درخت طلح در آیه ۲۹ سوره واقعه: تفاوت میان نسخه‌ها
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{سوال}}مراد از درخت طلح در آیه ۲۹ سوره واقعه چیست؟{{پایان سوال}} | {{سوال}}مراد از درخت طلح در آیه ۲۹ سوره واقعه چیست؟{{پایان سوال}} | ||
[[پرونده:درخت طلح نجدی.jpg|بندانگشتی|درخت طلح نجدی یا اقاقیای جیراردی، که به باور برخی از پژوهشگران، تطابق بیشتری با واژه طلح در قرآن دارد.]] | [[پرونده:درخت طلح نجدی.jpg|بندانگشتی|درخت طلح نجدی یا اقاقیای جیراردی، که به باور برخی از پژوهشگران، تطابق بیشتری با واژه طلح در قرآن دارد.]] | ||
'''طَلْح''' درختی است که در آیه ۲۹ | '''طَلْح''' درختی است که در آیه ۲۹ [[سوره واقعه]]، یکی از نعمت‌های [[اصحاب یمین]] در [[بهشت]] شمرده شده و به باور بسیاری از [[مفسران]]، منظور از آن درخت موز است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شهاب الدین احمد بن محمد، التبیان فی تفسیر غریب القرآن، دار الغرب الإسلامی - بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۳ق؛ موسوی همدانی سید محمد باقر، ترجمه تفسیر المیزان، دفتر انتشارات اسلامی جامعهٔ مدرسین حوزه علمیه قم، قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش؛ حسینی شاه عبدالعظیمی حسین بن احمد، تفسیر اثنا عشری، انتشارات میقات، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۳ش.</ref> درباره معنای این واژه در [[قرآن]]، نظرهای دیگری مانند درخت اقاقیا، مورد و مو نیز بیان شده است.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.</ref> [[خلیل بن احمد فراهیدی]] لغت‌شناس قرن دوم قمری، درخت طلح که در قرآن ذکر شده را درخت موز معنا کرده است.<ref>کتاب العین، ج۳، ص۱۶۹.</ref> [[فخرالدین طریحی|فخرالدین طُریحی]] لغت‌شناس [[شیعه]] قرن یازدهم قمری نیز، طلح را به معنای درخت موز که زیبا، سرسبز و پر عطر است دانسته است.<ref>مجمع البحرین، ج۲، ص۳۹۲.</ref> | ||
برخی پژوهشگران معاصر معتقدند واژه طلح در این آیه، با درخت اقاقیا تطابق بیشتری دارد؛ زیرا سوره واقعه از جمله [[سوره‌های مکی]] است و شیوه قرآن استفاده از مثال‌هایی از طبیعیت است که برای مخاطبانِ نخستینِ قرآن، قابل فهم باشد.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.</ref> به گفته این پژوهشگران، یکی از پوشش‌های گیاهی مکه درخت طلح نجدی (اقاقیای جیراردی) است که بیشترین مطابقت را با واژه طلح در قرآن دارد.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۸.</ref> | برخی پژوهشگران معاصر معتقدند واژه طلح در این آیه، با درخت اقاقیا تطابق بیشتری دارد؛ زیرا سوره واقعه از جمله [[سوره‌های مکی]] است و شیوه قرآن استفاده از مثال‌هایی از طبیعیت است که برای مخاطبانِ نخستینِ قرآن، قابل فهم باشد.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.</ref> به گفته این پژوهشگران، یکی از پوشش‌های گیاهی مکه درخت طلح نجدی (اقاقیای جیراردی) است که بیشترین مطابقت را با واژه طلح در قرآن دارد.<ref>رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۸.</ref> | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۹
سؤال
مراد از درخت طلح در آیه ۲۹ سوره واقعه چیست؟
طَلْح درختی است که در آیه ۲۹ سوره واقعه، یکی از نعمت‌های اصحاب یمین در بهشت شمرده شده و به باور بسیاری از مفسران، منظور از آن درخت موز است.[۱] درباره معنای این واژه در قرآن، نظرهای دیگری مانند درخت اقاقیا، مورد و مو نیز بیان شده است.[۲] خلیل بن احمد فراهیدی لغت‌شناس قرن دوم قمری، درخت طلح که در قرآن ذکر شده را درخت موز معنا کرده است.[۳] فخرالدین طُریحی لغت‌شناس شیعه قرن یازدهم قمری نیز، طلح را به معنای درخت موز که زیبا، سرسبز و پر عطر است دانسته است.[۴]
برخی پژوهشگران معاصر معتقدند واژه طلح در این آیه، با درخت اقاقیا تطابق بیشتری دارد؛ زیرا سوره واقعه از جمله سوره‌های مکی است و شیوه قرآن استفاده از مثال‌هایی از طبیعیت است که برای مخاطبانِ نخستینِ قرآن، قابل فهم باشد.[۵] به گفته این پژوهشگران، یکی از پوشش‌های گیاهی مکه درخت طلح نجدی (اقاقیای جیراردی) است که بیشترین مطابقت را با واژه طلح در قرآن دارد.[۶]
آیه و ترجمه
| ﴿ | وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ
و درختانی که میوه‌هایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است. واقعه:۲۹ |
﴾ |
منابع
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به شهاب الدین احمد بن محمد، التبیان فی تفسیر غریب القرآن، دار الغرب الإسلامی - بیروت، چاپ اول، ۱۴۲۳ق؛ موسوی همدانی سید محمد باقر، ترجمه تفسیر المیزان، دفتر انتشارات اسلامی جامعهٔ مدرسین حوزه علمیه قم، قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش؛ حسینی شاه عبدالعظیمی حسین بن احمد، تفسیر اثنا عشری، انتشارات میقات، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۳ش.
- ↑ رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.
- ↑ کتاب العین، ج۳، ص۱۶۹.
- ↑ مجمع البحرین، ج۲، ص۳۹۲.
- ↑ رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۰.
- ↑ رفیعی، مریم و دیگران، «مصداق شناسی واژه طلح در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی»، در دو فصلنامه کتاب قیم، سال دهم، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۹ش، ص۱۴۸.