پرش به محتوا

مقام حضرت داود(ع) در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Fabbasi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
ویژگی‌های حضرت داود(ع) در قرآن چیست؟{{پایان سوال}}
ویژگی‌های حضرت داود(ع) در قرآن چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
خداوند در قرآن [[حضرت داود(ع)]] را با اوصاف برجسته‌ای توصیف کرده است از جمله: صبر، عبودیت، فضیلت، حکمت، فصل الخطاب، خلیفه الهی، مقرب الهی، بسیار توبه کننده و...
خداوند در قرآن [[حضرت داود(ع)]] را با اوصاف برجسته‌ای توصیف کرده است از جمله:  
صاحب کتاب آسمانی، صاحب فضیلت، هم‌آوازی کوه‌ها و پرندگان با داوود در تسبیح خداوند، نرم شدن آهن در دستان داوود برای امرار معاش، صاحب ملک، حکمت و فصل الخطاب، مقرب درگاه الهی، خلیفه الهی، نیرومندی و بسیار توبه‌کننده.


== فضائل حضرت داود (ع) در آیات ==
حضرت داود(ع) پدر [[حضرت سلیمان(ع)]] و از پیامبران [[بنی اسرائیل]] است و کتاب او [[زبور]] نام دارد.
۱. صاحب کتاب زبور: {{قرآن|وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا|ترجمه=و به داود هم زبور عطا کردیم.|سوره=نساء|آیه=۱۶۳}}


۲. صاحب فضیلت و هم‌آوازی با پرندگان در تسبیح خداوند: {{قرآن|وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا ۖ يَا جِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَالطَّيْرَ ۖ وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ|ترجمه=داود را از سوى خود فضيلتى داديم كه: اى كوه‌ها و اى پرندگان، با او هم‌آواز شويد. و آهن را برايش نرم كرديم.|سوره=سبأ|آیه=۱۰}}
== فضائل حضرت داود(ع) در آیات ==
 
نام حضرت داوود در هشت سوره قرآن آمده است.
۳. صاحب حکمت و فصل الخطاب: {{قرآن|وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ|ترجمه=و پادشاهيش را استوار كرديم و او را حكمت و كلام فيصله‌دهنده عطا كرديم.|سوره=ص|آیه=۲۰}}
<ref> سوره نساء، آیه۱۶۳.</ref>
 
<ref>سوره مائده، آیه۷۸.</ref>
۴. مقرب الهی: {{قرآن|فَغَفَرْنَا لَهُ ذَٰلِكَ ۖ وَإِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ|ترجمه=ما اين خطايش را بخشيديم. او را به درگاه ما تقرب است و بازگشتى نيكو|سوره=ص|آیه=۲۵}}  
<ref>سوره انعام، آیه۸۴.</ref>
 
<ref>سوره اسراء، آیه۵۵.</ref> 
۵. خلیفه الهی: {{قرآن|يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ|ترجمه=اى داوود، ما تو را در زمين خليفه [و جانشين‌] گردانيديم|سوره=ص|آیه=۲۶}}
<ref>سوره انبیاء، آیه۷۸ و ۷۹.</ref> 
 
<ref>سوره نمل، آیه۱۵ و ۱۶.</ref> 
۶. صبر، نیرومندی و بسیار توبه‌کننده: {{قرآن|اصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ|ترجمه=بر آنچه مى‌گويند صبر كن، و داوود، بنده ما را كه داراى امكانات [متعدّد] بود به ياد آور؛ آرى، او بسيار بازگشت‌كننده [به سوى خدا] بود.|سوره=ص|آیه=۱۷}}
<ref>سوره سبا، آیه۱۰ و ۱۳.</ref> 
<ref>سوره ص، آیه۱۷، ۲۲، ۲۴، ۲۶، ۳۰.</ref> در این آیات مقام و فضیلت‌هایی برای آن حضرت بیان شده است.
# '''صاحب کتاب زبور:''' {{قرآن|وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا|ترجمه=و به داود زبور دادیم.|سوره=نساء|آیه=۱۶۳}}
# '''صاحب فضیلت:''' {{قرآن|وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا |ترجمه=داود را از سوى خود فضيلتى داديم.|سوره=سبأ|آیه=۱۰}}
# ''' هم‌آوازی کوه‌ها و پرندگان با داوود در تسبیح خداوند:''' {{قرآن|يَا جِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَالطَّيْرَ|ترجمه= اى كوه‌ها و اى پرندگان، با او هم‌آواز شويد.|سوره=سبأ|آیه=۱۰}}
# '''نرم شدن آهن در دستان داوود برای امرار معاش:''' {{قرآن|وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ|ترجمه= و آهن را برايش نرم كرديم.|سوره=سبأ|آیه=۱۰}}
# '''صاحب ملک، حکمت و فصل الخطاب:''' {{قرآن|وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ|ترجمه=و پادشاهيش را استوار كرديم و او را حكمت و كلام فيصله‌دهنده عطا كرديم.|سوره=ص|آیه=۲۰}}
# '''مقرب الهی:''' {{قرآن|فَغَفَرْنَا لَهُ ذَٰلِكَ وَإِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ|ترجمه=ما اين خطايش را بخشيديم. او را به درگاه ما تقرب است و بازگشتى نيكو|سوره=ص|آیه=۲۵}}  
# '''خلیفه الهی:''' {{قرآن|يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ|ترجمه=اى داوود، ما تو را در زمين خليفه [و جانشين‌] گردانيديم|سوره=ص|آیه=۲۶}}
# '''نیرومندی و بسیار توبه‌کننده:''' {{قرآن|وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ|ترجمه= و داوود، بنده ما را كه داراى امكانات بود به ياد آور؛ آرى، او بسيار بازگشت‌كننده [به سوى خدا] بود.|سوره=ص|آیه=۱۷}}


