اختلاج اعضا در روایت: تفاوت میان نسخه‌ها
ابرابزار |
جز آدرس دهی به منبع اصلی |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
اختلاجات | اختلاجات اعضاء، که در روایت امام صادق(ع) نقل شده، به چه معنایی است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''اختلاج''' از خلج به معنای جذب، | '''اختلاج اعضا در روایت''' امام صادق(ع) به معنای پریدن غیر ارادی ماهیچه برخی اعضای بدن به‌عنوان بیماری بدنی نوعی زکات برای پاک‌شدن جسم انسان به‌شمار رفته است. | ||
اختلاج از خلج به معنای جذب، گرفتن و رها کردن است.<ref>ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دارالصادر، ج۲، ص۲۵۶، ذیل مادهٔ خلج.</ref> ماهیچه‌لرزه یا فاسیکولاسیون به پریدن ضعیف و موزون ماهیچه در حین انقباض‌های تقریباً غیرارادی یا ناشی از طرز استقرار بدن گفته می‌شود.<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D8%B4_%D8%B9%D8%B6%D9%84%D8%A7%D9%86%DB%8C#%D8%B9%D9%84%D9%84 «پرش عضلانی»]، ویکی‌پدیا، تاریخ بازدید: ۱ اسفند ۱۴۰۱.</ref> در روایتی از [[امام صادق(ع)]] آمده: {{متن عربی|خداوند متعال با رساندن آفت و بیماری به بدن جسم را پاک می‌کند و زکاتش را می‌گیرد و این آسیب‌ها عبارت‌اند از مجروح‌شدن جزئی بدن، مریض‌شدن، پاره‌شدن بند کفش و مانند این‌ها.}} در آخر امام(ع) اضافه می کند که اختلاج العین (لرزش غیر ارادی چشم) نیز از این موارد است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۲، ص۲۵۸.</ref> | |||
در [[روایت]] دیگری علت این بیماری‌ها که خداوند به جسم انسان می‌رساند، نوعی [[عذاب دنیوی]] به دلیل کوتاهی‌های انسان‌ها دانسته شده است؛ عذابی که با آن خدواند می‌خواهد که دوستان اهل‌بیت(ع) پاک شوند.<ref>طوسى، محمد بن الحسن، الأمالي، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۶۰۲.</ref> در برخی منابع، بیماری و عفونت‌های داخلی عروق نیز اختلاج عروق خوانده شده که ظاهراً همان گرفتگی رگ‌ها است.<ref>مجلسی، محمد باقر بن محمدتقی، بحار الانوار الجامعة لدرر الاخبار الأئمة، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۵۹، ص۲۴۶.</ref> همچنین، به ضعف اعضاء، به‌خصوص پاها، بر اثر کار زیاد یا سرپا ایستادن زیاد نیز اختلاج گفته شده است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۸، ص۳۱۸.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۹: | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۵: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
{{#seo: | |||
|title=اختلاج اعضا در روایت امام صادق (ع) - اختلاج اعضا و مفهوم زکات بدن در اسلام - ویکی پاسخ | |||
|title_mode=Replaced Title | |||
|keywords=اختلاج اعضا | |||
|description=در روایت امام صادق (ع) «اختلاج اعضا» به معنی پریدن غیرارادی ماهیچه‌های بدن دانسته شده، که همراه با بیماری‌ها و بلای جسمانی نوعی تطهیر و زکات بدن محسوب می‌شود. | |||
}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۴
اختلاجات اعضاء، که در روایت امام صادق(ع) نقل شده، به چه معنایی است؟
اختلاج اعضا در روایت امام صادق(ع) به معنای پریدن غیر ارادی ماهیچه برخی اعضای بدن به‌عنوان بیماری بدنی نوعی زکات برای پاک‌شدن جسم انسان به‌شمار رفته است.
اختلاج از خلج به معنای جذب، گرفتن و رها کردن است.[۱] ماهیچه‌لرزه یا فاسیکولاسیون به پریدن ضعیف و موزون ماهیچه در حین انقباض‌های تقریباً غیرارادی یا ناشی از طرز استقرار بدن گفته می‌شود.[۲] در روایتی از امام صادق(ع) آمده: «خداوند متعال با رساندن آفت و بیماری به بدن جسم را پاک می‌کند و زکاتش را می‌گیرد و این آسیب‌ها عبارت‌اند از مجروح‌شدن جزئی بدن، مریض‌شدن، پاره‌شدن بند کفش و مانند این‌ها.» در آخر امام(ع) اضافه می کند که اختلاج العین (لرزش غیر ارادی چشم) نیز از این موارد است.[۳]
در روایت دیگری علت این بیماری‌ها که خداوند به جسم انسان می‌رساند، نوعی عذاب دنیوی به دلیل کوتاهی‌های انسان‌ها دانسته شده است؛ عذابی که با آن خدواند می‌خواهد که دوستان اهل‌بیت(ع) پاک شوند.[۴] در برخی منابع، بیماری و عفونت‌های داخلی عروق نیز اختلاج عروق خوانده شده که ظاهراً همان گرفتگی رگ‌ها است.[۵] همچنین، به ضعف اعضاء، به‌خصوص پاها، بر اثر کار زیاد یا سرپا ایستادن زیاد نیز اختلاج گفته شده است.[۶]
منابع
- ↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دارالصادر، ج۲، ص۲۵۶، ذیل مادهٔ خلج.
- ↑ «پرش عضلانی»، ویکی‌پدیا، تاریخ بازدید: ۱ اسفند ۱۴۰۱.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۲، ص۲۵۸.
- ↑ طوسى، محمد بن الحسن، الأمالي، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۶۰۲.
- ↑ مجلسی، محمد باقر بن محمدتقی، بحار الانوار الجامعة لدرر الاخبار الأئمة، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۵۹، ص۲۴۶.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۸، ص۳۱۸.