نیست. ازدواج دارای ثواب بزرگ است، پاسخ مثبت به خواست فطرت انسان و یک امر فطری میباشد. مخالفت با ازدواج مخالفت با اقتضای فطرت و نوع خلقت انسان میباشد. رسیدن به اجر عظیم در این آیات فقط با ازدواج کردن و پیروز شدن در امتحان به سبب همسر، فرزند و مال دنیا محقق میشود و اگر ازدواج نباشد اجر عظیم معنا و نمود پیدا نمیکند؛ زیرا زندگی دنیا، نعمتها، بلاها و گرفتاریهای آن، عوامل امتحاناند. از اینروی تشکیل [[جایگاه خانواده در قرآن|خانواده]] هم میتواند انسان را به پاداش بزرگ برساند و هم سبب [[امتحان الهی در قرآن|امتحان]] انسان باشد که همسر، فرزند و اموال اسباب امتحان هستند. | ||
== | == اموال و اولاد ابزاری برای امتحان == | ||
میزان علاقه انسان به اموال، اولاد، همسران، چگونگی حفظ اموال، چگونگی خرج کردن و چگونگی نگهداری آن، هریک از مهمترین ابزارهای آزمایش هستند: {{قرآن|إِنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَه وَ اللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظیمٌ| ترجمه=اموال و فرزندانتان فقط وسیله آزمایش شما هستند؛ و خداست که پاداش عظیم نزد اوست.|سوره=تغابن|آیه=۱۵}} آزمایش بودن اموال و فرزندان به خاطر این است که اینها از زینتهای جذاب زندگی دنیاست، نفس آدمی به سوی آنها آن چنان جذب میشود که از نظر اهمیت همپایه آخرت و اطاعت پروردگارش قرار داده، در سر دو راهی قرار میگیرد.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۱۹ ص۵۱۷.</ref> | |||
[[قرآن]] در آیه دیگری نیز بعد از فتنه خواندن اموال و اولاد، سخن از اجر عظیم به میان آورده است.<ref>سوره انفال، آیه۲۸.</ref> هرگاه انسان بر سر دو راهی جاذبه اموال و دعوت همسر و فرزندان از یک سو و دعوت خدا و رسول از سوی دیگر قرار گرفت و به خوبی از عهده آزمایش برآمد، آنگاه است که نزد خدا اجر عظیم دارد و این پاداش به کسانی تعلق دارد که در امتحان الهی پروز شوند.<ref>رضایی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر، قم، پژوهشهای تفسیر و علوم قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۷ش، ج۸، ص۶۷.</ref> | |||
«مِنْ أَزْوَاجِکُمْ» یعنی بعضی از همسران مؤمنین با مؤمنان دشمنی میورزند نه همه آنان و عداوت به | == اموال و اولاد ابزاری شیطانی برای غفلت از خدا == | ||
قرآن [[غفلت|غافل شدن]] از یاد خدا به خاطر توجه به مال و اولاد را یادآوری میکند: {{قرآن|یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تُلْهِکُمْ أَمْوالُکُمْ وَ لا أَوْلادُکُمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ|ترجمه= ای کسانی که ایمان آوردهاید! اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نکند و کسانی که چنین کنند، زیانکارانند.|سوره= منافقون|آیه=۹}} | |||
یکی از عوامل مهم نفاق دوست داشتن دنیا و علاقه افراطی به اموال و فرزندان است. خداوند مؤمنان را از چنین علاقه افراطی بازمیدارد و آنها را زیانکاران میداند: {{قرآن|وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ}} | |||
