شعائرالله در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
شعائرالله در قرآن چیست؟
شعائرالله در قرآن چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}[[شعائرالله]] به معنای نشانه‌های خدا، در قرآن اختصاص به [[حج]] و اعمال آن و قربانی (شتر) دارد. عالمان مسلمان، با توجه به معنای این کلمه،‌ اختصاص شعائرالله تنها به این موارد را درست نمی‌دانند و می‌گویند می‌توان هر عبادت، فریضه و مناسک دینی را جزء شعائرالله دانست. خداوند در قرآن، تعظیم شعائرالله را نشانه تقوای قلب می‌داند و به مؤمنان دستور می‌دهد، حرمت شعائرالله را نگه دارند.


== معنای شعائرالله ==
== معنا و مصداق شعائرالله ==
شعائر جمع شعیره به معنای نشانه است.
خداوند در آیاتی از قرآن به شعائرالله اشاره کرده است. از جمله:
* '''اعمال حج:''' {{قرآن|ذَٰلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ‌ اللَّـهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ|ترجمه=اين است [فرايض خدا] و هر كس شعاير خدا را بزرگ دارد در حقيقت، آن [حاكى‌] از پاكى دل‌هاست.|سوره=حج|آیه=۳۲}} البته در معنای ذلک اختلاف است. برخی آن را حج و برخی اعمال حج و برخی آن را قربانی حج گرفته‌اند.  


== مصادیق شعارالله ==
* '''[[صفا و مروه]]:''' {{قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَائِرِ اللَّـهِ|ترجمه=در حقیقت، «‌صفا‌» و «‌مروه‌» از شعایر خداست [که یادآور اوست‏]|سوره=بقره|آیه=۱۵۸}}
{{قرآن|ذَٰلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ‌ اللَّـهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ|ترجمه=اين است [فرايض خدا] و هر كس شعاير خدا را بزرگ دارد در حقيقت، آن [حاكى‌] از پاكى دلهاست.|سوره=حج|آیه=۳۲}}


{{قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَائِرِ اللَّـهِ|ترجمه=در حقیقت، «‌صفا‌» و «‌مروه‌» از شعایر خداست [که یادآور اوست‏]|سوره=بقره|آیه=۱۵۸}}
* '''شترهای قربانی در حج:''' {{قرآن|وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ‌ اللَّـهِ|ترجمه=و شتران فربه را براى شما از [جمله‌] شعاير خدا قرار داديم.|سوره=حج|آیه=۳۶}}


{{قرآن|وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ‌ اللَّـهِ|ترجمه=و شتران فربه را براى شما از [جمله‌] شعاير خدا قرار داديم.|سوره=حج|آیه=۳۶}}
خداوند در قرآن به تعظیم شعائرالله تصریح کرده است:{{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّـهِ|ترجمه=اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، حرمت شعائر خدا را نگه دارید.|سوره=مائده|آیه=۲}} و در آیه ۳۲ [[سوره حج]] تعظیم شعائرالله را نشانه تقوای قلوب می‌داند: {{قرآن|ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ|}}


{{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّـهِ|ترجمه=اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، حرمت شعائر خدا را نگه دارید.|سوره=مائده|آیه=۲}}
برخی در مصادیق شعائرالله در قرآن اختلاف کرده‌اند. [[تفسیر مجمع البیان]] چند مورد را بیان کرده است: اینکه حرام خدا را حلال مشمارید و از حدود خدا تجاوز نکنید. مناسک حج و قربانیان یا آنچه که موقع اِحرام حرام است یا علامت‌هایی برای مرز در حل و حرم و...<ref>طبرسی، مجمع البیان، جلد۶، ص۱۹۰.</ref>


== وسعت مفهوم شعارالله ==
== وسعت مفهوم شعائرالله ==
با توجه به معنای شعارالله که نشانه‌های خدا را دربرمی‌گرد، برخی همه عبادات‌ها و فرایض دینی را از شعارالله می‌دانند. و دیگرانی هم برخی مناسک نوظهور که دین متصل است همچون مراسم سوگواری برای امام حسین(ع) را هم جزء شعار الهی گرفته‌اند.
با توجه به معنای شعائرالله که نشانه‌های خدا را دربرمی‌گیرد، برخی همه عبادات‌ها و فرایض دینی را از شعائرالله می‌دانند. دیگرانی هم برخی مناسک که به دین متصل است همچون مراسم سوگواری برای [[امام حسین(ع)]] را هم جزء شعائر الهی گرفته‌اند. [[آیت الله مکارم شیرازی]] می‌فرماید: «تمام آنچه در برنامه‌‏هاى دينى وارد شده و انسان را به ياد خدا و عظمت آئين او می‌‏اندازد شعائر الهى است و بزرگداشت آن نشانه تقواى دل‌ها است.»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۴، ص۹۷.</ref>
 
