الموت اولی من رکوب العار: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{شعر|الموت أولى من ركوب العار|و العار أولى من دخول النار | {{شعر|الموت أولى من ركوب العار|و العار أولى من دخول النار | ||
| ترجمه = نزد من، مرگ از ننگ ذلت و پستی بهتر است و ننگ از ورود به آتش دوزخ بهتر است.<ref>مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیه السلام، بیروت، مؤسسة الخرسان للمطبوعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۸۸.</ref> | | ترجمه = نزد من، مرگ از ننگ ذلت و پستی بهتر است و ننگ از ورود به آتش دوزخ بهتر است.<ref>مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیه السلام، بیروت، مؤسسة الخرسان للمطبوعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۸۸.</ref> | ||
}}امام حسین(ع) این بیت را به‌عنوان رجز در واقعه عاشورا می‌خوانده است.<ref>محدثی، جواد، پیام‌های عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۶ش، ص۱۲۵.</ref> از نظر برخی محققان، این بیت یکی از شعارهای عاشوراست که محتوای قیام امام حسین(ع) را نشان می‌دهد.<ref name=":0" /> [[مرتضی مطهری]] این شعار را شعار آزادی، عزت و شرافت از سوی امام حسین(ع) دانسته است. او معتقد است که برای مسلمان واقعی مرگ همیشه سزاوارتر از زیر بار ننگ و ذلت رفتن است و | }}امام حسین(ع) این بیت را به‌عنوان رجز در واقعه عاشورا می‌خوانده است.<ref>محدثی، جواد، پیام‌های عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۶ش، ص۱۲۵.</ref> از نظر برخی محققان، این بیت یکی از شعارهای عاشوراست که محتوای قیام امام حسین(ع) را نشان می‌دهد.<ref name=":0" /> [[مرتضی مطهری]] این شعار را شعار آزادی، عزت و شرافت از سوی امام حسین(ع) دانسته است. او معتقد است که برای مسلمان واقعی مرگ همیشه سزاوارتر از زیر بار ننگ و ذلت رفتن است و امام حسین(ع) با مبارزه خود در راه خدا تا آخرین قطره خون این شعار را در عمل هم به‌کار بسته است.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۱۸۴.</ref> | ||
شعار عاشورایی «الموت اولی من رکوب العار»، به‌عنوان یک شعار ضد ظلم و ذلت‌پذیری، در میان شیعیان به‌کار گرفته می‌شود؛ برای نمونه این شعار بر سنگ مزار برخی شهیدان جنگ ایران و عراق نقش بسته است.<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگ عاشورا، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا، ص۲۰۵-۲۰۶.</ref> این شعار یکی از پرکاربردترین شعارهای منقوش بر تابلوهای [[دفاع مقدس]] قلمداد شده است.<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگ عاشورا، ص۱۹۰.</ref> | شعار عاشورایی «الموت اولی من رکوب العار»، به‌عنوان یک شعار ضد ظلم و ذلت‌پذیری، در میان شیعیان به‌کار گرفته می‌شود؛ برای نمونه این شعار بر سنگ مزار برخی شهیدان جنگ ایران و عراق نقش بسته است.<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگ عاشورا، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا، ص۲۰۵-۲۰۶.</ref> این شعار یکی از پرکاربردترین شعارهای منقوش بر تابلوهای [[دفاع مقدس]] قلمداد شده است.<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگ عاشورا، ص۱۹۰.</ref> | ||
نسخهٔ ۳ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۲۴
عبارت «الموت اولی من رکوب العار» از کیست و به چه معناست؟
اَلْمَوْتُ اَوْلی مِنْ رُکوبِ الْعارِ مصرعی از یک بیت شعر حماسی درباره نفی ظلم‌پذیری که امام حسین(ع) در روز عاشورا آن را به‌عنوان شعار در برابر سپاه کوفه می‌خوانده است.[۱] این مصرع از اشعار حماسی فَرْوَة بن مُسَیْک مرادی[۲] (درگذشته ۳۰ق)، از صحابیان و شاعران صدر اسلام است.[۱] این مصرع در این بیت قرار دارد:
| الموت أولى من ركوب العار | و العار أولى من دخول النار | |
| نزد من، مرگ از ننگ ذلت و پستی بهتر است و ننگ از ورود به آتش دوزخ بهتر است.[۳] | ||
امام حسین(ع) این بیت را به‌عنوان رجز در واقعه عاشورا می‌خوانده است.[۴] از نظر برخی محققان، این بیت یکی از شعارهای عاشوراست که محتوای قیام امام حسین(ع) را نشان می‌دهد.[۱] مرتضی مطهری این شعار را شعار آزادی، عزت و شرافت از سوی امام حسین(ع) دانسته است. او معتقد است که برای مسلمان واقعی مرگ همیشه سزاوارتر از زیر بار ننگ و ذلت رفتن است و امام حسین(ع) با مبارزه خود در راه خدا تا آخرین قطره خون این شعار را در عمل هم به‌کار بسته است.[۵]
شعار عاشورایی «الموت اولی من رکوب العار»، به‌عنوان یک شعار ضد ظلم و ذلت‌پذیری، در میان شیعیان به‌کار گرفته می‌شود؛ برای نمونه این شعار بر سنگ مزار برخی شهیدان جنگ ایران و عراق نقش بسته است.[۶] این شعار یکی از پرکاربردترین شعارهای منقوش بر تابلوهای دفاع مقدس قلمداد شده است.[۷]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۱۸۳.
- ↑ ابن‌اثیر، عزالدین علی بن أبی‌الكرم، اسدالغابة فی معرفة الصحابة، بیروت، دار الفكر، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۶۱.
- ↑ مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیه السلام، بیروت، مؤسسة الخرسان للمطبوعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۸۸.
- ↑ محدثی، جواد، پیام‌های عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۶ش، ص۱۲۵.
- ↑ مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۱۸۴.
- ↑ جمعی از نویسندگان، فرهنگ عاشورا، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا، ص۲۰۵-۲۰۶.
- ↑ جمعی از نویسندگان، فرهنگ عاشورا، ص۱۹۰.