اعتبار روایات درباره طول قد آدم و حوا در هنگام هبوط: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آیا ویژگی‌هایی که در حدیث ۳۰۸ روضه کافی، در مورد آدم و حوا گفته شده است صحیح است؟
آیا ویژگی‌هایی که در حدیث ۳۰۸ روضه کافی، در مورد طول قد آدم و حوا گفته شده صحیح است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{جعبه اطلاعات حدیث
| عنوان =طول قد آدم و حوا در هنگام هبوط به زمین
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| اندازه تصویر =
| نام‌های دیگر =
| موضوع  =
| به نقل از  = [[امام صادق(ع)]]
| روایات مشابه =
| راوی اصلی = [[مقاتل بن سلیمان]]
| دیگر راویان = علی بن ابراهیم، ابراهیم بن هاشم، حسن بن محبوب
| اعتبار سند = [[حدیث ضعیف|ضعیف]]
| منابع شیعه = روضه کافی
| منابع سنی =
| توضیحات =
}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
قبل از هر چیز لازم است اصل حدیث و سند آن بررسی شود، مرحوم کلینی در «کافی» این گونه روایت کرده که:((علیّ بن إبراهیم عن أبیه، عن الحسن بن محبوب، عن مقاتل بن سلیمان قال: سألت أبا عبد الله(ع) کم کان طول آدم(ع) حین هبط به الی الارض و کم کان طول حوّاء؟ قال: وجدنا فی کتاب علی ّ بن أبی طالب(ع) أنّ الله عزّوجلّ لمّا، أهبط آدم و زوجته حوّا(ع) إلی الارض کانت رجلاه بثنیّه الصّفا و رأسه دون افق السّماء، و أنّه شکا إلی الله ما یصیبه من حرّ الشّمس، فأوحی الله عزوجل الی جبرئیل(ع) أنّ آدم قد شکا ما یصیبه من حرّ الشّمس فاغمزه غمزه و صیّر طوله سبعین ذراعا بذراعه، و اغمز حوّاء غمزه فیصیر طولها خمسه و ثلاثین ذراعا بذراعها؛<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۲ش، ج۸، ص۲۳۳، ح۳۰۸.</ref>
'''اعتبار روایات درباره طول قد آدم و حوا در هنگام هبوط''' از نظر محققان رد شده است. در برخی از روایات آمده که طول قد [[آدم(ع)]] و حوا در هنگام هبوط به زمین بسیار بلند بوده، به طوری که موجب زحمت آنان می‌شده است. شکایت آنان از این موضوع باعث شده تا خداوند قد آنان را کوتاه کند.
 
از نظر محققان، اعتبار روایات درباره طول قد آدم و حوا پس از هبوط به زمین از [[سلسله حدیث|سند]] مخدوش و فاقد اعتبار است. یکی از دلایل تضعیف این روایت وجود شخصی به نام مقاتل بن سلیمان در سند آن است. علمای رجال این شخص را ضعیف دانسته‌اند.
 
== جایگاه و اعتبار ==
اعتبار روایات درباره طول قد آدم و حوا در هنگام هبوط از نظر محققان رد شده است.<ref>مازندرانی، ملا محمدصالح بن احمد، شرح كافی الأصول و الروضة، تحقیق میرزا ابوالحسن شعرانی، تهران، المکتبة الاسلامىة للنشر و التوزیع، ۱۳۸۲ق، ج۱۲، ص۳۱۶.</ref> در برخی از روایات آمده که طول قد آدم(ع) و حوا در هنگام هبوط به زمین بسیار بلند بوده، به طوری که موجب زحمت آنان می‌شده است. شکایت آنان از این موضوع باعث شده تا خداوند قد آنان را کوتاه کند.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۲ش، ج۸، ص۲۳۳، ح۳۰۸.</ref>


