نبأ عظیم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
آدرس دادن برای دعای ندبه
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (آدرس دادن برای دعای ندبه)
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
{{درگاه|مهدویت|اندازه=کوچک}}
{{درگاه|مهدویت|اندازه=کوچک}}
{{مفردات قرآن}}
{{مفردات قرآن}}
قرآن در بیش از هفتاد آیه از «نبأ به معنای خبر» استفاده کرده است. خبر غیبی، خبر از آخرت، خبر از رخدادهای اجتماعی و ... . قرآن در دو آیه «نبأ» را با پسوند «عظیم» آورده است.
* قرآن بعد از بیان جایگاه اهل تقوی و اهل طغیان در آخرت در آیات ۴۹ تا ۶۶ سوره ص، به رسول خدا دستور می‌دهد که به مردم بگوید: {{قرآن|قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظيمٌ|۶۷|أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ|۶۸|ترجمه=بگو: اين خبرى بزرگ است. [كه‏] شما از آن روى برمى‌‏تابيد.|سوره=ص|آیه=۶۸-۶۷}}
* در سوره نبأ نیز آمده است: {{قرآن|عَمَّ يَتَساءَلُونَ|۱|عَنِ النَّبَإِ الْعَظيمِ|۲|ترجمه=درباره چه چيز از يكديگر مى‏‌پرسند؟ از خبر بزرگ و پراهميّت (رستاخيز)!|سوره=نبأ|آیه=۲-۱}}
در ادامه این آیه می‌گوید که چنين نيست كه آنها فكر مى‌‏كنند و بزودى مى‌‏فهمند. باز هم چنين نيست كه آنها مى‏‌پندارند و بزودى مى‏‌فهمند (كه قيامت حق است)!<ref>سوره نبأ، آیه۵-۴.</ref> سپس شگفتی‌های جهان هستی را بیان می‌کند.<ref>سوره نبأ، آیه۱۶-۶.</ref> بعد از آن می‌گوید روز جدايى، ميعاد همگان است! روزى كه در «صور» دميده مى‏‌شود و شما فوج فوج (به محشر) مى‌‏آييد!<ref>سوره نبأ، آیه۱۸-۱۷.</ref> و تا آخر سوره از رخدادهای برپایی قیامت، بهشتیان و جهنمیان سخن می‌گوید.<ref>سوره نبأ، آیه۴۰-۱۹.</ref>


'''نَبَإِ الْعَظِيمِ''' در آیه ۲ [[سوره نبأ]] به معنای «خبر بزرگ»، و مراد از آن [[قیامت]] است.<ref>کاشانی، فتح الله، منهج الصادقین، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۴۴ش، ج۱۰، ص۱۲۵. و نیز:  قرشی، سید علی اکبر،  تفسيراحسن‌الحديث، ج۱۲، ص۳۳</ref> خبر عظیم، خبر قیامت است که قرآن در سوره‌هاى مکى و مخصوصا در سوره‌هایى که در اوائل بعثت نازل شده اهتمام زیادی در اثبات آن دارد. تأیید این معنا، سیاق آیات این سوره است که در آنها تنها به مسئله قیامت، و استدلال بر واقعیت و حقانیت آن پرداخته شده است.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۵۷.</ref>  
با توجه به اینکه قبل و بعد هر دو آیه درباره قیامت است، '''نَبَإِ الْعَظِيمِ''' در این دو آیه ۲ به معنای «خبر بزرگ» و مراد از آن [[قیامت]] است. مفسران نیز همین تفسیر را دارند.
<ref>کاشانی، فتح الله، منهج الصادقین، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۴۴ش، ج۱۰، ص۱۲۵.</ref>
<ref>قرشی، علی اکبر،  تفسيراحسن‌الحديث، ج۱۲، ص۳۳.</ref>
خبر عظیم، خبر قیامت است که قرآن در سوره‌هاى مکى و مخصوصا در سوره‌هایى که در اوائل بعثت نازل شده، اهتمام زیادی در اثبات آن دارد. تأیید این معنا، سیاق آیات سوره نبا است که به مسئله قیامت و استدلال بر واقعیت و حقانیت آن پرداخته شده است.
<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ج۲۰، ص۲۵۷.</ref>
<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۶.</ref>


