لعنت شوندگان از جانب خدا و فرشتگان

سؤال

مطابق با برخی از روایات بعضی افراد علاوه بر این که نماز و عباداتشان مورد قبول واقع نمی‌شود، به ازای هر یا الله یا ربّ و ذکری که می‌گویند خداوند و فرشتگان بر وی لعنت می‌فرستند، منظور چه افرادی است؟

منظور از برخی روایات که خداوند و فرشتگان بعضی بندگان را لعن می‌کنند، می‌تواند درباره دشمنان اهل بیت(ع) و کسانی که از نعمت ولایت اهل بیت(ع) محروم هستند باشد. چنان‌که حضرت امام رضا(ع) می‌فرماید: «به هنگام هر نمازی که نمازگزار به جا می‌آورد خداوند رحمتش را بر بندگان مؤمن و کسانی که اعتقاد درست دارند فرو می‌فرستد و بر بعضی از این مردم نیز لعنت می‌فرستد و راوی می‌گوید: فدایت شوم! این لعنت برای چیست؟ فرمود: به سبب این که حق ما را انکار کردند و ما را دروغگو شمردند.»

امام صادق(ع) از پدرشان امام باقر(ع) نقل می‌کند که فرمود: «خداوند امام علی(ع) را نشانه‌ای میان خود و آفریدگارش قرار داده و نشانه‌ای غیر او میان آنان نیست. هر کس از او پیروی کند مؤمن است و هر کسی او را منکر شود کافر است. و هر کس در او شک کند مشرک است.»

در روایت دیگری نیز امام صادق(ع) می‌فرماید: «جبرئیل نزد پیامبر(ص) آمد و گفت: ای محمد! خدا به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: من آسمان‌های هفت‌گانه و آن را که در آن‌هاست و نیز زمین‌های هفت‌گانه و آنچه را که بر روی آن‌هاست آفریدم و هیچ مکانی را بهتر از میان رکن و مقام نیافریدم، اگر بنده‌ای به اندازه عمر هفت آسمان و هفت زمین مرا عبادت کند و منکر تو و ولایت علی(ع) باشد، او را با چهره به سقر (جهنم) می‌افکنم.»

بنابر این چنین روایاتی درباره مؤمنان راستین و ولایت‌مدار و پیروان امام علی(ع) و اهل بیت(ع) نیست، بلکه به مخالفان اهل بیت(ع) مربوط می‌شود که عبادت بدون ولایت امام علی(ع) بی‌ارزش بوده، و حتی مورد لعن و نفرین خداوند قرار می‌گیرند.

مطالعه بیشتر

• امینی، ابراهیم، مبانی امامت و ولایت در قرآن و روایات، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.

• سبحانی، جعفر، منشور عقاید شیعه، قم، انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.

• سبحانی، جعفر، فروغ ولایت، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، حوزه علمیه قم.