ذکر ایام هفته: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جز (جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه')
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


== برای مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* شهید مرتضی مطهری، انسان کامل، قم، انتشارات صدرا، سال ۱۳۷۰، ص۱۱۱–۱۱۲.
* شهید مرتضی مطهری، انسان کامل، قم، انتشارات صدرا، سال ۱۳۷۰، ص۱۱۱–۱۱۲.


خط ۳۳: خط ۳۳:
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۱

سؤال

ذکرهای هفتگی مانند گفتن «الحمدلله در روز شنبه و …» براساس کدام سند صحیح است؟ اگر مردم براساس عادت به ذکر این دعاها مشغول شوند، آیا درست بوده و اجازه داده شده‌ است؟

در روایات و احادیث برای ایام هفته دعاهایی وارد شده‌ است؛ ذکرهای ویژه‌ای که برخی برای روزهای هفته ذکر کرده‌اند و در هرروز صد مرتبه سفارش شده است، گفتن آنها به عنوان ذکر و به قصد ثواب اشکالی ندارد؛ اما در روایات سندی برای آن یافت نشد. در برخی روایات آمده که امام صادق(ع) فرمود: «در روز پنجشنبه هنگام ظهر غسل کن و سجاده‌ات را آماده کرده و چهار رکعت نماز بخوان و بعد از سوره حمد ده بار سوره قدر را بخوان و سپس صد مرتبه بگو: «اللّهم صل علی محمد و آله محمد و …»[۱]

بنابراین، مشغول بودن به اذکار بیان شده به نیت ثواب اشکالی ندارد؛ باب ذکر بسیار گسترده ‌است و در هر زمان و مکان و با هر زبانی می‌توان ذکر گفت. در کتاب مفاتیح‌الجنان، ذکر دعاهای ایام هفته که از امام سجاد(ع) نقل شده، آمده ‌است.[۲]


مطالعه بیشتر

  • شهید مرتضی مطهری، انسان کامل، قم، انتشارات صدرا، سال ۱۳۷۰، ص۱۱۱–۱۱۲.
  • شهید مرتضی مطهری، بیست گفتار، قم، انتشارات صدرا، سال نشر ۱۳۷۰، ص۱۰۴ و ۳۴۶–۳۵۶.


منابع

  1. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۸۷، ص۳۱۴.
  2. قمی، عباس، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات مطبوعات دینی، چاپ سوم، ۱۳۷۹، ص۴۴–۵۳.