أنا من حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} «حسين منّي و أنا من حسين» منظور از جمله دوّم چي...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
«حسين منّي و أنا من حسين» منظور از جمله دوّم چيست؟
مراد از عبارت «اَنَا مِنْ حُسَيْن» در حدیث «حُسَيْنٌ مِنِّی وَ اَنَا مِنْ حُسَيْن» چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
پيامبر بزرگوار اسلام(ص) طبق اين حديث (كه شيعه و سني آن را نقل كرده¬اند) فرمود: «حسين از من است و من از حسين»، اين كه حسين از پيامبر است بحثي نيست چون كه امام حسين(ع) نوه آن حضرت است،
[[پرونده:قطعه خط از حدیث حسین منی.jpg|بندانگشتی|قطعه خوشنویسی از حدیث حسین مِنّی و انا من حسین، اثر المشرفاوی.|270x270پیکسل]]
{{درگاه|امام حسین}}
'''أنا مِن حُسَین؛ من از حسین هستم،''' بخشی از گفتار [[پیامبر(ص)]] درباره [[امام حسین(ع)]] که در آن پیامبر(ص) خودش را از حسین(ع) دانسته است. مراد از این عبارت را یکی بودن پیامبر و امام حسین(ع) در حفظ [[اسلام]] گفته‌اند؛ همانگونه که پیامبر، [[اسلام|دین اسلام]] را از سوی خداوند، به مردم عرضه کرد و گسترش داد، امام حسین نیز، با خودداری از [[بیعت]] با [[یزید بن معاویه|یزید]] و با شهادت خود و یارانش در [[واقعه عاشورا]]، اسلام را از انحراف حفظ کرد.<ref name=":0">هاشمی نژاد، درسی که حسین(ع) به انسان‌ها آموخت؛ شریف القرشی، محمدباقر، حیات الامام الحسین، نجف الاشرف، الادب، چاپ اول، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۹۴.</ref>


امّا منظور از اينكه پيامبر از حسين است؛ اين است كه دين اسلام يك علّت مُحدثه دارد كه باعث به وجود آمدن آن است و آن علّت مُحدثه وجود مقدس پيامبر اسلام بود كه خداوند به واسطه آن حضرت دين اسلام را به وجود آورد و گسترش داد، رسول اكرم(ص) مدت ۲۳ سال براي دين جديدي كه آورده بود زحمات فراواني كشيده و سختي‌هاي زيادي را تحمل نموده تا اين كه خداوند بعد از انتخاب اميرالمؤمنين(ع) به عنوان جانشين آن حضرت، اين آيه نازل كرد كه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}<ref>مائده/۴.</ref> امروز دين شما را كامل كردم، و علت ديگر، علت مُبقيه است ؛ يعني آنچه كه باعث بقاي دين اسلام شده، و آن علتّ مبقيه وجود مقدس امام حسين(ع) است ؛ زيرا بعد از رحلت پيامبر اسلام(ص) انحرافات شروع شد، زمان خليفه اول به دليل جوّي كه بر جامعه حاكم بود انحرافات كمتر بود و زمان خليفه دوم اين انحرافات بيشتر شد تا به دوره خليفه سوم رسيد و انحراف و خلاف‌كاري‌ها به اوج خود رسيد و حضرت علي(ع) هم چند سالي كه حكومت كردند، ‌افرادي مانند معاويه آن قدر كارشكني كردند و جنگها و آشوب هاي مختلف را بر آن حضرت تحميل كردند كه آن حضرت نتوانست همه آن انحرافها را برطرف كند. امام حسين(ع) در زمان خويش در موقعيت زماني قرار گرفت كه باقي ماندن و از بين رفتن دين اسلام وابسته به وجود ايشان بود، و خود آن حضرت هنگامي كه پيشنهاد شد با يزيد بيعت كند و حكومت غير مشروع او را به رسميت بشناسد، فرمودند: «علي الأسلام السلام إذ قد بُليَتْ الامّه براعٍ مثل يزيد»<ref>عسكري، معالم المدرستين، بيروت، ناشر موسسه النعمان، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷.</ref> وقتي كه جامعه به زمامداري مانند يزيد مبتلا شود ، ديگر بايد با دين اسلام خداحافظي كرد زيرا يزيد كسي بود كه به هيچ يك از مقررات ديني و اخلاقي پايبند نبود و علناً كارهاي خلاف شرع را انجام مي‌داد، و اساسا هيچ اعتقادي به خدا و پيغمبر نداشت، لذا امام حسين(ع) با مخالفت و حركت خونين خويش چهره يزيد و يزيديان را نمايان و ملتها را از خواب غفلت بيدار كرد.
براساس روایات تاریخی، هنگامی که پیشنهاد بیعت با یزید را به امام حسین(ع) دادند، او حکومت یزید را «خداحافظی با اسلام» برشمرد.<ref>عسکری، معالم المدرستین، بیروت، مؤسسة النعمان، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷.</ref> یزید به دستورات دینی عمل نکرده، آشکارا خلاف اسلام عمل می‌کرد و اعتقادی به پیامبر(ص) نداشت. امام حسین(ع) با یزید بیعت نکرد و در این راه، خود و یارانش شهید شده و خانواده‌اش به اسارت رفتند. شهادت او در این راه را، باعث آگاه شدن مردم در مخالفت با حکومت یزید دانسته‌اند؛ به همین دلیل، تعبیر پیامبر «من از حسینم» را به معنای بقای دین و نام پیامبر(ص) توسط حرکت امام حسین(ع) دانسته‌اند.<ref name=":0" />
 