علی بن ابراهیم از پدرش ابراهیم بن هاشم از حسن بن محبوب از مقاتل بن سلیمان نقل کرده که: از امام صادق(ع) پرسیدم: هنگامی که آدم(ع) و حوا به زمین فرود آمدند طول قامت آن دو چه اندازه بود؟ امام فرمود: ما در کتاب علی بن ابی طالب(ع) یافته‌ایم که چون خدای عزوجل حضرت آدم و همسرش حوا را به زمین فرستاد دو پای آدم روی بلندی کوه صفا بود و سرش زیر افق آسمان، آدم از آزاری که از گرمای آفتاب به او می‌رسید به خداوند شکایت کرد، خدای عزوجل به جبرئیل وحی فرمود که: آدم از شدت حرارت آفتاب شکایت دارد، جبرئیل او را در هم فشرد و قامتش هفتاد ذراع به ذراع خود آدم گردید، و حوا را نیز در هم فشرد و او نیز طول قامتش سی و پنج ذراع به ذراع خودش شد))
از نظر محققان، اعتبار روایات درباره طول قد آدم و حوا پس از هبوط به زمین از سند مخدوش و فاقد اعتبار است.<ref>مازندرانی، شرح كافی الأصول و الروضة، ج۱۲، ص۳۱۶.</ref> یکی از دلایل تضعیف این روایت وجود شخصی به نام [[مقاتل بن سلیمان]] در سند آن است. علمای رجال این شخص را ضعیف دانسته‌اند؛ از جمله، [[شیخ طوسی]] در رجالش راجع به او می‌گوید: مقاتل بن سلیمانْ بَتَری{{یادداشت|بتریه گروهی از زیدیه هستند که قائل به امامت ابوبکر و عمر و علی بن ابی‌طالب(ع) بودند و با عثمان، طلحه، زبیر و عایشه دشمنی داشتند. (طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، تهران، کتابفروشی مرتضوی، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۲۱۳).}} است.<ref>طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسی، قم، مؤسسه انتشارات اسلامی، ۱۴۱۵ق، شماره ۱۶۱۸، ص۱۴۶.</ref> [[ملاصالح مازندرانی]] (درگذشته ۱۰۸۱ق) درباره او، پس از نقل این روایت، چنین می‌گوید: مقاتل بن سلیمان بتری، از [[اهل‌سنت]] و ضعیف است؛ به قول او اعتمادی نیست و بر ما واجب نیست که خود را برای تصحیح و توجیه منقولات او به رنج بیندازیم.<ref>مازندرانی، شرح كافی الأصول و الروضة، ج۱۲، ص۳۱۶.</ref>


پاسخ: در سند این حدیث همان طوری که ملاحظه می‌شود شخصی هست به نام مقاتل بن سلیمان، علمای رجال ایشان را ضعیف دانسته‌اند، شیخ طوسی در رجالش راجع به ایشان می‌فرماید: مقاتل بن سلیمان بتری است،<ref>طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسی، قم، جامعه مدرسین، جاپ اول، ۱۴۱۵ق، شماره ۱۶۱۸، ص۱۴۶.</ref> و در مجمع البحرین می‌نویسد: بتریه گروهی از زیدیه هستند که قائل به امامت ابوبکر و عمر و علی بن ابی طالب(ع) می‌باشند، و با عثمان و طلحه و زبیر و عائشه دشمنی داشتند.<ref>طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، تهران، کتابفروشی مرتضوی، چاپ سوم، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۲۱۳.</ref>
== متن و ترجمه روایت ==
متن یکی از این روایات درباره طول قد آدم و حوا پس از هبوط به زمین چنین است:


با توجه به مطالب یاد شده معلوم می‌شود که این خبر از نظر سند مخدوش و فاقد اعتبار است. ضمناً برای بررسی سند احادیث می‌توانید به رجال شیخ طوسی یا نجاشی یا معجم الحدیث از آقای خویی مراجعه نمایید.
{{متن عربی|عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُقَاتِلِ بْنِ سُلَيْمَانَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ كَمْ كَانَ طُولُ آدَمَ حِينَ هُبِطَ بِهِ إِلَى اَلْأَرْضِ وَ كَمْ كَانَ طُولُ حَوَّا ؟ قَالَ: وَجَدْنَا فِي كِتَابِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمَّا أَهْبَطَ آدَمَ وَ زَوْجَتَهُ حَوَّا عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ إِلَى اَلْأَرْضِ كَانَتْ رِجْلاَهُ بِثَنِيَّةِ اَلصَّفَا ، وَ رَأْسُهُ دُونَ أُفُقِ اَلسَّمَاءِ، وَ أَنَّهُ شَكَا إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا يُصِيبُهُ مِنْ حَرِّ اَلشَّمْسِ، فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى جَبْرَئِيلَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِنَّ آدَمَ قَدْ شَكَا مَا يُصِيبُهُ مِنْ حَرِّ اَلشَّمْسِ، فَاغْمِزْهُ غَمْزَةً وَ صَيِّرْ طُولَهُ سَبْعِينَ ذِرَاعاً بِذِرَاعِهِ، وَ اغْمِزْ حَوَّا غَمْزَةً فَصَيِّرْ طُولَهَا خَمْسَةً وَ ثُلُثَيْنِ ذِرَاعاً بِذِرَاعِهَا|ترجمه=علی بن ابراهیم از پدرش ابراهیم بن هاشم از حسن بن محبوب از مقاتل بن سلیمان نقل کرده که از امام صادق(ع) پرسیدم: هنگامی که آدم(ع) و حوا به زمین فرود آمدند طول قامت آن دو چه اندازه بود؟ امام فرمود: ما در کتاب علی بن ابی‌طالب(ع) یافته‌ایم که چون خدای عزوجل حضرت آدم و همسرش حوا را به زمین فرستاد دو پای آدم روی بلندی کوه صفا بود و سرش زیر افق آسمان. آدم از آزاری که از گرمای آفتاب به او می‌رسید به خداوند شکایت کرد. خدای عزوجل به جبرئیل وحی فرمود که آدم از شدت حرارت آفتاب شکایت دارد؛ جبرئیل او را در هم فشرد و قامتش هفتاد ذراع به ذراع خود آدم گردید و حوا را نیز در هم فشرد و او نیز طول قامتش سی و پنج ذراع به ذراع خودش شد}}؛<ref>کلینی، الکافی، ج۸، ص۲۳۳، ح۳۰۸.</ref>
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۳: خط ۴۳:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۰

سؤال

آیا ویژگی‌هایی که در حدیث ۳۰۸ روضه کافی، در مورد طول قد آدم و حوا گفته شده صحیح است؟

طول قد آدم و حوا در هنگام هبوط به زمین
اطلاعات حدیث
به نقل ازامام صادق(ع)
راویان
راوی اصلیمقاتل بن سلیمان
دیگر راویانعلی بن ابراهیم، ابراهیم بن هاشم، حسن بن محبوب
سند
اعتبار سندضعیف
منابع شیعهروضه کافی


اعتبار روایات درباره طول قد آدم و حوا در هنگام هبوط از نظر محققان رد شده است. در برخی از روایات آمده که طول قد آدم(ع) و حوا در هنگام هبوط به زمین بسیار بلند بوده، به طوری که موجب زحمت آنان می‌شده است. شکایت آنان از این موضوع باعث شده تا خداوند قد آنان را کوتاه کند.

از نظر محققان، اعتبار روایات درباره طول قد آدم و حوا پس از هبوط به زمین از سند مخدوش و فاقد اعتبار است. یکی از دلایل تضعیف این روایت وجود شخصی به نام مقاتل بن سلیمان در سند آن است. علمای رجال این شخص را ضعیف دانسته‌اند.

جایگاه و اعتبار

اعتبار روایات درباره طول قد آدم و حوا در هنگام هبوط از نظر محققان رد شده است.[۱] در برخی از روایات آمده که طول قد آدم(ع) و حوا در هنگام هبوط به زمین بسیار بلند بوده، به طوری که موجب زحمت آنان می‌شده است. شکایت آنان از این موضوع باعث شده تا خداوند قد آنان را کوتاه کند.[۲]

از نظر محققان، اعتبار روایات درباره طول قد آدم و حوا پس از هبوط به زمین از سند مخدوش و فاقد اعتبار است.[۳] یکی از دلایل تضعیف این روایت وجود شخصی به نام مقاتل بن سلیمان در سند آن است. علمای رجال این شخص را ضعیف دانسته‌اند؛ از جمله، شیخ طوسی در رجالش راجع به او می‌گوید: مقاتل بن سلیمانْ بَتَری[یادداشت ۱] است.[۴] ملاصالح مازندرانی (درگذشته ۱۰۸۱ق) درباره او، پس از نقل این روایت، چنین می‌گوید: مقاتل بن سلیمان بتری، از اهل‌سنت و ضعیف است؛ به قول او اعتمادی نیست و بر ما واجب نیست که خود را برای تصحیح و توجیه منقولات او به رنج بیندازیم.[۵]