برخی مفسران شیعه معتقدند مراد از «نبأ عظیم» در آیه ۲ سوره نبأ امام علی(ع) است.<ref>الرازي، ابوالفتوح،  روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۲۰، ص۱۱۱</ref> امام علی(ع) در روایتی، خود را خبر بزرگی دانسته که در [[خلافت امام علی(ع)|جانشینی او]] پس از [[پیامبر(ص)]] اختلاف کردند.<ref>کلینی، محمد، کافی، ج۱، ص۲۰۷، روایت ۳.</ref> برخی تفاسیر شیعه آن را [[امام علی(ع)]]، [[پیامبر(ص)]]،<ref>موسوی سبزواری، عبدالاعلی، مواهب علیه، نجف، الادب، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۸۰.</ref> [[قرآن]]<ref>طبرسی، فضل، مجمع البیان، گروه مترجمان، تهران، انتشارات فراهانی، چاپ اول، ۱۳۵۰ش، ذیل آیه.</ref> دانسته‌اند. این تفاسیر در بیان معنای باطنی بوده و منافاتی با معنای قیامت از این لفظ ندارد.
برخی روایات، [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] را یکی از مصداق‌های «نبأ عظیم» دانسته‌اند که مردم پس از رحلت رسول خدا(ص) در آن اختلاف کردند.
<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات في فضائل آل محمّد صلّى الله عليهم، قم، کتابخانه آيه الله مرعشي نجفي‏، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ص۷۷، حدیث۳.</ref>
<ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۰۷، حدیث۳.</ref> امام صادق(ع) در روایتی ولایت مصداق {{ قرآن|‏عم يتساءلون‏ عن النبإ العظيم}}‏  دانسته است.<ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دارالکتب الإسلامية، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق. ج۱، ص ۴۱۸، حدیث۳۴.</ref>


عبارت {{عربی|یَا بْنَ النَّبَإِ الْعَظِيم|ترجمه=ای پسر خبر بزرگ}} در [[دعای ندبه]]، به آیه ۲ سوره نبأ اشاره دارد و [[امام مهدی(ع)]] را فرزند امام علی(ع) و پیامبر(ص) معرفی می‌کند.{{پایان پاسخ}}
جمع ميان محتواى اين روايات و آنچه در مورد تفسير آيه به مساله معاد، از دو راه ممكن است:
# نبا عظيم مفهوم وسيع و گسترده‏اى دارد كه همه اينها را شامل مى‏شود، هر چند به هنگام نزول اين آيات، تكيه قرآن بيش از همه مساله معاد بود، ولى اين مانع نمى‏شود كه آيه مصداق‌هاى ديگرى نيز داشته باشد.
# قرآن داراى بطون مختلفى است، يعنى يك آيه ممكن است معانى متعددى داشته باشد كه از ميان آنها يك معنى ظاهر است و معانى ديگر بطون قرآن است كه به كمك قرائن مختلفى از آن استفاده مى‏شود، و يا به تعبير ديگر نوعى دلالت التزامى است كه براى همه كس جز خاصان روشن نيست. <ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۶.</ref>
 
با توجه به رواياتی که «نَبَأٌ عَظِيمٌ» را علىّ بن ابى‌‏طالب دانسته است، عبارت {{عربی|یَا بْنَ النَّبَإِ الْعَظِيم|ترجمه=ای پسر خبر بزرگ}} در [[دعای ندبه]]،
<ref>ابن مشهدى، محمد بن جعفر، المزار الكبير، قم، دفتر انتشارات اسلامى‏، چاپ اول، ۱۴۱۹ق، ص۵۷۸.</ref>
<ref>ابن طاووس، على بن موسى، إقبال الأعمال، تهران، دار الكتب الإسلاميه‏، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۹۷.</ref>
به آیه ۲ سوره نبأ اشاره دارد و [[امام مهدی(ع)]] را فرزند امام علی(ع) معرفی می‌کند.
 
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۹: خط ۴۹:
  | تغییر مسیر =شد
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل = شد
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج
  | کیفیت =ج
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}


[[رده:مهدویت]]
[[رده:مهدویت]]
trustworthy
۳٬۲۱۰

ویرایش