پرش به محتوا

اصلاب شامخه در زیارت وارث: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جز ۱ نسخه واردشده
Aliazad (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''أَصْلابِ الشَّامِخَة''' به معنای پدران بلندمرتبه، در خطاب به [[امام حسین(ع)]] در [[زیارت وارث]] آمده است.  
'''أَصْلابِ الشَّامِخَة''' به معنای پدران بلندمرتبه، در خطاب به [[امام حسین(ع)]] در زیارت وارث آمده است.  


واژه «اصلاب» به معنای شدت و قوت است و به کمر انسان به جهت سفت و محکم بودنش، صلب گفته می‌شود.<ref>مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۶۰ش، ج۶، ص۲۶۱.</ref> تعبیر اصلاب در عبارت «اصلاب شامخه» به معنای پدران است. واژه «شامخه» به معنای رفیع و بلند است.
واژه «اصلاب» به معنای شدت و قوت است و به کمر انسان به جهت سفت و محکم بودنش، صلب گفته می‌شود.<ref>مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۶۰ش، ج۶، ص۲۶۱.</ref> تعبیر اصلاب در عبارت «اصلاب شامخه» به معنای پدران است. واژه «شامخه» به معنای رفیع و بلند است.
خط ۳۷: خط ۳۷:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
{{#seo:
|title=معنای اصلاب شامخه - اشهد انك كنت نورا في الاصلاب الشامخة - ویکی پاسخ
|title_mode=Replaced Title
|keywords=عبارت «اصلاب شامخه» در زیارت وارث به نسب پاک و تبار والای امامان اشاره دارد و نشان‌دهنده جایگاه معنوی و طهارت نسل ایشان در متون دینی است.
|description=اصلاب شامخه
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۰۷

سؤال

«اصلاب شامخه» در زیارت وارث به چه معنا است؟

أَصْلابِ الشَّامِخَة به معنای پدران بلندمرتبه، در خطاب به امام حسین(ع) در زیارت وارث آمده است.

واژه «اصلاب» به معنای شدت و قوت است و به کمر انسان به جهت سفت و محکم بودنش، صلب گفته می‌شود.[۱] تعبیر اصلاب در عبارت «اصلاب شامخه» به معنای پدران است. واژه «شامخه» به معنای رفیع و بلند است.

تعبیر «اصلاب شامخه» در زیارت وارث، چنین آمده است:

«يَا مَوْلايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُورا فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ؛ ای مولای من‌، ای ابا عبداللّه شهادت می‌دهم که تو نوری بودی در صُلب‌های شامخ و رَحِم‌های پاکیزه.»[۲]

در این تعبیر، امام حسین(ع) را نوری از پدران بلندمرتبه توصیف می‌کند. این تعبیرِ زیارت وارث را چنین معنا کرده‌اند که گواهی می‌دهم که امام حسین(ع) از نسلی به وجود آمده که همه آنان، انسان‌هایی دارای مقامات بلند معنوی هستند.


منابع

  1. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۶۰ش، ج۶، ص۲۶۱.
  2. كفعمی، المصباح (جنة الأمان الواقية)، ص ۵۰۲.