برخی شعائرالله را عبادت‌های دسته جمعی می‌دانند: «تمام عبادت‌‏هاى دسته جمعى از شعائر خداوند است، مانند نماز جمعه و جماعت و همه‌‏ى مراسم حج‏»<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، جلد۶، ص۴۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۳۰: خط ۳۱:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه = شد
  | تیترها =  
  | تیترها = شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =  
خط ۴۱: خط ۴۲:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت = ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۴

سؤال

شعائرالله در قرآن چیست؟

شعائرالله به معنای نشانه‌های خدا، در قرآن اختصاص به حج و اعمال آن و قربانی (شتر) دارد. عالمان مسلمان، با توجه به معنای این کلمه،‌ اختصاص شعائرالله تنها به این موارد را درست نمی‌دانند و می‌گویند می‌توان هر عبادت، فریضه و مناسک دینی را جزء شعائرالله دانست. خداوند در قرآن، تعظیم شعائرالله را نشانه تقوای قلب می‌داند و به مؤمنان دستور می‌دهد، حرمت شعائرالله را نگه دارند.

معنا و مصداق شعائرالله

خداوند در آیاتی از قرآن به شعائرالله اشاره کرده است. از جمله:

  • اعمال حج: ﴿ذَٰلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ‌ اللَّـهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ؛ اين است [فرايض خدا] و هر كس شعاير خدا را بزرگ دارد در حقيقت، آن [حاكى‌] از پاكى دل‌هاست.(حج:۳۲) البته در معنای ذلک اختلاف است. برخی آن را حج و برخی اعمال حج و برخی آن را قربانی حج گرفته‌اند.
  • صفا و مروه: ﴿إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَائِرِ اللَّـهِ؛ در حقیقت، «‌صفا‌» و «‌مروه‌» از شعایر خداست [که یادآور اوست‏](بقره:۱۵۸)
  • شترهای قربانی در حج: ﴿وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ‌ اللَّـهِ؛ و شتران فربه را براى شما از [جمله‌] شعاير خدا قرار داديم.(حج:۳۶)

خداوند در قرآن به تعظیم شعائرالله تصریح کرده است:﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّـهِ؛ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، حرمت شعائر خدا را نگه دارید.(مائده:۲) و در آیه ۳۲ سوره حج تعظیم شعائرالله را نشانه تقوای قلوب می‌داند: ﴿ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ

برخی در مصادیق شعائرالله در قرآن اختلاف کرده‌اند. تفسیر مجمع البیان چند مورد را بیان کرده است: اینکه حرام خدا را حلال مشمارید و از حدود خدا تجاوز نکنید. مناسک حج و قربانیان یا آنچه که موقع اِحرام حرام است یا علامت‌هایی برای مرز در حل و حرم و...[۱]

وسعت مفهوم شعائرالله

با توجه به معنای شعائرالله که نشانه‌های خدا را دربرمی‌گیرد، برخی همه عبادات‌ها و فرایض دینی را از شعائرالله می‌دانند. دیگرانی هم برخی مناسک که به دین متصل است همچون مراسم سوگواری برای امام حسین(ع) را هم جزء شعائر الهی گرفته‌اند. آیت الله مکارم شیرازی می‌فرماید: «تمام آنچه در برنامه‌‏هاى دينى وارد شده و انسان را به ياد خدا و عظمت آئين او می‌‏اندازد شعائر الهى است و بزرگداشت آن نشانه تقواى دل‌ها است.»[۲]

برخی شعائرالله را عبادت‌های دسته جمعی می‌دانند: «تمام عبادت‌‏هاى دسته جمعى از شعائر خداوند است، مانند نماز جمعه و جماعت و همه‌‏ى مراسم حج‏»[۳]

منابع

  1. طبرسی، مجمع البیان، جلد۶، ص۱۹۰.
  2. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۴، ص۹۷.
  3. قرائتی، محسن، تفسیر نور، جلد۶، ص۴۱.