منبع روایت «الناس عبید الدنیا»: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
منبع این سخن امام حسین(ع) که «مردم بندگان دنیایند» کجاست؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
. | '''روایت «النّاس عَبيدُ الدُّنيا»''' (به معنای مردم بنده دنيا هستند) از [[امام حسین(ع)]] در [[کتاب تحف العقول]] نوشته [[ابن‌شعبه حرانی]] عالم شیعی قرن چهارم نقل شده است.<ref name=":0">ابن‌شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول صلى الله عليهم، تحقیق علی‌اکبر الغفاری، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۰۴ق، ص۲۴۵.</ref> ابن‌شعبه این عبارت را در ضمن خطبه امام حسین(ع) پس از مواجهه با سپاه [[حر بن یزید|حر بن یزید ریاحی]] آورده است. این عبارت در منابع تاریخی، مانند تاریخ طبری، که این خطبه را نقل کرده‌اند نیامده است.{{عربی بزرگ|إنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنيا وَ الدّينُ لَعقٌ عَلى ألسِنَتِهِم، يَحوطونَهُ ما دَرَّت مَعائِشُهُم، فَإِذا مُحِّصوا بِالبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ | ||
= | | ترجمه = مردم بنده دنيا هستند و دين لقلقه زبان آنان است. از دین هوادارى مى‌كنند تا لوازم زندگى‌شان فراوان گردد، و چون در آزمونِ بلا قرار گيرند دينداران اندک‌شمار مى‌شوند.<ref name=":0" /> | ||
{{عربی بزرگ| | |||
| ترجمه = | |||
}} | }} | ||
= | قدیمی‌ترین منبع روایی که روایت «الناس عبید الدنیا» در آن آمده کتاب تحف العقول، نوشته ابن شعبه حرانی (درگذشته ۳۸۱ق) است.<ref name=":0" /> این عبارت را ابن‌شعبه در ضمن خطبه امام حسین(ع) در منزل ذو حسم از منزلگاه‌های میان مکه و کوفه آورده است. امام(ع) این خطبه را پس از مواجهه با سپاه حر بن یزید ریاحی ایراد کرده است.<ref>شریفی، محمود و دیگران، فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)، ترجمه علی مؤیدی، قم، نشر معروف، ۱۳۸۵ش، ص۳۹۶–۴۰۰.</ref> خوارزمی (درگذشته ۵۶۸ق)، این روایت در کتاب [[مقتل الحسین خوارزمی|مقتل الحسین]] آورده است.<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه السلام، قم، انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۳۳۶.</ref> | ||
این | |||
این خطبه در منابع تاریخی، مانند [[اعتبار تاریخ طبری|تاریخ طبری]]<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری (تاریخ الرسل و الملوک)، لیدن، مطبعة بریل، ۱۸۷۹م، ج۴، ص۳۰۵.</ref> و تاریخ دمشق ابن‌عساکر<ref>ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ دمشق، تحقیق عمرو بن غرامة العمروی، بیروت، دارالفکر للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۲۱۷.</ref> آمده است، ولی این عبارت در آن موجود نیست.<ref>شریفی و دیگران، فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)، ص۴۰۰.</ref> | |||
در ادبیات فارسی نیز بنده دنیا بودن مورد نکوهش قرار گرفته است: | |||
{{شعر|از بنده دنیا نپذیرند عبادت|بردار دل از عالم غَدّار و دگر هیچ<ref>صائب تبریزی، «[https://ganjoor.net/saeb/divan-saeb/ghazalkasa/sh2276 دیوان اشعار، غزلیات، غزل شمارهٔ ۲۲۷۶]»، سایت گنجور.</ref>}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی =حدیث | | شاخه اصلی =حدیث | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
{{#seo: | |||
|title=منبع روایت الناس عبید الدنیا - مفهوم دنیادوستی در روایات - ویکی پاسخ | |||
|title_mode=Replaced Title | |||
|keywords=الناس عبید الدنیا | |||
|description=روایت الناس عبید الدنیا به دنیاطلبی انسان اشاره دارد. در این مطلب به منبع حدیث، مفهوم و پیام اخلاقی آن پرداخته شده است. | |||
}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۴۱
سؤال
منبع این سخن امام حسین(ع) که «مردم بندگان دنیایند» کجاست؟
درگاه‌ها
روایت «النّاس عَبيدُ الدُّنيا» (به معنای مردم بنده دنيا هستند) از امام حسین(ع) در کتاب تحف العقول نوشته ابن‌شعبه حرانی عالم شیعی قرن چهارم نقل شده است.[۱] ابن‌شعبه این عبارت را در ضمن خطبه امام حسین(ع) پس از مواجهه با سپاه حر بن یزید ریاحی آورده است. این عبارت در منابع تاریخی، مانند تاریخ طبری، که این خطبه را نقل کرده‌اند نیامده است.
| « | إنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنيا وَ الدّينُ لَعقٌ عَلى ألسِنَتِهِم، يَحوطونَهُ ما دَرَّت مَعائِشُهُم، فَإِذا مُحِّصوا بِالبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ
مردم بنده دنيا هستند و دين لقلقه زبان آنان است. از دین هوادارى مى‌كنند تا لوازم زندگى‌شان فراوان گردد، و چون در آزمونِ بلا قرار گيرند دينداران اندک‌شمار مى‌شوند.[۱] |
» |
قدیمی‌ترین منبع روایی که روایت «الناس عبید الدنیا» در آن آمده کتاب تحف العقول، نوشته ابن شعبه حرانی (درگذشته ۳۸۱ق) است.[۱] این عبارت را ابن‌شعبه در ضمن خطبه امام حسین(ع) در منزل ذو حسم از منزلگاه‌های میان مکه و کوفه آورده است. امام(ع) این خطبه را پس از مواجهه با سپاه حر بن یزید ریاحی ایراد کرده است.[۲] خوارزمی (درگذشته ۵۶۸ق)، این روایت در کتاب مقتل الحسین آورده است.[۳]
این خطبه در منابع تاریخی، مانند تاریخ طبری[۴] و تاریخ دمشق ابن‌عساکر[۵] آمده است، ولی این عبارت در آن موجود نیست.[۶]
در ادبیات فارسی نیز بنده دنیا بودن مورد نکوهش قرار گرفته است:
| از بنده دنیا نپذیرند عبادت | بردار دل از عالم غَدّار و دگر هیچ[۷] | |
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ابن‌شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول صلى الله عليهم، تحقیق علی‌اکبر الغفاری، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۰۴ق، ص۲۴۵.
- ↑ شریفی، محمود و دیگران، فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)، ترجمه علی مؤیدی، قم، نشر معروف، ۱۳۸۵ش، ص۳۹۶–۴۰۰.
- ↑ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه السلام، قم، انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۳۳۶.
- ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری (تاریخ الرسل و الملوک)، لیدن، مطبعة بریل، ۱۸۷۹م، ج۴، ص۳۰۵.
- ↑ ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ دمشق، تحقیق عمرو بن غرامة العمروی، بیروت، دارالفکر للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۲۱۷.
- ↑ شریفی و دیگران، فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)، ص۴۰۰.
- ↑ صائب تبریزی، «دیوان اشعار، غزلیات، غزل شمارهٔ ۲۲۷۶»، سایت گنجور.