اموال و اولاد از مواهب الهی هستند تا آنجا که از آنها در راه خدا و رسیدن به سعادت کمک گرفته شود. علاقه بیش از اندازه به آنها سدی در میان انسان و خدا ایجاد کند و تعبیر به «خاسرون» (زیانکاران) به خاطر آن است که [[دلبستگی به دنیا|دلبستگی به دنیا]] چنان انسان را سرگرم میکند که سرمایههای وجودی خویش را در راه لذات ناپایدار و گاهی اوهام و پندارها، صرف میکند و با دست خالی از این دنیا میرود در حالی که با داشتن سرمایههای بزرگ برای زندگی جاویدانش کاری نکرده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۷۲.</ref> | |||
== دشمنی برخی از همسران و فرزندان نه همه آنها == | |||
قرآن دشمنی برخی همسران و فرزندان را به «مؤمنین» ارتباط داده است: {{قرآن| یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِکُمْ وَأَوْلَادِکُمْ عَدُوًّا لَکُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ|ترجمه=ای کسانی که ایمان آوردهاید! بعضی از همسران و فرزندانتان دشمنان شما هستند، از آنها برحذر باشید؛ و اگر عفو کنید و چشم بپوشید و ببخشید، (خدا شما را میبخشد)؛ چرا که خداوند بخشنده و مهربان است.|سوره=تغابن|آیه=۱۴}} | |||
'''«مِنْ أَزْوَاجِکُمْ»''' یعنی بعضی از همسران مؤمنین با مؤمنان دشمنی میورزند نه همه آنان و عداوت به خاطرایمان است و اینها میخواهند همسران خود را از اصل ایمان یا از کارهای پسندیده، منصرف کنند. میخواهند کفر و گناهان بزرگ از قبیل بخل و خودداری از [[انفاق در قرآن|انفاق در راه خدا]] را بر آنان تحمیل کنند، چون دوست میدارند همسرانشان بجای علاقهمندی به راه خدا، فقط به اولاد و همسران خود علاقهمند باشند و برای تأمین آسایش آنان به مال مردم دست بزنند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۵۱۶.</ref> | |||
خدا دستور میدهد از این گونه زنان و فرزندان حذر شود و رضای آنها مقدم بر رضای خدا نگردد. | خدا دستور میدهد از این گونه زنان و فرزندان حذر شود و رضای آنها مقدم بر رضای خدا نگردد. | ||
خط ۳۸: | خط ۴۵: | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ب | | اولویت = ب |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۸
بر اساس آموزههای دینی از یک سو اسلام ازدواج را مایه حفظ ایمان دانسته است و از سوی دیگر خداوند همسران و فرزندان مؤمنین را دشمن آنان و اموال و اولاد را فتنه معرفی نموده است، پس بهتر که انسان خود را گرفتار دشمنی همسران و فرزندان و فتنه اموال و اولاد نکرده و ازدواج را ترک نموده و به تنهایی زندگی کند تا به اجر عظیمی که نزد خدا است برسد چون خدا فرموده: والله عنده اجر عظیم؟
هیچ تضادی میان ترغیب اسلام به ازدواج و دشمن بودن همسران و فرزندان و فتنه بودن اموال و اولاد نیست. ازدواج دارای ثواب بزرگ است، پاسخ مثبت به خواست فطرت انسان و یک امر فطری میباشد. مخالفت با ازدواج مخالفت با اقتضای فطرت و نوع خلقت انسان میباشد. رسیدن به اجر عظیم در این آیات فقط با ازدواج کردن و پیروز شدن در امتحان به سبب همسر، فرزند و مال دنیا محقق میشود و اگر ازدواج نباشد اجر عظیم معنا و نمود پیدا نمیکند؛ زیرا زندگی دنیا، نعمتها، بلاها و گرفتاریهای آن، عوامل امتحاناند. از اینروی تشکیل خانواده هم میتواند انسان را به پاداش بزرگ برساند و هم سبب امتحان انسان باشد که همسر، فرزند و اموال اسباب امتحان هستند.