متن و ترجمه روایت

متن یکی از این روایات درباره طول قد آدم و حوا پس از هبوط به زمین چنین است:

«عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُقَاتِلِ بْنِ سُلَيْمَانَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ كَمْ كَانَ طُولُ آدَمَ حِينَ هُبِطَ بِهِ إِلَى اَلْأَرْضِ وَ كَمْ كَانَ طُولُ حَوَّا ؟ قَالَ: وَجَدْنَا فِي كِتَابِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمَّا أَهْبَطَ آدَمَ وَ زَوْجَتَهُ حَوَّا عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ إِلَى اَلْأَرْضِ كَانَتْ رِجْلاَهُ بِثَنِيَّةِ اَلصَّفَا ، وَ رَأْسُهُ دُونَ أُفُقِ اَلسَّمَاءِ، وَ أَنَّهُ شَكَا إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا يُصِيبُهُ مِنْ حَرِّ اَلشَّمْسِ، فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى جَبْرَئِيلَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِنَّ آدَمَ قَدْ شَكَا مَا يُصِيبُهُ مِنْ حَرِّ اَلشَّمْسِ، فَاغْمِزْهُ غَمْزَةً وَ صَيِّرْ طُولَهُ سَبْعِينَ ذِرَاعاً بِذِرَاعِهِ، وَ اغْمِزْ حَوَّا غَمْزَةً فَصَيِّرْ طُولَهَا خَمْسَةً وَ ثُلُثَيْنِ ذِرَاعاً بِذِرَاعِهَا؛ علی بن ابراهیم از پدرش ابراهیم بن هاشم از حسن بن محبوب از مقاتل بن سلیمان نقل کرده که از امام صادق(ع) پرسیدم: هنگامی که آدم(ع) و حوا به زمین فرود آمدند طول قامت آن دو چه اندازه بود؟ امام فرمود: ما در کتاب علی بن ابی‌طالب(ع) یافته‌ایم که چون خدای عزوجل حضرت آدم و همسرش حوا را به زمین فرستاد دو پای آدم روی بلندی کوه صفا بود و سرش زیر افق آسمان. آدم از آزاری که از گرمای آفتاب به او می‌رسید به خداوند شکایت کرد. خدای عزوجل به جبرئیل وحی فرمود که آدم از شدت حرارت آفتاب شکایت دارد؛ جبرئیل او را در هم فشرد و قامتش هفتاد ذراع به ذراع خود آدم گردید و حوا را نیز در هم فشرد و او نیز طول قامتش سی و پنج ذراع به ذراع خودش شد»؛[۶]

منابع

  1. مازندرانی، ملا محمدصالح بن احمد، شرح كافی الأصول و الروضة، تحقیق میرزا ابوالحسن شعرانی، تهران، المکتبة الاسلامىة للنشر و التوزیع، ۱۳۸۲ق، ج۱۲، ص۳۱۶.
  2. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۲ش، ج۸، ص۲۳۳، ح۳۰۸.
  3. مازندرانی، شرح كافی الأصول و الروضة، ج۱۲، ص۳۱۶.
  4. طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسی، قم، مؤسسه انتشارات اسلامی، ۱۴۱۵ق، شماره ۱۶۱۸، ص۱۴۶.
  5. مازندرانی، شرح كافی الأصول و الروضة، ج۱۲، ص۳۱۶.
  6. کلینی، الکافی، ج۸، ص۲۳۳، ح۳۰۸.
  1. بتریه گروهی از زیدیه هستند که قائل به امامت ابوبکر و عمر و علی بن ابی‌طالب(ع) بودند و با عثمان، طلحه، زبیر و عایشه دشمنی داشتند. (طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، تهران، کتابفروشی مرتضوی، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۲۱۳).