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
خط ۲۲: خط ۳۲:


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
۱. عیون الرضا، انتشارات جهان، ج۱، ص۱۹۳.
* صدرالدین بلاغى، قصص قرآن، تهران، امیر کبیر، چاپ ۱۸، ۱۳۸۱ ش.
 
* عبدالکریم بى‌‏آزار شیرازى، باستان شناسى و جغرافیاى تاریخى قصص قرآن، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، ۱۳۸۰ ش.
۲. آمالی صدوق، مجلس ۲۲، ص۳.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۱

سؤال

ویژگی‌های حضرت داود(ع) در قرآن چیست؟

خداوند در قرآن حضرت داود(ع) را با اوصاف برجسته‌ای توصیف کرده است از جمله: صاحب کتاب آسمانی، صاحب فضیلت، هم‌آوازی کوه‌ها و پرندگان با داوود در تسبیح خداوند، نرم شدن آهن در دستان داوود برای امرار معاش، صاحب ملک، حکمت و فصل الخطاب، مقرب درگاه الهی، خلیفه الهی، نیرومندی و بسیار توبه‌کننده.

حضرت داود(ع) پدر حضرت سلیمان(ع) و از پیامبران بنی اسرائیل است و کتاب او زبور نام دارد.

فضائل حضرت داود(ع) در آیات

نام حضرت داوود در هشت سوره قرآن آمده است. [۱] [۲] [۳] [۴] [۵] [۶] [۷] [۸] در این آیات مقام و فضیلت‌هایی برای آن حضرت بیان شده است.

  1. صاحب کتاب زبور: ﴿وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا؛ و به داود زبور دادیم.(نساء:۱۶۳)
  2. صاحب فضیلت: ﴿وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا؛ داود را از سوى خود فضيلتى داديم.(سبأ:۱۰)
  3. هم‌آوازی کوه‌ها و پرندگان با داوود در تسبیح خداوند: ﴿يَا جِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَالطَّيْرَ؛ اى كوه‌ها و اى پرندگان، با او هم‌آواز شويد.(سبأ:۱۰)
  4. نرم شدن آهن در دستان داوود برای امرار معاش: ﴿وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ؛ و آهن را برايش نرم كرديم.(سبأ:۱۰)
  5. صاحب ملک، حکمت و فصل الخطاب: ﴿وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ؛ و پادشاهيش را استوار كرديم و او را حكمت و كلام فيصله‌دهنده عطا كرديم.(ص:۲۰)
  6. مقرب الهی: ﴿فَغَفَرْنَا لَهُ ذَٰلِكَ وَإِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ؛ ما اين خطايش را بخشيديم. او را به درگاه ما تقرب است و بازگشتى نيكو(ص:۲۵)
  7. خلیفه الهی: ﴿يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ؛ اى داوود، ما تو را در زمين خليفه [و جانشين‌] گردانيديم(ص:۲۶)
  8. نیرومندی و بسیار توبه‌کننده: ﴿وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ؛ و داوود، بنده ما را كه داراى امكانات بود به ياد آور؛ آرى، او بسيار بازگشت‌كننده [به سوى خدا] بود.(ص:۱۷)


مطالعه بیشتر

  • صدرالدین بلاغى، قصص قرآن، تهران، امیر کبیر، چاپ ۱۸، ۱۳۸۱ ش.
  • عبدالکریم بى‌‏آزار شیرازى، باستان شناسى و جغرافیاى تاریخى قصص قرآن، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، ۱۳۸۰ ش.


منابع

  1. سوره نساء، آیه۱۶۳.
  2. سوره مائده، آیه۷۸.
  3. سوره انعام، آیه۸۴.
  4. سوره اسراء، آیه۵۵.
  5. سوره انبیاء، آیه۷۸ و ۷۹.
  6. سوره نمل، آیه۱۵ و ۱۶.
  7. سوره سبا، آیه۱۰ و ۱۳.
  8. سوره ص، آیه۱۷، ۲۲، ۲۴، ۲۶، ۳۰.