اموال و اولاد ابزاری برای امتحان
میزان علاقه انسان به اموال، اولاد، همسران، چگونگی حفظ اموال، چگونگی خرج کردن و چگونگی نگهداری آن، هریک از مهمترین ابزارهای آزمایش هستند: ﴿إِنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَه وَ اللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظیمٌ؛ اموال و فرزندانتان فقط وسیله آزمایش شما هستند؛ و خداست که پاداش عظیم نزد اوست.﴾(تغابن:۱۵) آزمایش بودن اموال و فرزندان به خاطر این است که اینها از زینتهای جذاب زندگی دنیاست، نفس آدمی به سوی آنها آن چنان جذب میشود که از نظر اهمیت همپایه آخرت و اطاعت پروردگارش قرار داده، در سر دو راهی قرار میگیرد.[۱]
قرآن در آیه دیگری نیز بعد از فتنه خواندن اموال و اولاد، سخن از اجر عظیم به میان آورده است.[۲] هرگاه انسان بر سر دو راهی جاذبه اموال و دعوت همسر و فرزندان از یک سو و دعوت خدا و رسول از سوی دیگر قرار گرفت و به خوبی از عهده آزمایش برآمد، آنگاه است که نزد خدا اجر عظیم دارد و این پاداش به کسانی تعلق دارد که در امتحان الهی پروز شوند.[۳]
اموال و اولاد ابزاری شیطانی برای غفلت از خدا
قرآن غافل شدن از یاد خدا به خاطر توجه به مال و اولاد را یادآوری میکند: ﴿یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تُلْهِکُمْ أَمْوالُکُمْ وَ لا أَوْلادُکُمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید! اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نکند و کسانی که چنین کنند، زیانکارانند.﴾(منافقون:۹)
یکی از عوامل مهم نفاق دوست داشتن دنیا و علاقه افراطی به اموال و فرزندان است. خداوند مؤمنان را از چنین علاقه افراطی بازمیدارد و آنها را زیانکاران میداند: ﴿وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ﴾
اموال و اولاد از مواهب الهی هستند تا آنجا که از آنها در راه خدا و رسیدن به سعادت کمک گرفته شود. علاقه بیش از اندازه به آنها سدی در میان انسان و خدا ایجاد کند و تعبیر به «خاسرون» (زیانکاران) به خاطر آن است که دلبستگی به دنیا چنان انسان را سرگرم میکند که سرمایههای وجودی خویش را در راه لذات ناپایدار و گاهی اوهام و پندارها، صرف میکند و با دست خالی از این دنیا میرود در حالی که با داشتن سرمایههای بزرگ برای زندگی جاویدانش کاری نکرده است.[۴]
دشمنی برخی از همسران و فرزندان نه همه آنها
قرآن دشمنی برخی همسران و فرزندان را به «مؤمنین» ارتباط داده است: ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِکُمْ وَأَوْلَادِکُمْ عَدُوًّا لَکُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید! بعضی از همسران و فرزندانتان دشمنان شما هستند، از آنها برحذر باشید؛ و اگر عفو کنید و چشم بپوشید و ببخشید، (خدا شما را میبخشد)؛ چرا که خداوند بخشنده و مهربان است.﴾(تغابن:۱۴)
«مِنْ أَزْوَاجِکُمْ» یعنی بعضی از همسران مؤمنین با مؤمنان دشمنی میورزند نه همه آنان و عداوت به خاطرایمان است و اینها میخواهند همسران خود را از اصل ایمان یا از کارهای پسندیده، منصرف کنند. میخواهند کفر و گناهان بزرگ از قبیل بخل و خودداری از انفاق در راه خدا را بر آنان تحمیل کنند، چون دوست میدارند همسرانشان بجای علاقهمندی به راه خدا، فقط به اولاد و همسران خود علاقهمند باشند و برای تأمین آسایش آنان به مال مردم دست بزنند.[۵]
خدا دستور میدهد از این گونه زنان و فرزندان حذر شود و رضای آنها مقدم بر رضای خدا نگردد.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۱۹ ص۵۱۷.
- ↑ سوره انفال، آیه۲۸.
- ↑ رضایی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر، قم، پژوهشهای تفسیر و علوم قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۷ش، ج۸، ص۶۷.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۷۲.
- ↑ طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۵۱۶.