== جستارهای وابسته ==
بنابراين قيام امام حسين(ع) باعث بقاي دين پيامبر شد، لذا پيامبر فرمود: «أنا من حسين» من از حسين هستم يعني بقاء دين و نام من وابسته به حركت آن حضرت است.<ref>ر.ک: هاشمي نژاد، درسي كه حسين(ع) به انسانها آموخت؛ و شريف القرشي، محمدباقر، حيات الامام الحسين، نجف الاشرف، الادب، چاپ اوّل، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۹۴.</ref>
* [[حدیث حسین منی و انا من حسین]]
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
== منابع ==
==مطالعه بيشتر==
{{پانویس}}
 
۱ـ حماسه عاشورا، مرتضي مطهري.
 
۲ـ تاريخ عاشورا، محمد ابراهيم آيتي.
 
۳ـ درسي که حسين(ع) به انسانها آموخت، هاشمي نژاد.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
 
==منابع==
<references />
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = حدیث
  | شاخه اصلی = تاریخ
|شاخه فرعی۱ = فقه الحدیث
|شاخه فرعی۱ = تاریخ و سیره معصومان
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =امام حسین(ع)
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =-
  | تیترها =  
  | تیترها =شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | ارزیابی کمی =شد
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =  
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:امام حسین(ع)]]
[[رده:درگاه امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۳

سؤال

مراد از عبارت «اَنَا مِنْ حُسَيْن» در حدیث «حُسَيْنٌ مِنِّی وَ اَنَا مِنْ حُسَيْن» چیست؟

قطعه خوشنویسی از حدیث حسین مِنّی و انا من حسین، اثر المشرفاوی.
درگاه‌ها
امام حسین.png


أنا مِن حُسَین؛ من از حسین هستم، بخشی از گفتار پیامبر(ص) درباره امام حسین(ع) که در آن پیامبر(ص) خودش را از حسین(ع) دانسته است. مراد از این عبارت را یکی بودن پیامبر و امام حسین(ع) در حفظ اسلام گفته‌اند؛ همانگونه که پیامبر، دین اسلام را از سوی خداوند، به مردم عرضه کرد و گسترش داد، امام حسین نیز، با خودداری از بیعت با یزید و با شهادت خود و یارانش در واقعه عاشورا، اسلام را از انحراف حفظ کرد.[۱]

براساس روایات تاریخی، هنگامی که پیشنهاد بیعت با یزید را به امام حسین(ع) دادند، او حکومت یزید را «خداحافظی با اسلام» برشمرد.[۲] یزید به دستورات دینی عمل نکرده، آشکارا خلاف اسلام عمل می‌کرد و اعتقادی به پیامبر(ص) نداشت. امام حسین(ع) با یزید بیعت نکرد و در این راه، خود و یارانش شهید شده و خانواده‌اش به اسارت رفتند. شهادت او در این راه را، باعث آگاه شدن مردم در مخالفت با حکومت یزید دانسته‌اند؛ به همین دلیل، تعبیر پیامبر «من از حسینم» را به معنای بقای دین و نام پیامبر(ص) توسط حرکت امام حسین(ع) دانسته‌اند.[۱]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ هاشمی نژاد، درسی که حسین(ع) به انسان‌ها آموخت؛ شریف القرشی، محمدباقر، حیات الامام الحسین، نجف الاشرف، الادب، چاپ اول، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۹۴.
  2. عسکری، معالم المدرستین، بیروت، مؤسسة النعمان، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷.