مقام حضرت داود(ع) در قرآن: تفاوت میان نسخهها
ظاهر
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
ویژگیهای حضرت داود(ع) در قرآن چیست؟{{پایان سوال}} | ویژگیهای حضرت داود(ع) در قرآن چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
خداوند حضرت داود را با اوصاف برجستهای توصیف کرده است از جمله: | خداوند در قرآن [[حضرت داود(ع)]] را با اوصاف برجستهای توصیف کرده است از جمله: | ||
صاحب کتاب آسمانی، صاحب فضیلت، همآوازی کوهها و پرندگان با داوود در تسبیح خداوند، نرم شدن آهن در دستان داوود برای امرار معاش، صاحب ملک، حکمت و فصل الخطاب، مقرب درگاه الهی، خلیفه الهی، نیرومندی و بسیار توبهکننده. | |||
حضرت داود(ع) پدر [[حضرت سلیمان(ع)]] و از پیامبران [[بنی اسرائیل]] است و کتاب او [[زبور]] نام دارد. | |||
== فضائل حضرت داود(ع) در آیات == | |||
نام حضرت داوود در هشت سوره قرآن آمده است. | |||
<ref> سوره نساء، آیه۱۶۳.</ref> | |||
<ref>سوره مائده، آیه۷۸.</ref> | |||
<ref>سوره انعام، آیه۸۴.</ref> | |||
<ref>سوره اسراء، آیه۵۵.</ref> | |||
<ref>سوره انبیاء، آیه۷۸ و ۷۹.</ref> | |||
<ref>سوره نمل، آیه۱۵ و ۱۶.</ref> | |||
<ref>سوره سبا، آیه۱۰ و ۱۳.</ref> | |||
<ref>سوره ص، آیه۱۷، ۲۲، ۲۴، ۲۶، ۳۰.</ref> در این آیات مقام و فضیلتهایی برای آن حضرت بیان شده است. | |||
# '''صاحب کتاب زبور:''' {{قرآن|وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا|ترجمه=و به داود زبور دادیم.|سوره=نساء|آیه=۱۶۳}} | |||
# '''صاحب فضیلت:''' {{قرآن|وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا |ترجمه=داود را از سوى خود فضيلتى داديم.|سوره=سبأ|آیه=۱۰}} | |||
# ''' همآوازی کوهها و پرندگان با داوود در تسبیح خداوند:''' {{قرآن|يَا جِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَالطَّيْرَ|ترجمه= اى كوهها و اى پرندگان، با او همآواز شويد.|سوره=سبأ|آیه=۱۰}} | |||
# '''نرم شدن آهن در دستان داوود برای امرار معاش:''' {{قرآن|وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ|ترجمه= و آهن را برايش نرم كرديم.|سوره=سبأ|آیه=۱۰}} | |||
# '''صاحب ملک، حکمت و فصل الخطاب:''' {{قرآن|وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ|ترجمه=و پادشاهيش را استوار كرديم و او را حكمت و كلام فيصلهدهنده عطا كرديم.|سوره=ص|آیه=۲۰}} | |||
# '''مقرب الهی:''' {{قرآن|فَغَفَرْنَا لَهُ ذَٰلِكَ وَإِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ|ترجمه=ما اين خطايش را بخشيديم. او را به درگاه ما تقرب است و بازگشتى نيكو|سوره=ص|آیه=۲۵}} | |||
# '''خلیفه الهی:''' {{قرآن|يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ|ترجمه=اى داوود، ما تو را در زمين خليفه [و جانشين] گردانيديم|سوره=ص|آیه=۲۶}} | |||
# '''نیرومندی و بسیار توبهکننده:''' {{قرآن|وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ|ترجمه= و داوود، بنده ما را كه داراى امكانات بود به ياد آور؛ آرى، او بسيار بازگشتكننده [به سوى خدا] بود.|سوره=ص|آیه=۱۷}} | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
خط ۲۰: | خط ۳۲: | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
* صدرالدین بلاغى، قصص قرآن، تهران، امیر کبیر، چاپ ۱۸، ۱۳۸۱ ش. | |||
* عبدالکریم بىآزار شیرازى، باستان شناسى و جغرافیاى تاریخى قصص قرآن، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، ۱۳۸۰ ش. | |||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} | ||
خط ۳۴: | خط ۴۵: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
خط ۴۴: | خط ۵۵: | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۱
سؤال
ویژگیهای حضرت داود(ع) در قرآن چیست؟
خداوند در قرآن حضرت داود(ع) را با اوصاف برجستهای توصیف کرده است از جمله: صاحب کتاب آسمانی، صاحب فضیلت، همآوازی کوهها و پرندگان با داوود در تسبیح خداوند، نرم شدن آهن در دستان داوود برای امرار معاش، صاحب ملک، حکمت و فصل الخطاب، مقرب درگاه الهی، خلیفه الهی، نیرومندی و بسیار توبهکننده.
حضرت داود(ع) پدر حضرت سلیمان(ع) و از پیامبران بنی اسرائیل است و کتاب او زبور نام دارد.
فضائل حضرت داود(ع) در آیات
نام حضرت داوود در هشت سوره قرآن آمده است. [۱] [۲] [۳] [۴] [۵] [۶] [۷] [۸] در این آیات مقام و فضیلتهایی برای آن حضرت بیان شده است.
- صاحب کتاب زبور: ﴿وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا؛ و به داود زبور دادیم.﴾(نساء:۱۶۳)
- صاحب فضیلت: ﴿وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا؛ داود را از سوى خود فضيلتى داديم.﴾(سبأ:۱۰)
- همآوازی کوهها و پرندگان با داوود در تسبیح خداوند: ﴿يَا جِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَالطَّيْرَ؛ اى كوهها و اى پرندگان، با او همآواز شويد.﴾(سبأ:۱۰)
- نرم شدن آهن در دستان داوود برای امرار معاش: ﴿وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ؛ و آهن را برايش نرم كرديم.﴾(سبأ:۱۰)
- صاحب ملک، حکمت و فصل الخطاب: ﴿وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ؛ و پادشاهيش را استوار كرديم و او را حكمت و كلام فيصلهدهنده عطا كرديم.﴾(ص:۲۰)
- مقرب الهی: ﴿فَغَفَرْنَا لَهُ ذَٰلِكَ وَإِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ؛ ما اين خطايش را بخشيديم. او را به درگاه ما تقرب است و بازگشتى نيكو﴾(ص:۲۵)
- خلیفه الهی: ﴿يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ؛ اى داوود، ما تو را در زمين خليفه [و جانشين] گردانيديم﴾(ص:۲۶)
- نیرومندی و بسیار توبهکننده: ﴿وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ؛ و داوود، بنده ما را كه داراى امكانات بود به ياد آور؛ آرى، او بسيار بازگشتكننده [به سوى خدا] بود.﴾(ص:۱۷)
مطالعه بیشتر
- صدرالدین بلاغى، قصص قرآن، تهران، امیر کبیر، چاپ ۱۸، ۱۳۸۱ ش.
- عبدالکریم بىآزار شیرازى، باستان شناسى و جغرافیاى تاریخى قصص قرآن، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، ۱۳۸۰ ش.